on iki

277 32 7
                                    


Louis en son ne zaman uzun süreli mutlu olduğunu bilmiyordu.Mutluluğu en fazla 2 gün sürüyordu ve daha sonra mutlaka bir felaket giriyordu araya.Bilinmeyen numara faciası da öyleydi.Ondan önce en azından mutlu hissediyordu arada sorunlar olsa bile.

Liam mesajı okuduğunda gözleri kocaman açılmış,ne diyeceğini bilemeyen bir şekilde öylece mesaja baktı.Louis ise sadece ellerini kucağında birleştirmiş,gözlerinin dolmasına engel olmaya çalışıyordu.

"Louis bence bunu Harry ile konuşman lazım,yalan olma ihtimali var" dedi sakince.Louis'nin yerinde olsa delirmişti,bunu biliyordu.

"Ben-" Louis derin bir nefes aldı ve cümlesini tamamlayacak gücü olmaya çalıştı.Ne ara düşmüştü Harry'e böyle? 

"Ben onunla bir daha asla konuşmayacağım,Liam.Bu mesajlar da umrumda değil" dedi ve telefonunu eline alarak odadan çıktı.Sadece yalnız kalmaya ihtiyacı vardı.

Mutsuz olduğu zaman gittiği parka gidip banklardan birine oturdu ve öylece boşluğa bakmaya başladı.Bundan sonra Harry yoktu.Telefonunu aldı ve o lanet siteden üyeliğini silmeye karar verdi.Bu sefer gerçekten bunu yapacaktı.

Üyeliğini silip,uygulamayı telefonundan yok etti.Ona dair hiçbir şey görmek istemiyordu.Kalbi acıyordu.Önceki sevgililerinde böyle olmamıştı.Galiba gerçekten insan onu üzen insanların peşinden gidiyordu,onlara gönül veriyordu.

Telefonunu cebine koyduktan iki dakika sonra telefonu titredi.Telefonu eline aldığında bilinmeyen numaradan mesaj geldiğini gördü.

Bilinmeyen Numara:

Kadının adı Jennifer.Hani şu meşhur manken olan.Nasıl duymadın bilmiyorum ama bunu benden duyman benim için bir lütuf.Hem..sence ünlü güzel bir manken varken neden Harry Styles sana baksın ki? Bir çocuğa. Her neyse.Benden bu kadar.Umarım gerçek yüzünü görmüşsündür.

Bu sefer Louis'nin dolu gözlerinden yaşlar aktı.Jennifer denen kadın en ünlü mankenlerdn biriydi ve onun hamile olduğunu dahi bilmiyordu..Hiçbir şey bilmiyordu Louis.Telefonunu cebine tıkıştırdıktan sonra eve doğru yürümeye başladı.Telefonu susmuyordu.Mesajlar ve aramalar geliyordu.Tek yaptığı şey telefonunu eline alıp kapatmak oldu.Kimseyle uğraşacak durumda değildi.

Eve vardığında gözlerini hızlıca sildi ve anahtarlarını çıkarıp kapıyı açtı.İçeriden kalabalık sesler geliyordu.Derin bir nefes aldı ve yavaşça mutfağa doğru yürüdü.Mutfakta her zamanki gibi Harry,Gemma ve babası Joseph annesiyle beraber oturup sohbet ediyorlar,önlerindeki masada yiyecek bir şeyler vardı.

Louis sadece daha fazla ağlamasını engellemek için dudaklarını ısırdı ve tam geri dönüp odasına gidecekti ki annesinin ona seslendiğini duydu.

"Louis?Gelip merhaba demeyecek misin?" 

Louis arkasını tekrar döndü ve Harry'e bakmamaya özen göstererek diğerlerine gülümsedi."Merhaba hoş geldiniz" dedi.Sanki hiç gidiyorlardı.

Harry'e baktığında ona endişeli gözlerle baktığını gördü.Umrunda değildi.Onu görmek istemiyordu.

"Yemeğe katılamayacağım anne,yorgunum daha sonra görüşürüz" dedi Louis ve odasına çıktı.Kimseyi görmek istemiyordu.Harry mahvetmişti her şeyi.

Üstünü değiştirip yatağına uzanmıştı ki,kapının çaldığını duydu.

"Uyumak üzereyim anne sonra konuşalım mı?" diye seslendi ve gözlerini tekrar kapattı.Kapının açıldığını duyduğunda derin bir iç çekti ve yatakta oturup,kapıya baktı.

"Uyumak üz-" lafı Harry'i gördüğü zaman kesildi.Harry karşısında duruyordu.

"Ne istiyorsun?" dedi sert bir tonla Louis.Son olan şeyden sonra ala yumuşamak gibi bir niyeti yoktu.

"Bu halin ne?Ne oldu?" dedi Harry yatağa otururken.Endişeli görünüyordu.Elini Louis'nin yanağına koydu ve gözlerinin içine baktı.İşte o an Louis ağlamaya başladı.

"Beni rahat bırak nolur artık istemiyorum seni görmek" dedi ağlamaklı bir ses tonuyla Louis.Bunu diyebildiğine şaşırmıştı.

Harry olayları anlamıyordu.Louis neden birden böyle davranıyordu hiçbir fikri yoktu.

"Ne yaptım yine?Bak Louis bu böyle olmaz her yaptığımı düşündüğün şey için benden nefret edemezsin önce bana sorman lazım" dedi sakince ve yanaklarında biriken yaşları yavaşça sildi.

"Bu öyle bir şey değil Harry" diye fısıldadı Louis ve kapalı telefonunu eline alarak açtı.Açıldığında mesajları ona gösterdi.Harry mesajları okurken ona dikkatlice bakıyordu.Tepkilerine,ne yapacağına.

"Bunun yalan olduğunu kanıtla" dedi Louis üzgün bir şekilde.Harry sadece derin bir iç çekti ve ona baktı.Onun da gözleri doluydu.

"Sana anlatmadığım şeyler var" dedi Harry.Bu Louis'yi öfkelendiren şeydi.Yataktan kalkıp derin bir iç çekti.

"Bana anlatmadığın şeyler var öyle mi?Onca şey yaşadıktan sonra mı aklına geldi söylemek?" Louis bağırıyordu.Harry de ayağa kalktı ve kapıyı kilitledi.

"Sesini alçalt bizi duyacaklar" dedi Harry sessizce.Louis elindeki telefonu duvara fırlattı sinirle.Hem ağlıyor hem de sinirini bir yerde çıkarmak istiyordu.

Harry yatağa oturdu tekrar.

"Jennifer ile bir ara ilişkim olmuştu tamam mı? Sonu iyi bitmedi,şimdi onunla tek ilişkimiz doğacak olan bebek hepsi bu." Dahası vardı.Henüz bunu ona söyleyemezdi.Bu kadarı onun için yeterliydi.

"Bu ilişki sizi sonsuza kadar beraber tutacak ama" dedi Louis.Sakinleşmişti ama hala gözyaşları akıyordu.

"Buraya gel" Harry Louis'nin elinden tutup kendine çekti ve ona sıkıca sarıldı.Louis'nin buna ihtiyacı vardı.Harry'e uzun uzun sarıldı,ağladı içini döktü.Onu ağlatan adamla onu teselli eden adamın aynı olması garipti.

Daha sonra yatağa uzandılar ve Harry Louis'nin arkasında uzanıyordu,elini beline attı ve onu kendine çekti.Louis'nin ne kadar üzgün ve yorgun olduğunu görmüştü.

"Bunu detaylı olarak yarın konuşuruz,şimdi uyu" dedi sakince ve omzuna öpücükler kondurdu.Onu kollarında tutarken uyumasını izledi uzun süre.Louis'ye gerçekten değer veriyordu.İlk başlarda bu kadar fazla değer vereceğini düşünmemişti.İşlerin bu raddeye geleceğini dahi düşünmemişti Harry.Omzuna öpücük kondurdu Harry dayanayamayıp.Louis'nin her şeyi mükemmeldi.Uyurken saçlarını okşuyor ve bu konu hakkında ne yapacağını düşünüyordu bir yandan.

Louis uykuya daldığı zaman kendi telefonunu aldı ve Jennifer'ın numarasını tuşladı.Sinirliydi.Onun yaptığını düşünüyordu.

"Alo? Jennifer yarın sabah 11de bana geliyorsun.Soru sorma görüşürüz" dedi ve cevap vermesini beklemeden telefonunu cebine koydu ve odadan ayrıldı,mutfağa,diğerlerininin yanına gitti.


**

Herkese merhabaaaaa.

Uzun zaman oldu farkındayım üzgünüm :(

umarım seversiniz,eğer severseniz vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın xx

online paradise(l.s)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin