Eye ❝ namjin

yoktu

Dün gece uyuyamamış olmasının verdiği sersemlik ile gözlerini araladı Namjoon. Kurduğu alarmdan erken kalkmış olması canını az da olsa sıkmıştı. Üzerine yattığı beyaz mavi karışımı yorgnından destek alarak kaltı. Ayakları soğuk yere basınca irkilmeden edemedi. Uzun ince parmakları ile gözlerini ovuşturdu. Uyuyamadığı için gözlerinin altında hafif morluklar oluşmuştu.

Mutfağa girdiğinde buz dolabının önüne geldi hemen. Kapağı açtığında eş zamanlı olarak karnı guruldadı. Eli ile karnını tuttu. Sanki susmasını istiyormuşcasına. Kakaolu sütünü yavaş hareketlerde buzdolabının rafından aldı. Karton ambalajlı sütün üstüne yapıştırılmış pipeti tek hamlede söktü. Pipetin şeffaf poşetini ön dişlerinden yardım alarak açtı. Diline yapışmış olan küçük poşet parçasını üfledi. Poşet herhangi bir yere uçarken mutfaktan çıktı.

Salona doğru ilerleyip kendini koltuğa saldı. ''Seokjin-ah umarım bugün seni görebilirim.''

Kısa sürede bitirdiği kakaolu sütünü, koltukların arasında kalmış olan sehpaya bıraktı. Beyaz duvarın üstünde asılı duran gri saate göz attı. Ellerini dizlerine koydu, kalkmak için yaptığı ani hareketten başı döndü.  

Odasına geldiğinde güneş perdenin arasından sızarak odasını nazikçe selamlıyordu. Namjoon hafif gülümsedi. Aklına Seokjin gelmişti. O kadına güldüğü gibi kendisine de gülsün istiyordu. 

Dolabından giysilerini çıkardı. Siyah dizleri yırtık pantolonunu giydi. Fermuarını çekip düğmesini ilikledi. Üstüne ne giysem diye düşünürken açtığı çekmeceden uzun kollu, kırmızı siyah çizgili olan boğazlı tişörtünü aldı. Uzun zamandır giymemiş olduğundan kendi gibi kokmuyordu.

Montunu askıdan aldıktan sonra herhangi bir parfümünü sıktı bir iki kere. Eliyle her bastığında çıkan fıst sesinden sonra odaya yayılan güzel koku gülümsemesi sağlamada yardım etmişti.

Yatağının yanında ki komedinden telefonunu alıp montunun pek derin olmayan cebine yerleştirdi. Çalışma masasının üzerinde iki gündür kendisini bekleyen flaşını aldı.

Siyah ayakkabılarını giyip kapıyı kapattı. Acaba yine onu durakta görebilecek miydi?  "Umarım görürüm." diyerek gülümsedi Namjoon. Gamzesi ortaya çıkmıştı. Namjoon-ah mükemmeldi.

Gülerek durağa geldiğinde etrafına bakındı. Seokjin'i arıyordu gözleri. Karşı kaldırıma baktı, yoktu.

Sağ tarafına baktı, yoktu.

Sol tarafına baktı, yoktu.

En sonunda vazgeçti onu aramaktan.

Sonra o güzel sesi duydu. İki gündür aşina olduğu o sesi.

"Ah, yoruldum daha gelmedik mi?"

02:11
🌹
iyi geceler 💗