Son Kez

“Biri size lunaparktan bahsettiğinde, aklınıza hemen dönme dolabın gelmesi gibi, Aşktan konu açıldığında da aklınıza hemen onun adı geliyorsa..belki farkında değilsiniz ama ona aşıksınız. Yemek yerken onun hangi yemekleri daha çok sevdiğini düşünüyorsanız, âşıksınız. Duştan çıktığınızda onun nasıl koktuğunu düşünüyorsanız, âşıksınız. Gece uyurken onu hayal ederek yastığınıza ve belki de kendinize sarılıyorsanız, âşıksınız. Hoşunuza giden şeyler yaparken, onun sizi görmesini diliyorsanız, evet.. Aşıksınız. Ve en mühim konu; Tüm bunları düşünüyorsanız, hepiniz birer aptalsınız.”

Okuduğum metni bitirip sınıfa göz attığımda kiminin sırıtarak, kiminin dalga geçerek bana baktığını gördüm. Psikoloji öğretmenimiz Lale Hoca aşk hakkında bir yazı yazmamızı ve bunu sınıfta okumamızı istemişti. Lale hocaya döndüğümde bana onaylamaz gözlerle baktığını gördüm.

“Âşık olmanın aptallık olduğunu mu düşünüyorsun, Esim?” diye sorduğunda ona gülümsedim.

“Aşk diye anlamsız bir şeye inanıp, ona tapanların aptal olduğunu düşünüyorum hocam. Gözümüzde bu kadar büyüttüğümüz bir şeyin bizi ezip geçeceğini düşünmüyor musunuz? Bizden güçlü olduğunu düşündüğümüz her şey bizi zayıf kılar.”

“Peki her şeyden güçlü olduğunu düşündüğün zaman, seni her şey mutlu edebilecek mi?” işte bu sorunun cevabını bilmiyordum. Her şeyi yok saymak, kendinden başkasını önemsememek bir nebze kolaydı belki…Ama insan o küçük şeylere ihtiyaç duymaz mıydı?

Belki küçük bir öpücük, insanın ömrünü bir gün uzatabilirdi…Belki de iki çift güzel söz. Her şeyden güçlü olduğunu düşündüğünde, sana kim yaklaşabilecekti?