Melek

Öncelikle merhabalar wattpad halkı! Aslında bu biraz hikaye biraz gerçek. Yaşantımla hayal gücümü harmanlayıp ortaya bir şeyler koyma çabasındayım. Buralardan beni daha yakından tanıma imkanı bulabilirsiniz sanıyorum.. 

@SdnrBci1

- http://sekerszkahve.tumblr.com/

- http://instagram.com/sdnrbci7

Melek, iş çıkışı yorgun bitkin bir halde eve doğru ilerliyordu. Gün boyu milletin nazını çekmekten yorulmuştu ne de olsa hemşirelik zor meslekti. Kafasını toparlamak için Nur'u aradı. Her zaman buluştukları mekanlarına gittiler. İki kahve sohbetlerine eşlik etmek için onları bekliyordu. Kahvelerini alıp oturdular. Konuşmaya başladı Melek,''Boku çıktı bu işin. Ne yapmaya çalıştığını anlasam !!' . ''Sakin ol dur bi bakalım. Ben bulucam bi yolunu onu bırakta ben naptım onu duysan naparsın acaba''. ''Naptın koca kafalı'' . ''Geçen öğle yemeğindeyim yeni başladığım bölümde acayip yakışıklı biri vardı bakışıyorduk sonra baaktım kahve almış gelmiş yanıma. Nasıl heyecanlıyım anlatamam altıma sıçacaktım. iç bozuntuya vermiyorum tabii cool cool tavırlar falan. Neyse çocukla konuşmaya başladık bana numarasını falan verdi. Ara dedi.'' . '' Oha bok. Naptın aradın mı ne konuştunuz?!''. ''Dur lan aramadım.'' ''Neden?'' . '' Ne bileyim seni gördükçe aşktan korkuyorum. Çok iyisiniz hoşsunuz da o kadar da ayrılmaz ki bir çift be. '' . ''Çok sağol canım içime su serptin''. ''Ne demek..'' . Melek Nur'un durumuna sevinsede kendisi hakkında yaptığı göndermelere epey bozulmuştu. Ama düşünmesine neden oldu. Gerçekten o kadar çok mu ayrılıyorlardı Barışla? Ama öyle olsada bunun bir önemi yoktu. Çünkü onlar ayrılsalarda seviyorlardı birbirlerini . Böyle teselli ediyordu kendini Melek. En azından şimdilik. Günün sonunda eve kendini zor attı. Düşnmek içinfazla yorgundu. Yarın izinliydi ve işlerini düşüncelerini ertesi güne bıraktı.