Fred and George after The Battle

Proposal

Hermione

We lopen nu al dagen rond in Australië rond. We lopen nu ergens in een op zich wel mooi stadje. Er is een groot strand en veel huizen, maar verder is er niet veel te doen behalve door de natuur lopen. Ik moet en zal mijn ouders vinden, al gaan de jongens terug, ik blijf zoeken.

We zien ergens een mugglemotel en gaan naar binnen. Het is al best laat, dus huren we een kamer en gaan gelijk slapen. Mijn kamer is stoffig en kaal. Over ligt er behang op de grond en er is geen centimeter over zonder spinnenweb. Ongemakkelijk ga ik liggen, maar val toch in een droomloze slaap.

De volgende ochtend word ik wakker gemaakt door een koffiezetapparaat. Snel ren ik uit bed en pak een kopje voor Ron's neus. 'Zo, jij bent ook lekker wakker' zegt hij lachend. 'Koffieeeee' zeg ik een beetje op een rare toon. Weer moet hij lachen. Hij sliep met Harry op een kamer. Ze sliepen al zes jaar samen, dus een nacht extra maakt ook niet veel uit.

'S middags gaan we ergens naar een rare bar, waar we weer koffie bestellen. Ik hoor de bel rinkelen. Ik kan het niet zo goed zien, maar dat maakt me niet veel uit. Als we onze koffie ophebben worstelen we ons door de menigte. Als we na bijna drie keer gevallen te zijn weer buiten staan pakken we elkaars hand en verschijnselen. Net voordat we verdwijnen kijk ik om. Opeens ging allee heel snel. 'NEE, WE MOETEN TERUG. IK ZAG ZE, IK ZAG MIJN OIDERS UIT HET CAFÉ STAPPEN!' Gil ik als we ergens midden in een stad verschenen zijn. Iedereen kijkt me raar aan, maar dat kan me nu helemaal niks schelen. Harry en Ron kijken me raar aan, maar uiteindelijk verschijnselen we toch terug.

'Mam, pap!' Schreeuw ik zo hard als ik kan. Snel ren ik naar ze toe. Raar kijken ze me aan. Ik verwijder het slot op hun geheugen en ze kijken me verschrikt aan. 'Mione? Wat doen we hier?' Vraagt pap. Ik loop naar ze toen en vlieg ze om de hals.

Als we naar huis zijn verschijnseld, vertel ik ze het hele verhaal. 'Ik ga wel wat te drinken halen' zegt Harry uiteindelijk. Ik zeg dat ik wel even met hem mee loop.

Ron

Als Mione weg is, verzamel ik al mijn moed. Daar gaattie dan. 'Meneer Granger, ik houd zielsveel van uw dochter. Mag ik uw toestemming, om onze liefde te uitten, en haar ten huwelijk vragen?' Vraag ik rustig, terwijl ik van binnen zo zenuwachtig ben dat mijn ingewanden spastisch worden. Verbaast maar zeker antwoord hij. 'Natuurlijk, alles voor onze Mione.' We geven elkaar een knuffel en dan lopen ze naar Hermione en Harry. Rustig, alsof er niks aan de hand is, loop ik ze achterna.

De volgende dag zijn we onderweg naar een groot strand. Alleen ik en Hermione. Ik ga haar daar ten huwelijk vragen. Ik hoop zo dat ze ja zegt.

Als we ergens op het strand staan, zie ik in de verte een eilandje vol met mooie palmbomen en gras. Ik tover een bootje en samen varen we erheen. 'Dit is echt zo'n mooie dag' zucht Mione. 'Eerst wakker worden met een ontbijt op bed, dan naar het strand en dan op het strand nog naar het mooiste eiland dat ik ooit heb gezien!' 'Ik snap je helemaal' zeg ik. Als we aanmeren help ik haar met uitstappen en lopen we samen naar een palmboom. 'Je hebt vuil op je neus, kom ik haal het wel weg.' Zegt ze. 'Nee! Het is voor geluk. Dat had ik ook toen we elkaar voor het eerst ontmoetten. Weet je nog, in d-' ' In de trein!' Zegt ze ' maar waar heb je geluk voor nodig dan?'  Ik ga op een knie zitten en pak het doosje met de ring uit mijn zak. Verschrikt slaat ze haar hand tegen haar mond. Ik zie haar glimlachen door haar vingers heen.

Hermione, ik ken je al sinds onze eerste treinreis met de hogwartsexpress. Het aas niet bepaald liefde op het eerste gezicht, maar dat kwam nog wel. We redde je van die trol en vanaf dat moment waren we echte vrienden. Later, rond ons zesde jaar, kregen we echte gevoelens voor elkaar. Het was het beste moment van mijn leven toen we voor het eerst zoenden. Lieve Hermione, wil jij dit moment het beste en gelukkigste moment van mijn leven maken, en met mij trouwen?

'Ja, JA' gilt ze. Ze omhelst me en zoent me passievol op mijn mond. Dit is het mooiste moment van mijn leven. Wat we daarna doen. Tja, dat blijft privé.