Mükemmelliğin Vücut Bulmuş Hâli^^

1- Hey,Sen!

{Olaylar V'nin ağzından geçmekte🙈}

Keyifli okumalar prenseslerim♡
-

~1.Bölüm~

"Sonunda! Sonunda özgürüm!"

Diyerek gömgök gökyüzüne gür sesimi duyurdum.Koşa koşa,döne döne,kollarımı savura savura kalabalıktan geçmeye çalıştım.Eveet-geçmek üzereyiim.Vee sanırım geçtim(!) Bu nasıl çılgınlıktır ya? Kendime gülerek boş bir oturak gördüm.Hemen oraya koşup Valizlerimi kenara koydum.Ve yaylanarak oturdum.Ayaklarımı ileri geri sallarken etrafı izliyordum.Şaka maka sonunda Seul'e gidiyordum.Hayallerimin sehri. Bundan önce hep okyanus manzaralı,tenha yerlerde oturuyorduk.Babam ve ben.Ama artik o da yok...

Seul'u sadece duyduğum kadarıyla biliyordum.Şimdi ise elimde uçak biletimle Seul'e gidiyorum.

Meraba ben V, Taehyung.Namı değer TaeTae.19 yaşındayım {Kore yaşı 23} Şimdi tek başıma yeni bir defter açarak liseyi bitirmiş, hayallerimin Üniversitesine ve şehrine gidiyorum.Bu üniversite de öyle sıradan değil ama.

"Özel TaeTae Üniversitesi" değil tabikide djdndkkd

"Yonsei University"

Yeni ev,yeni arkadaşlar,yeni hayat. Beni bekle Seul ben geliyorum.

Böyle hayallere dalmışken birden-

Sanırım uçağım geldi.

Valizlerimi verdikten sonra uçağa bindim.

Uçak biletime baktım.Yerimi bulmak için.Cam kenarı almıştım gökyüzünü izlemek için.

Yerimi bulduktan sonra oturdum.Yanımda orta yaşlı biri vardı.Çok tatlıydı.

Hostes gerekli konuşmayı yaptıktan sonra kemerlerimizi bağladık ve kalktık.

Gökyüzü olağanüstü bir şekilde mükemmeldi sanırım ben geleceğim için hazırlık yaptılar.Masmavi,bembeyaz bulutlar...
Adeta bana gülümsüyordu.

Hostes yemek ikraminda bulundu.Kahve ve çikolata aldıktan sonra kulakligimi takıp yemeklerimi yemeğe başladım.

Kulaklık,kahve,gökyüzü manzarası... Eşsiz bir huzur.

O şekilde uykuya dalmışken geldiğimizi farkettim.

Kemerimi çıkarttım,valizlerimi aldım ve uçaktan indim.

Seul havasını içime çektim.Ohh Miss💙 Buranın havası bile muhteşem. Havaalanına girdim.Telefonumun sarjı %2 idi.Hemen şarjlık bulup telefonumu şarj ettim.O arada da kardeşim Shin Won'u aradım.Ailemden kalan tek emanet...
O halamlarla Seul'de yaşıyordu. Onlarla da artık sık sık görüşecektik ama kendi evimi tutacaktim. Artık her seyimi ben yapıcaktım.

-Alo kuzum neredesin,nasılsın?

-Abicimm tam da seni arayacaktık.Biz iyiyiz asıl sen nasılsın?

- Ben çok iyiyim bitanem sen merak etme.Halamlara selam söyle. [WTF? ZJDKDKDK] Geliyorum 1 saatte.

-Tamam abicim bekliyoruz.Bu arada sen yemeğini orda ye biz sana başka bir şey yaptık.