Yalnızlık;
Neydi yalnızlık,yanında kimsenin olmaması mıydı? Yoksa ölümden önceki alıştırma mıydı? Kiminize göre 9 harf 3 hece,kiminize göre ölümden önceki sessizlik.
Neden o sırada evde değildim? Neden hemen gelip bulmuştu yalnızlık beni? AİLE,aile kavramı beni tam 3 yıl önce bugün bırakıp gitmişti. Ateşten korkardım,kim korkmazdı ki? Daha 17 yaşında olan bir kızın yumruğu kadar kalbin yangın yeri olduğunu kim bilebilirdi ki?
Ben Kumsal IŞIK,ailesini yangında 3 yıl önce bugün kaybetmiş bir genç kız yoksa yaşıtlarına göre çokça olgun olan bir genç kız mı?
Size tanıtayım kendimi,babam herşeyimdi kızların ilk aşkı bir başkası olurdu ya benim ilk aşkımdı babam. Annem o kadar duru bir güzelliği vardı ki bütün güzel diye geçinen kişilere taş çıkarırdı benim annem.
Anıl'ım babamdan sonra tek prensim:) İkizim Anıl IŞIK,biz bu yangın yaşanırken neredeydik biliyor musunuz? Dışarıda gezip tozuyorduk çok mutluyduk. İlk zamanlar kimseyle konuşmuyordum yemek yediğim neredeyse görünmüyordu bile. Anıl bana her zaman destek çıktı. O yangından sonra herşeyim oldu annem,abim,ablam,babam,kardeşim. Yeri geldiğinde çok dertleştik onunla çok güçlüydü o. O her zaman gülerdi, otuz iki dişini göstererek sırıtırdı. Hala da öyle sadece bir yıl kadar etkiledi onu bu ölüm.
23.04.2017 (---> Günümüzden Devam <---)
Anne ve babamı tabiki de çok özlüyordum ama alışmalıydım bu yalnızlığa kimim vardı ki? Anıl'ım Azra'm ve biricik kardeşim dediğim kız Aymira'm.
Anne ve babamın mezarını sulayıp çıktım mezarlıktan. Hava yağmurluydu,kulağıma kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Yürüyerek gidecektim eve bugün, eşlik edecekti bana yağmur..
20-25 dakika sonra eve geldim,anahtar ile kapıyı açtım çabucak üstümü değiştirdim birazda olsa dinlemek için köşeme oturdum.
Anıl anne ve babamızın öldüğü günler gece geç saatlere kadar gelmiyordu. Gidemezdi mezara,mezarlığa gidemezdi. Korkardı.
Mutfağa gidip kendime kahve yaptım ve köşeme tekrar geçtim.
Saat 18:30'a yaklaşıyordu,biraz kitap okumak istedim ve kitaplığımdan Cemal Süreya'nın şiir kitabı olan Sevda Sözleri'ni aldım ve okumaya başladım.
Baya okuduktan sonra saatin 21:30 olduğunu gördüm ve mutfağa inip kendime sandiviç hazırladım. Odama gidiyorken cama birinin vurması dikkatimi çekti ve balkon camına doğru yürüdüm,karşımda en fazla 1 aylık kedi duruyordu. Çok şirin minnak mavi gözleri beyaz tüyleri olan bir kediydi. Bu soğukta onu bırakamazdım içeri aldım. Bi güzelce banyoya götürdüm onu yıkadım ve süt içirdim saat çok geç olmuştu. Kediye bir kutu hazırladım ve salona koydum zaten kedicik hemen içine girmişti. Artık uyumalıydım.
Tam merdivenleri çıkacakken kapı çaldı. Tekrar kapıya doğru yürüdüm kapıyı açtım ve karşımda Anıl ile birlikte birisi vardı. Anıl çok kötüydü hemen;
"Noldu ona kim yaptı?" Diyerekten çok telaşlandım. Kahverengi gözleri ve çikolata rengi gözleriyle tam anlamıyla bir erkek melek gibi duran kişi
"İçip içip barda sızmış bende buraya getirdim."
"İyi de nasıl geldiniz evimizi nasıl biliyorsunuz ki?"
"Zor da olsa tarif etti,artık şu arkadaş kim oluyorsa onu elimden alacak mısınız?" Çok kaba davranıyordu,soğuktu,mimiksizdi.
Hemen onun elinden Anıl'ı aldım ve "İyi geceler çok teşekkür ederim." dedim, "Önemi yok." diyip arkasına bakmadan gitti. Bende ardından kapıyı kapattım ve Anıl'ı yatağına yatırıp kendi odama doğru yol aldım. O kişi her kimse onun hakkında merak ettiğim çok şey vardı. Daha tanımıyordum ama çok tanımak istiyordum onu. Kafamda böyle şeyler kura kura uykuya daldım...
Votesiz geçmeyin.
Daha bu işlerde oldukça acemiyim ama elimden geleni yapacağım
Bir dahaki bölümde görüşmek üzere 👋🏻🌙
