Eye ❝ namjin

"ben de"

Başını geriye doğru attı. Gözleri kafenin açık renkteki tavanıyla buluştu. Seokjin'in yanına gidip gitmemekte karasızdı. Buraya arkadaşıyla gelmişti. Onu boşverip gidemezdi. Yoongi arkadaşının bir sıkıntısı olduğunu anlamış gözlerini üstüne dikmişti.
Derin bir nefes aldı, geri verdiğinde konuşmaya başladı.

"Ne oldu?"

"Ah- ne?"

Afalladı Namjoon. Dostu onu ne kadar iyi tanıyordu.

"Yesene." dedi Yoongi tabağı işaret ederek.

"Doydum ben ya."

"Neyin var?"

"Seokjin burda çaktırmadan bak." kafasıyla işaret etti sevdiğini. Kafasını gösterdiği yere çevirdi Yoongi. Bir kaç saniye süren bakışlarını geri aldı.

"Anlıyorum. Yanına git hadi."

"Çaktırmadan bak dedim (!) Sen ?"

"Yemek yiyeceğim, şey şu yumurtayı da yesem olur mu?" Namjoon'un yemediği yumurtayı gösterdi. Gülümsedi kocaman, kafasını olumlu anlamda salladı. Dişlerini gösterek güldü Yoongi. Çatalını yumurtaya batırıp kendi tabağına koydu.

Namjoon oturduğu sandalyeden kalkıp, bacaklarını saran pantolonunu aşağı doğru ittirdi.

Tempolu kısa yürüyüşünden sonra masaya ulaştı. Kadın ve gencin önünde eğilerek selam verdi. Kadın tanımıştı Namjoon'u. Kızını ziyarete gelmişti. Nasıl tanımazdı.

"Merhaba, oturabilir miyim?" nazik ve güler yüzlü olmaya çalıştı Namjoon.

Kaç gündür bir şey yemedikleri için kafeye gelmiştiler. Seokjin de hava almış oluyordu manacak.

Annesi özel bir şey konuşurlar diyerek lavaboya gitti. Yalnız bırakmaktı amacı. Arkadaşı olarak görüyordu ya.

Elini uzattı Seokjin. Uzattığı eli kavradı hemen. Soğuktu yine eli.

"Elin soğuk." gülümsedi ikisi de.

"Sana söylemem gereken bir şey var. Ah- Namjoon..."

Kalbi tekledi Namjoon'un.

"Hani, hastanede şey demiştin ya..." kızardı.

"... seni seviyorum."

Mırıldandı Namjoon. Kalbi giderek hızlanıyordu.

"Ben de."

aşklarını itiraf etmiş iki genç.
Allah'ım sana geliyorum.
arayı açmamaya çalışıyorum ama malesef .
çok bekletiysem aşşşırı özür dilerim :(
ayrıca 2 bin kişi için çok teşekkür ederim 💞

kendinize dikkat edin 💞 sizi seviyorum

'''''''''

🌹