Emri bil maruf nehyi anil münker

Cenaze

Cenazenin taşınması ve defnedilmesi :

1- Cenazeyi taşımakta sünnet olan (onu dürt tarafından) dört kişinin omuzlamasıdır.

2- (dört kişiden her birinin) Cenazeyi kırkar adım götürmesi uygundur. 

4- Cenazeyi sarsmayacak derecede bir süratle götürmek müstehaptır.

5- Cenazenin arkasında yürümek önünde yürümekten "farz olan namazın nafile olan namaza üstünlüğü gibi" üstündür.

6- Zikir veya Kuran ile sesi yükselterek cenaze götürmek tahrimen mekruhtur.

7- Mezarlığa varıldığında cenaze omuzlardan indirilmeden oturmakta mekruhtur. 

Ölünün defni :

 

1- Kabir yarım adam boyu veya göğüse varacak derinlikte kazılır. Daha derin kazılması müstehabtır. 

3- Cenaze kabre kıble tarafından konulur.

4- Kabre koyan "Allahın ismi ile ve Rasulullahın dini üzre seni defnediyoruz" der.

5- ölü sağ tarafı üzerine kıbleye döndürülür.

6- Kefenin bağı varsa çüzülür.

7- Lahidin üstü kerpiç veya kamış (ve benzeri şeyler ile) örtülür.

8- Bir zaruret olmaksızın tuğla veya tahta koymak mekruhtur.

9- Kadınlar kabre yerleştirilinceye kadar kabrin üzeri bir bezle örtülür, erkeklerde örtülmez.

10- Sonra kabre toprak atılır.

11- Toprağı zeminden bir karış veya daha fazla yükseltip kabri deve hürgücü gibi yapmak (menduptur). Dörtgen şeklinde  yapılmaz.

12- cenaze defnedildikten sonra kebrin üzerini süslemek için bina yapmak haramdır.

13- Sağlamlaştırmak için yapmak ise mehruhtur.

14- Kabrin belli olması ve hor görülmemesi için (ufak bir taş dikip) üzerine isim yazmakta bir beis yoktur.

15- Ölünün evlere defn edilmesi mekruhtur. Çünkü bu Peygamberlere mahsustur.

16- Ölünün yüksek olmayan kubbeli yapılara gömülmesi mekruhtur.

17- Bir kabre zaruret olmadıkça bir ölüden fazlasının defn edilmemesi lazımdır. Daha öncede veyan edildiği üzere zaruret ölülerin sayısının çok olup kısa zamanda hepsine kabir açmak güç olması yahut yer darlığı yahut kazacak kimse bulmak mümkün olmaması durumudur. Böyle bir zaruret durumunda bir kaç kişinin bir kabre gömülmelerinde bir sakınca yoktur.

18- (Uhud Şehitleri gibi) her iki ölünün arasına topraktan bir perde konur.

(Nuru'l-Misbah sf. 379-410)

- Cenaze gömüldükten sonra kabirden hemen ayrılmayıp başında Bakara sr.'ni okumak lazımdır. Okunmasa dahi Bakara sr. okunacak miktar beklemek lazımdır. 

- Şa'bi r.a şöyle buyurdu : "Ensar-ı Kiram ölünün yanında bakara suresi okurlardı."

(Suyuti, D.Mensur:1/54)

 Dualar :

"yee menneenü zelihseeni (z peltek) gad amme küllel haleeigi (ha kalın) mennühüü , yee menneenü "

Herkim bu ism-i şerifi misk ve zaferan (safran) ile cam bir bardağa yazıp, bu bardağı ölüyle birlikte kabre koyarsa o mevta (ölü kişi) kabrinde sıkıntı görmez.

(Erba'in-i İdrisiyye 17. ism-i şerif sf. 126)

"Sübhaa neke lee ileehe illee ente yee rabbe küllişeyivveveerisehüü (s peltek ) verazigahü veraahimehü , sübhaa nekeé

Herkim bu ism-i şerifi ölünün kefenine zayıp onunla birlikte defn ederse Allahü teala bu meyyitin lisanını sorgu-sual meleklerinin cevabıyla (rahatça) konuşturur. Allahü teala kabrinde ona cennetten bir pencere açar kabrini cennet bahçesinden bir bahçe yapar. 

Bu rivayetle amel etmek istiyen kiş önce kefenini hazırlamalı, Zemzemle yıkamalı Bu ismi şerifi yazdırmalı, ve yakınlarınada bu kefenin yerini öğreterek vasiyette bulunmalıdır. 

(Erba'in-i İdrisiyye 1. ism-i şerif sf. 32)

"yee keriimel afvi zel adli (z peltek) entellezii (z peltek) mele e külle şeyin adlühü , yee keriimü"

Her kim gömülecek olan kişinin avucunun içine bu ism-i şerifi yazdıktan sonra o ölüyü defn ederse, diğer bir rivayete göre ise bu ism-i şerif bir kağıda yazılıp ölünün kefenine konursa Allahu teala okişinin kabrini cennet bahçelerinden bir bahçe yapar.

(Erba'in-i İdrisiyye 37. ism-i şerif sf. 209)

~~~ 

Ölüm hak ve bizlerede hanemize ölüm düştüğünde vefat eden kişiyi son yolculuğunda hakkıyla sünnet üzre uğurlamamız gerek göz yaşlarımızın onlar için bir faidesi yok ancak dua larımızın onun için yaptığımız hayırların faidesi var acımıza kapılıpta bunu unutmıyalım inşaallah.