Forgotten Memories

Aphrodite's POV

Aphrodite's POV

"Oh, saan ka nanggaling?" My sister asked. I walked towards her and kissed her cheeks.

"Nagpahangin lang ate. And why so early?" I asked. Usually kasi umuuwi siya kapag ten o'clock. Eh eight o'clock palang ngayon. "I j-just u-uh... Ah! Madali ko kasing natapos ang mga gawain ko" she said. I just nod at her. My sister sucked at lying.

I walked up to my room at humiga.

"Jared Perez"

"Yes, I am very fond of this place, marami akong alaala dito. Sad and happy. Saksi na ata to sa buhay ko eh. Ikaw? B-bakit ka nandito?"

"Marami akong alaala sa lugar na'to. Dito ko nakilala ang babaeng minahal ko ng sobra sobra. And unfortunately, dito ko rin siya iniwan"

"Mahal na mahal ko siya and I dont know how to live without here, I left her for her owng good, for our own good. All I want is the best for her. Mahirap lang naman kasi ako dati, she deserve much better. Nung iniwan ko siya, parang iniwan ko rin ang puso ko dito sa Pilipinas. I wasnt my intention to left her, I just want to give her a better life".

 Agad akong napabangon. Bakit siya ang nasa isip ko?

 "I love you hubby"

 "I love you too Wifey, I cant bear to lose you" 

"Whahahahahaha! Hubby! You're blushing"

"Pinakilig mo kasi ako Wifey"

Napahawak ako sa ulo ko. Sumasakit siya. Di ko maintindihan ang sakit at bakit puro mukha niya ang nakikita ko? May alaala ba kami? Wala akong matandaan. Hindi ko alam kung anong nangyari saakin noon. Ang alam ko ay nasangkot ako sa isang plane crash.

"Hubby n-naman e-eh. M-mahal d-din kita. D-di ko ka-ya kapag w-wala ka"

"Hush now wifey. Im sorry I had to leave you"

"Wait for me. Babalikan kita. Magpapakasal ta'yo. Papatunayan nating tayo ang para sa isa't-isa"

"Mahal kita kaya hihintayin kita. Pangako. Hindi ako mawawala kahit na habangbuhay pa kita hihintayin"

"AAAAAAARGGGHHHH" Mas lalong sumasakit ang ulo ko. Narinig kong may kumakatok sa pintuan ng kwarto ko.

"Aphrodite!? Are you okay? Hey. What's happening there?" Mabilis na tanong  ni Ate. Mas lalo kong diniin ang pagkahawak ko sa ulo ko.

"ATEEEE!" Sigaw ko. Wala pang limang minuto ay bumukas ang pinto ng kwarto ko. Dali-daling pumunta si ate sa harap ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"Aphrodite? Aphro, Are you okay? Sht. Saan masakit?" Sunod-sunod niyang tanong.

"A-ang ulo ko. M-masakit ang u-ulo ko. May n-nakikita akong imahe ng i-isang tao. A-ate" Napalaki ang mga mata niya at tinitigan ako.

Para bang may ano siyang narinig at napakislap ang mga mata niya. "Unti-unti na bang bumabalik ang mga alaala mo?" Tanong niya.

"H-hindi ko alam" Tipid kong sagot habang iniinda ang sakit sa ulo ko.

"Miss, are you ok?" Tanong ng isang lalaki ng madapa ako sa harap ng maraming tao. Napayuko ako sa kahihiyan.

"Okay lang ako" Sabi ko.  Tinulungan niya akong tumayo at kunin ang mga nalaglag kong gamit. Hindi ko alam kung bakit niya ako tinutulungan. Di niya ba alam na baka ibully rin siya dahil saakin.

"T-thank y-you" Nauutal kong sabi ng mapatingin ako sa mukhan niya. Gwapo at matangkad. Mukhang matalino din at isa sa nakapagdagdag ng pogi points niya ang genuine niyang ngitin. Para bang kahit sino ay mahuhulog dito.

Inalay niya ang kamay niya sakin na para bang gusto niyang makipagshake hands. Kinuha ko ito sabay labas ng pilit na ngiti.

"Im Jared"

"Aphrodite"

"Tell me. Ano ang naaalala mo?" Ika ni ate.

Napatingin ako sakanya habang hinahawakan pa rin ang ulo ko. Ang sakit sakit nito na para bang hinahampas ito ng isang mabigat na bagay. Bakit ganun? Jared. Ano bang meron kami ni Jared? Bakit kami may alaala?

"J-Jared. S-si Jared P-perez" I said then everything went black.

Jared's pov

Nakahiga ako ngayon habang iniisip ang mga nangyari kanina. Hindi ko mapigilang di mapngiti. Masyado niya akong pinasaya.

*krrrriiing* *krrrriiiing*

Dali-dali akong bumangon at tinignan kung sino ang tumatawag. Si Chantal

"Hello?"

"J-jared. Nandito kami ni Aphrodite sa hospital ngayon. Nakakaalala na siya. Naaalala ka na niya. But she lost her conscious after. Nasa West Hospital kami ngayon" Diretso niyang sabi.

Napakunot ang noo ko sa mga sinabi niya, nakakaalala na si Aphrodite. Nakakaalala na ang babaeng mahal ko. Nakakaalala na siya.

"10 minutes" tipid kong sagot at dali-daling nagdrive papunta sa ospital.

Ng makarating na ako ay nakita ko si Chantal na nakaupo.

"What happened? Where is she? Is she okay?" Sunod-sunod kong tanong. Tiningnan niya naman ako.

"Calm down. She's fine. Nagpapahinga lang" Sabi niya. Nakahinga ako ng maluwag

"N-naaalala niya na ba talaga ako?" Kabado kong tanong. Ngumiti siya saakin atsaka tumango kasabay nun ang pagdating ng doctor.

"The patient is awake" sabi niya. Ngumiti kami at nagpasalamat.

Naunang pumasok si Chantal at sumunod ako. Napatingin si Aphrosdite saakin atsaka ngumiti.

"Hubby..."

--------------------------------

A/N: Andami kasing gawain kaya ngayon lang nakapag update. So here na! ^_^