Emri bil maruf nehyi anil münker

Mi'rac gecemiz Mübarek olsun

Sendedir hamiyet, mürüvvet, mertlik,
Kurbanın olayım bu ne cömertlik...
Özlem burcu burcu, bitmez hasretlik
     Kervan katar katar yola koyulmuş,
     Canlar kurtuluşu kapında bulmuş.  

Raksedip felekler döndükçe dönsün
Aşkınla tutuşan canlar övünsün.
Bırak nasipsizler varsın dövünsün!
     Senden daha büyük âyet mi olur,
     Senden daha aziz nimet mi olur?!  

Mirac için Hak'dan davet gelince,
Gündüze dönmüştü karanlık gece;
Utandı dolunay seni görünce...
     Kutsal yolculukta bineğin Burak,
     Başlangıcı Kâbe, Kudüs ilk durak.

O gece gökleri gezip dolaştın,
Sonsuz mesafeyi Refref'le aştın,
Kâbe-kavseyn makamına ulaştın.
     Yayın uçlarına hele bir bakın,
     Allah'a ondan da olmuştu yakin...  

Enbiya ervâhı saf saf oldular,
Görüp kemalini donakaldılar;
Buyur edip seni öne aldılar,
     Yürü var dediler, meydan senindir,
     Artık bundan sonra devran senindir...  

Cebrail rehberin, yedi kat gökler,
Selama durmuştu bütün melekler,
Nicedir gök ehli gelişin bekler...
     Nebiler kervanı, sen alemdarsın,
     Tevhid meydanında bir şehsuvârsın...  

Tur'da Musa niyaz etti görmedi,
İsa göğe ağdı, fakat ermedi,
Hiçbir nebi böyle devran sürmedi.
     Makamlar son buldu, bitti rütbeler,
     Vuslat gerçekleşti, indi perdeler...  

Yön nedir, mekân ne, hepsi izafi;
Yükselince Hakk'a o ruh-ı safi,
Mirac için bence bu bile kâfi!
     Ufuklarda bayrak, rehbersin bize,
     Seni tam anlamak ne haddimize  

Vuslatın hazzına eresin diye,
Bir nice esrarı göresin diye,
Ümmetine müjde veresin diye,
     Miracla taçlandı peygamberliğin,
     Alemlere rahmet o rehberliğin...  

Zatına nisbetle her rütbe engin,
Ruh iklimin ey dost ne kadar zengin!
Esrara mahremsin, bulunmaz dengin.
     Melek deyip hata eder kimisi,
     Sensin insanlığa Allah vergisi...  

Senden önce her şey hayaldi, zandı,
Seninle rütbeler anlam kazandı;
Allah ile vuslat ne kutlu andı!
     Kıskansa yeridir seni melekler,
     Bildim neden döner böyle felekler...

Müjde müslümanlar, ne mutlu bize!
Hele bir bakınız tarihimize,
Gülümser sayfalar hep yüzümüze...
     Bu muhteşem saray yıkılır sanma,
     Fakat düşün, çalış, yılma, usanma!  

Bizlere Allah'ı tanıtan sensin,
Ümmetine rahmet ve güvencesin,
Bizi bizden daha fazla seversin...
     Bu ne büyük şeref, ne kutlu nimet,
     Ne şanlı peygamber, ne şanslı ümmet!  

(Kaside-i Bürde türkçe söyleyiş (alt beyitler) 121-133)