The Great Nanny (Short Story)

The Great Nanny 1

"GRANDMA, drink up your milk!" pukaw niya sa nakatulog na matanda niyang alaga na si Bettina.

Nakita niyang gumalaw ito at saglit na iminulat ang mga mata bago pumikit ulit.

"It will turn cold later." dagdag pa niya na para bang nakikipag-usap siya sa isang bata. Lumapit siya sa nakapikit na matanda. At hindi na nga ito gumalaw pa.

Well, being an American as she is, she's stubborn and conceited and stubborn mostly. But of course, not all. Marami pa ang mababait. Nung bago pa siya rito, alam niyang hardheaded na talaga ang matanda.

Matagal bago siya naka-adjust sa pag-uugali nito. Pero nang makuha niya ito, maabilidad na rin siya. Alam niya na kung pano ito patatahanin kung magta-tantrum ito. Dahil dun bilib sa kanya ang babaeng anak nito na si Mitchell.

Mabait rin ang asawa nitong si Timothy Conner sa kanya. Nagpapasalamat siya dahil sa apelyido niyang Mapalad kasi mapalad siyang napunta siya sa pamilyang ito.

"Fine. Kung ayaw mo, ako ang iinom nito." pabulong niyang sabi nang tuluyan siyang makalabas sa kwarto nito kung saan silang dalawa ang natutulog. Tinitigan niya ang gatas habang naglalakad papunta ng kusina ng pamilyang Conner. "Alam mo, sayang ka. Inumin nalang kaya kita." sabi niya sa baso na parang sasagot ito sa kanya. Bumalik siya sa living room at kumatok sa kwarto ng mag-asawang Conner.

Mga ilang saglit ng bumukas ito at bumulaga sa kanya ang mukha ni Mitchell.

"Nancy, how may I help you?" tanong nito na sa nakakunot na noo habang palipat-lipat ang mata nito sa kanya at sa hawak niyang gatas.

"Uhm, would you like some milk? I'm serving one for you." she lied and smiled sheepishly. Pero natunugan yata nito na nagsisinungaling siya.

Mitchell rolled her eyes. "Let me guess, mom refused to drink it again." sabi nito as a matter of factly at nakipagtitigan sa kanya. Well, she can't lie anymore.

She nodded. "I'm sorry." mahina niyang sabi.

"Ow, it's okay and kindly put that on my side table." utos nito at sinunod naman niya. Nakita niya ang asawa nito na nagbabasa ng libro habang nakasandig ang likod nito sa head rest ng kama nila at nagtaas ng tingin pagkapasok niya.

"Good evening sir." bati niya sa lalaki.

"Good evening." maikling sagot nito sabay ngiti at bumalik ulit sa pagbabasa.

Maingat niyang nilapag ang baso na nakapatong sa saucer at binalingan niya si Mitchell. May binabasa rin itong papel habang nakaupo sa harap ng dresser na may malaking salamin.

"Goodnight sir, goodnight ma'am." sabi niya. Nagsitango lang ang mga ito sa kanya at tinungo na ang pinto at maingat na sinara.

Bumalik na rin siya sa kwarto ng matanda at para makatulog na. Sinilip niya muna ito, nang ganun pa rin ang posisyon nito kanina ay pumasok na siya.

Mabuti na yung sigurado kasi magwa-warcraft na naman silang dalawa. Alam niya na kasi ang mga style nito. Naalala niya nung una na hindi rin nito ininum ang gatas nito at nung on the adjustment phase pa lang siya, binigay niya kay Mitchell ang gatas nito kasi sayang naman kung itatapon lang. At pagbalik niya sa loob, naghanap ito sa gatas nito. Na-warloka siya kasi inaway siya nito at hindi siya pinansin sa loob ng dalawang araw. Buti nga, hindi umabot ng one week ang pakikisuyo niya rito kasi baka 'Goodbye LA' na naman siya.

Actually, ika-apat na niyang bansa ang LA. Before, nakapagtrabaho siya sa Saudi Arabia, Dubai at Norway. Lahat, umabot lang ng isang buwan or almost isang buwan siya roon. Kasi hindi pa siya mapalad noon, ang sasama ng mga ugali kasi at binu-bully siya kasi nga Filipina lamang siya. Buti nga nakaalis siya nang walang abirya at napadpad siya sa LA. At first, very attentive siya baka kasi kunting mali niya pagagalitan siya. Pero so far, okay naman. Ang hirap kaya maging OFW. Para sa kanya, mahirap maging malayo sa pamilya niya. Kung bakit ba naman walang matinong trabaho sa Pinas. Pagkatapos niyang mag-aral na dollar ang gastos, magta-trabaho lang sa sahod na 200 pesos a day. Ang saklap di ba.

Narinig niyang umungul si Bettina. Mabilis niyang nilapitan ito at inusisa. Nagsasalita ito na hindi niya naman maintindihan. Tapos narinig niya ang pangalan niya na binanggit nito. "Nancy grek...tung...kak." kahit parang nagsasalita na ito ng Greek at hindi niya maintindihan, hindi niya napigilang ngumiti. Kahit papano, napamahal na rin siya sa alaga niya, kahit bugnutin pa ito at matigas ang ulo. And she knows deep inside Bettina also cared for her.

She closed her eyes and prayed na sana hindi ito magtanong at maghanap sa gatas niya.  Amen!

Kasi, amazingly, she still has sharp memory. She can remember when the last time she drank her milk. And amazingly, hindi pa ito nakaranas ng short term memory.  Where ka na? Kelan mo pa sasaniban si madam?"  She knows it's bad but she can't helped it. Coz honestly, it will really help lessen her job.