Kanlı ellerim kırmızı aya bakıyor. Yorgun gözlerim ellerime. Vücudumdaki yara izleri yanıyor, yardım istesem de bağıramıyorum bir türlü. Bir hüzün girdabı içinde boğuluyorum. Mutsuzluk okyanusunda yanıyorum. Bağıramıyorum, çağıramıyorum kimseyi. Yazamıyorum, dökemiyorum içimdekileri. Sadece yaşamaktan vazgeçmek kalıyor bana, bir ömür boyu beklemektense. Kendimi kaybediyorum.
Kendimi geniş bir ormanın içinde kaybediyorum bir akşamüstü. Çırpınıyorum bir bataklıkta batacağımı bile bile. Sonunda pes ediyorum ve pes ettikçe daha çok çırpındığımı unutuyorum. Batıyorum bataklığın en dibine. Pes ediyorum.