Bazen duyma engelli olmam işe yarayabilir. Ben duyma engelli olmamı hiç sorun etmiyorum. Düşünsenize arkanızdan konuşulanları duymamak gibi avantajları da var... Sanırım ben bu çocuğu tanıdıktan sonra hayatım değişti. Adını bile bilmediğim çocuk hayatıma renk katmıştı. Şimdi sıra bendeydi. Onun için hastaneden kaçıcaktım.
Hastaneden kaçmak için hazırlanıyordum. Odanın kapısını araladım ve ortalıkta olup bitenleri izledim. Doktor hemşire ile kapının önünde konuşuyordu.Sanırım içeri gireceklerdi hemen dolabın içine girdim. Doktor içeri giriyordu. Aman Tanrım...
Bütün doktor ve hemşireler sanki odadaydı. Artık geç kalmamalıydım. Duyma engelli olduğumdan bunu avantaja dönüştürebilirdim. Sanırım sadece koşmalıydım. Kimseyi umursamadan , kimseye bakmadan ve...
Koşuyordum lanet olsun herkes beni yakalamaya çalışıyor. Korkak ve bir okadar da cesur bir şekilde merdivenlerden aşağıya iniyordum. Sonunda zemin kata gelmiştim önüme birden temizlikçi çıktı. Temizlikçinin gözüne bakıyordum. Her an üstüme koşabilirdi. Bana yavaş yavaş yaklaşıyordu. Ben acil durum dolabından hemen yangın tüpünü alıp temizlikçinin üzerine tuttum. Ona zarar vermek istemiyordum. Herkesin gözü önünde yangın tüpünü etrafa sıkıyordum. Göz gözü görmüyordu. Bende fırsattan yararlanıp temizlikçinin arkasından kaçtım. Sanki bunların hepsi bir tesadüf gibiydi. Otomatik kapıyı kilitlemişlerdi. Kapının camını tekmeliyordum yumrukluyordum. Malesef arkamdan tuttular. Odama götürdüler. Doktor bunu bir daha yapmamamı söyledi ve odanın kapısını kilitleyip çıktı...
