Destiny Exists?

Chapter 2

Well, what do you expect. First day nga naman, as usual. Introduce yourself, What are your mottos in life? At kung ano ano pa. Shocks, hindi na kami elementary oh? Graduating na kami ng high school oh! Naman. At isa pa makikilala din namin ang isa't isa dahil classmates nga diba? Hays.. buhay.

"High school life, oh my high school life
Ev'ry memory, kay ganda
High school days, oh my high school days
Are exciting, kay saya"

(Now Playing: High School Life by )

Ang galing naman tong Cafeteria, parang nag papatama. Hahahahaha... Andito kami ngayon sa Cafeteria dahil lunch break na. Doon kami sa aming table naming mag kabarkada. At doon nakita ko siya.

"What's up guys?" Bati niya sa barkada, nung hindi pa kami palapit. At doon nagkamustahan sila, paano ko nalaman? Ehh? Halata naman eh. Bro handshakes nila ginagawa nila kapag sila ay nag kikita.

At sa wakas natapos na din kaming umorder. At yung time na yun nakita niya ako, at lumapit siya. Kinuha niya yung dala ko. Si Abby? Ayun nauna, alam na niya kapag kami ay mag kasama.

"Musta kana Jess?" Tanong niya. Kinikilig ako, kahit nagagalit ako sa kanya dahil hindi siya nag contact saakin nung summer. Mahal ko eh!

"Okay naman ako, ikaw ano ang ginawa mo nung Summer. Bakit hindi ka man lang nag text saakin, o tawag man lang? Bakit?" Tanong ko naman sa kanya.

"Ahhh.. Kasi.." naputol na sabi niya dahil bigla siyang tinawag ni Damian. Kaya eto ako, tumabi nalang kina Abby sa pagkain. Off limits na ako baka may makakita.

Habang ako ay kumakain napansing kong abala sa pag text si Lucas. Hays, alam ko naman eh. At bigla nalang akong hinablot niya palabas sa Cafeteria doon sa may puno. At bigla niya lang akong yinakap. Hays, namiss ko to. Bakit ba siya biglang nag bago? Mag two-two years na pala kami.

"Jess, Mianhe jinja mianhe..." lungkot niyang sabi saakin. Ah.. half-korean din siya tulad ko, kaya nag kakaintindihan din kami kahit papaano. Hahaha..

"Okay lang, alam ko naman na busy ka. Kaya huwag kanang malungkot. Arasso?" Sabi ko sa kanya at may biglang nag flash. Flash ba ng camera yun oh ang matirik lang na araw. Ahh.. ang init naman no? Pero bakit may babae akong nakita.

"Kaja!!! Bumalik na tayo doon, gusto ko lang naman na makasama ka ng tayo lang kaya dinala kita dito." Masiglang sabi nya saakin, at bigla niya akong kiniss sa cheeks. Na miss ko to! Sobra!

Nakabalik kami sa Cafeteria ng ligtas. Hahahahah.. at bigla nalang ..

***TTTTTTIIIIINNNNNNNGGGG!!!!!!!!!!***

"Hatid na kita." Sabi ni Lucas. Yyiieee..

"Yyyyiiieee!!!" Sabi ng barkada namin, pero binawewala nalang namin para di halata, baka may makapansin. Alam na.

Habang kami ay nag lalakad patungo sa Classroom namin, yung mga schoolmate kung mga babae ay tumitili. Ehh.. san ka pa naman, kasama ko Ang the one and only, Lucas Lee. Gwapo, matangkad, varsity. Mabait, caring, pero ako lang ang may alam. Alam naman ng schoolmates ko na barkada ko siya kaya mabuti naman yun.

"Bye, kita nalang tayo mamaya" kiniss niya ako sa cheeks, kaya lumakas naman ang tilian ng mga babae dito. Ang sakit sa tenga!

Pumasok na ako sa loob, at umupo sa tabi ni Abby.

"Yan! Bestfriend usap nga tayo bakit ayaw mong ipaalam na may relasyon kayo ni Lucas?" Tanong niya saakin.

"Ehh.. dahil para.." naputol kong sabi dahil pumasok ang adviser namin.

"John Mendel Park, and i'll be your adviser for the whole year. Nice to meet you."

Shocckkksss...,

~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~*~~~~
Korean 101:
Mianhe- Sorry
Kaja!- Let's go
Jinja- Really