Something I Need

Chapter 1

Dao

*I had a dream the other night, 'bout how we only get one life*

I immediately grabbed my cellphone to answer the call. Pero bago ko sagutin, inayos ko muna yung sarili ko.

"H-hello?"

Dao, stop stuttering!

Breath in. Control your tears for awhile.

"Hey Dao." Napatayo ako. I missed this voice so much. Damn, I missed this man.

"B-babe?" Ngayon ko lang napansin na tinawag niya nalang ako sa pangalan ko. Simple gesture, but it caused so much pain.

"Yes, it's me Kevin. You wanna talk about this right? Pumunta ka sa gate mamayang hapon. We'll try to fix this."

"Fix!? Sa tingin mo maayos pa 'to!? You're cheating on me, Kev! Ni 'd-di ka nga nags-sorry! Y-you didn't even bothered t-to explain!"

Sumabog na ang mga emosyon ko. I can't hold this emotions much longer.I can no longer pretend that I'm happy because I'm not.

"Ayaw mo? Okay." He said plainly.

"G-gusto!" Sa likod ng ginawa niya sa'kin, some part of me is still hoping that we can fix this.

Tanga na kung tanga, pero mahal ko siya.

"Yun naman pala eh, daming arte. Tss."

"An-"

"Front gate, 5 pm. Bye." He's back, pinuputol niya na naman ang mga sinasabi ko.

Pero sana naman, wala siyang balak putulin ang relasyon na 'to. Sana.

"Wait--"

*toot toot toot*

Nakaka tang-ina talaga. Hindi ba dapat nagagalit ako ngayon? May karapatan ako! Niloko niya 'ko!

But why do I only feel the pain? I can't feel the anger. Gusto 'kong magalit! Gusto 'kong magwala! Pero nangingibabaw pa rin ang sakit.

Napasandal ako sa pader ng abandonadong classroom na 'to. 'Di ko pinansin ang mga alikabok dito.

Matagal na yatang 'di nagagamit 'to. Sira sira ang bintana, nagkalat ang mga bubog galing sa basag na sliding window at meron ding mga silyang sira-sira.

Parang relasyon lang, 'pag napapabayaan, nasisira ito at nawawasak.

I realized that I'm like this abandoned classroom, still standing, still strong. But when you try to take a look inside, you'll see that I am broken, abandoned, wrecked. To the point na 'di mo gugustuhing pumasok sa loob, na 'di mo susubukang pumasok sa buhay ko.

"ARGHHHH! BA'T KA GANYAN!? KAHIT NA DINUROG MO ANG PUSO KO IKAW PA RIN ANG LAMAN NITO!? KAHIT HALOS 'DI NA GUMAGANA ANG UTAK KO, IKAW PA DIN ANG NAIISIP KO!? IKAW BA? AKO PA RIN BA ANG LAMAN NIYAN? INIISIP MO DIN BA AKO NGAYON?!" I shouted. I dont care kung ipatawag ako sa guidance office dahil sa pagsigaw ko dito.

At nanadya pa talaga ang utak ko ha?

Memories keeps on flashing through my mind. At nagflash ang isang scene na ayoko ng makita pa.

Kung paano kami nagkakilala, na sana, hindu na nangyari pa.

~*~

Flashback

A year ago. . .

Bagong salta lang ako sa school nila Kevin noon, I transfered because dad married someone that lives in here.