Melek

melek6

Sabah uyandım içimdeki belirsiz huzurdan eser yoktu. Diğer günlerşn aksine kahvaltı yapmadım sade bir kahve rahat giysiler kullaklık  bana iyi gelir diye düşündüm.Uzaklamşmak isteyen bir havam vardı herkesten. Öyle yaptım erkenden uyanmıştım zaten takıp kulaklıkları çıktım hastaneye kadar yürüdüm geldiğimde bile mesai başlamamıştı. Güzel giyinen bakımlı melekten eser yoktu. Bütün güb bir kaç kez zeyneple konuştum . İşle ilgili o da. Barışı aramadım bir kere de görkemin yanına sadece durumunu gözden geçirdim. Çıkışta beni rahatlatacak yere yanı deniz kenarına indim. En yakın arkadaştan daha iyidir. Bir kaç saat orada oturdum yemek falan yedim. Sonra götüm dondu tabii triplenmeyi kesip taksiyle eve gittim. Barışı aradım '' Sevgilim , aradım ama açmadın işin vardı sanırım.'' ''Sayılır yani biraz uzaklaşmak istedim hepsi bu'' ''Her şey yolunda mı?'' ''Bilmiyorum içimde bir şeyler eksildi sanki'' ''Bu kötüye işaret yanına gelmemi ister misin?'' şaşırdım. '' ne? şimdi mi?'' ''tabii şimdi hatta kapıyı aç senden haber alamayınca merak ettim zaten özlemiştim geldim binadayım şu anda da'' ''yok artııık sana inanamıyoruuum salaksın ya aptaaal '' . Kapıyı açtım ve sımsıkı sarıldık. Sarıldık. Sarıldık. Sadece bu beni çok rahatlattı. Salonda konuştuk saatlerce. Aslında bir şey olmadığını sadece kötü hissettiğimi anlattım. Orada uyumuşuz. Sabah uyandığımda güllerle bezenmişti her taraf. Gözmümn görebildiğine gül vardı ve güzel bir kahvaltı masası. Saat altıydı öperek uyandırılmanın şımarıklığını yaşarken bunları görünce dibim düştü. O dünkü hallenmelerimden eser yoktu tabi. mutluluktan götü başı dağıtmalar falan. rüya gibiydi. çok da ayrıntıya girmeyeyim bence :D neyse o gitti evi falan topladım çıktım dışarı. hastaneye falan uğradım. istifa dilekçemi yazmam gerekiyodu çünkü yaz tatili geldi. iki yıldır böyle bu yazları çıkıyorum sonra tatil bittiğinde geri başlıyorum işe. alıyolar da sağolsunlar. kızlarla vedalaştım sonra zor olana geldi sıra. mm görkem ne alemde acabaa diye düşündüm. gittim odasına yoktu. dışarıdadır diye bahçedekilere sordum bilmiyoruz falan diyip geçiştirdiler. içime düştü kurt . gittim zeynep'e sordum ne yapayım. o da biraz bekledi 'melek onu kaybettik dün'' dedi. elim ayağım kesildi resmen. '' nasıl ya hayır ! niye söylemedin'' '' denedim ama telefonun kapalıydı melek üzülme lütfen'' kafamdan aşağı kaynar sular boşaldı bir anda. onu kontrol bile etmemiştim. ne önemi vardı sanki başka şeylerin.. hiçbir şey demeden çıktım dışarı. öldüğümde beni gömün dediği biyer vardı oraya gittim. ağladım ağladım. neden ağlıyorum bilmiyorum aslında. ama pişman oldum. yanında olmalıydım. en azından ölürken.. sonra eve gittim eşyalarımı topladım. bir kaç kişiye haber verdim ve ankaraya gitmek üzere otobüse bindim. gece yolculuğu yapacaktım ve bunu her zaman sevmişimdir. uzun uzun düşündüm 10 saat boyunca. ağladım zırladım falan. yanımdaki amca beni öldürmek istemiş bile olabilir. sabah eve gittiğimde beni bekleyen insanların karşısına böyle çıkamazdım. toparlanmaya çalıştım en azından belli bir süre için. gittim eve evin içi ana baba fünü resmen. ben gelicem diye pastalar börekler havada uçuşuyor. iki güne forsum sönecek biliyoruma ama insan seviniyor iştedgjkdf gün boyu sohbet ettik falan fialn akşam oldu . odama geçebildim. barışı aradım '' barııış '' '' efendim hayatım'' ''görkem.'' '' noldu'' ''ölmüş''--- sessizlik oldu. ''zaten acı çekiyordu '' '' öyle de işte keşke yanında olsaydım çok üzülmüştür ne bileyim'' '' melek sen elinden geleni yaptın daha fazlası onu kandırmak olurdu emin ol bunu o da istemezdi.'' ''haklısın sanırım'' '' uyu hadi dinlen güzelce yarında kahvaltıya çıkarız annen falan nasıl?'' ''onlar iyi ya hatta gelir gelmez seni sordu annem napıyo falan diye şaşırdım. tamam çıkarız yarın ama nerde ?'' ''tunalıya gideriz  kahvaltıyı yapar sinemaya falan gideriz dolaşırız işte'' ''tamam sevgilim'' 'sıkma canını bak '' ''tamam hayatııım '' ''hadi uyu şimdi canımın ardı'' dur dur bi dakka . ne dedi o bana . canımın ardı mı? ne hoş lan o . yerim lan. ''iyi uykular bitanem '' ne tırtım he. o güzel şey eiyi geceler bitanem dedim. of neyse odamı özlemişim fark ettim de. ne anılarımm var bu odada.. sabahlara kadar telefonda konuşurdum görkemle camın dibinde. acaba şimdi mutlu mudur?.. umarım öyledir. bi de şu var tabii hay sıçayım şu yatağa girdiğimde hep çişim gelir. nasıl sinirleniyorum yaaaaa. neyse çişimi yapıp uyumalıyım. canımın ardıyla randavum var yarın :))9999