Eye ❝ namjin

ilk görüş

"You helped me love, you helped me live."
"Sevmeme yardım ettin, yaşamama da."
Şarkının sözlerini tekrarlarken karşıdan karşıya geçti Namjoon. Üniversite son sınıftı ve vermesi gereken son dersi için çalışması lazımdı. Ara sokaktan sola döndü. Şehrin gürültüsünden biraz uzakta olan kütüphaneye girdi.Eski ve yeni kitapların harmanlanmış kokusunu soludu.  Etrafa kısa bir bakış attıp oturacak yer aradı gözleri ile. İçerisi pek dolu olmadığından bulması epeyce kolay olmuştu. Seçtiği masaya geldiğinde  sandalyesini geri çekip oturdu. Çalan şarkıyı durdurup kulaklığını çıkardı. Telefonunu sessize alıp montunun dar cebine tıktı. Kitaplarını ve defterini masaya koydu.

1 saattir mola vermeden çalıştı. Gözleri artık açık kalmakta zorlanıyordu. Sayfayı çevirirken etrafa göz attı. Karşısında güneş gözlüğü takan, kahverengi saçlı, geniş omuzlu çocuğu gördü. Pek çocuk sayılmazdı hatta ondan büyük bile olabilirdi. Bir süre onu izledi Namjoon. Sonra yanına bir kadın geldi gencin. Kadın, gençten küçük duruyordu. Namjoon dersine odaklanmaya karar verdi, ama olamıyordu. Karşısındaki çocuk ona bakıp duruyordu. Yeterince rahatsız olmuştu. Eşyalarını toplayıp başka tarafa geçti. Çocuğun resmen onu gözleriyle yediğini düşünüyordu.
Biraz daha çalışıp kütüphaneden çıktı.

Halâ o çocuğu düşünüyordu. Pek sıcak olmayan hava akşam olduğundan daha da soğumuştu. Kulaklığını takıp kaldığı yerden devam ettirdi şarkıyı.

"And you were in my head."
"Ve aklımdaydın da."

Ve, bilmem kaç aydır aklımda olan NamJin kurgusuna hoşgeldiniz.

🌹💗