البارت الثالث عشر
خرج الدكتور وقال:الحمد الله عدينا مرحله الخطر بس اى انفعال هتعرض ليها انا مش مسئول
ادم:متشكرين يا دكتور متقلقش
الدكتور:العفو ده واجبى
مى:طيب هو ينفع هى تروح
الدكتور:ايوه بس هي محتاجه رعايه
مى:متقلقش يادكتور انا هعقد وراعيها بنفسى
الدكتور:طيب تقدروا تاخدوها بس حد يعدى على الحسابات
ادم:انا نازل يا دكتور
الدكتور:ماشى اتفضل
ادم:تعالى معايا يازين
زين:ماشى يلا
ادم:خشى يا مى لماما واحنا شويه جاين
مى:حاضر
نزل ادم وزين الحسابات ودفعوا الحساب وصعدوا
الام:اخوكى ادم فين يامى
مى:ادم طال
مكملتش لقت ادم دخل وقال:ايه ياست الكل كده تخضينا عليكى
الام:معلش يابنى غصب عنى نسيت اخد الدواء
ادم:ليه كدا بس ياامى
الام:معلش يابنى المهم انا عايزه اروح بيتى مبحبش قعده المستشفى ديه
ادم:حاضر ياامى هنروح بس اما الدكتور يعدى عليكى مره تانيه ونروح الام:ماشى يابنى
مى:امى انا هنزل اجيب اكل من الكافتريا وطلعه ياادم
ادم:طيب خلى بالك من نفسك
مى:حاضر اجبلك حاجه معايا ياادم
ادم:لا شكرا يا حبيبتى
مى:وانتا يا زين
زين:اها انا عايز قهوه من تحت
مى:ماشى
الام:ادم هو الواد زين هنا
ادم:اها ده بايت فى المستشفى
الام:ربنا يباركلك يابنى ويرزوقك بنت الحلال
زين:ايوه انا مجتاج الدعوه ديه
ادم:ليه يا نمس هتخطب ولا ايه
هنا دخلت مى وقالت:ايه ده مين الى هيخطب
ادم:زين الى شكله هيخطب
زين:الله يخربيتك انا قولت لسه حاجه
الكل:ههههههههههههههههه
عند اسيل
احمد طلع ولسه هيفتح لقى اسيل فتحت وقالت:ايه يااحمد اتاخرت ليه
احمد:مفيش يا حبيبتى متقلقيش
اسيل:طيب يلا عشان ناكل انا جعانه
احمد:امال ماما وبابا فين
اسيل:صلوا وناموا شويه
احمد:طيب حضرى الاكل يلا
اسيل:طيب خش غير عقبال مااغير
احمد:حاضر يا حبيبتى
دخل احمد غرفته وغير وخرج اتغدى
تانى يوم
ادم قابل زين وراح الجامعه
وشاف شادى بيزعق لمروان
ادم:زين هروح اشوف حاجه وجاى علطول
زين:هتروح فين
ادم:هشوف شادى بيزعق ليه وجاى
زين:تانى ياادم
ادم:متخفش
زين:ماشى بس متاخرش
راح ادم لشادى
ادم:ايه ياعم بتزعقوا ليه
شادى:البيه جاى يقولى انه مش هيشرب تانى وعايز يبقى قريب من ربنا وكمان عايزنى امشى فى الطريق ده والا مش هيعرفنى تانى
ادم:تمام وكويس جدا وانا كمان هعمل كدا وكنت جاى اقولك نفس الكلام
شادى:انتو اتجنتوا
مروان:لا متجنناش يا شادى اجنا عقلنا براحتك سلام يلا ياادم
مشى ادم ومروان وراحوا لزين
زين:ازيك يا مروان
مروان:ازيك يا زين
ادم:بص يا زين وحكى له ما حدث
زين:انا بشجعك على القرار ده
مروان:عشان كدا اناعايز تعتبرونى صاحبكوا ممكن
ادم وزين:طبعا ممكن
فى ذلك الحين اذن الاذان
زين:طيب يلا نصلى بقا
وراحو المسجد وقابلو احمد
ادم:ازيك يااحمد
احمد:تمام يا معلم انتا عامل ايه
ادم:تمام الحمد الله احب اعرفك ده زين وده مروان
احمد:طيب زين متوقع منه انه يدخل المسجد ويصلى لكن يعنى
قاطعه مروان :قصدك يعنى ان عشلن بشرب وكدا
احمد:مش قصدى واللهى بس
مروان:ولا يهمك انا ياسيدى قررت اتوب لربنا وهطلب المغفره
احمد:ربنافاتح ابواب التوبه علطول
يلا عشان الشيخ هيقيم الصلاه
قام الكل صلى
وعدت ايام كتييير وعدا ترم
زين بيزيد اعجابه بتمارا
وادم بيزيد اعجابه باسيل
ومروان بيزيد اعجابه بسهى
وادم واحمد وزين ومروان بقوا صحاب جدا
وفى يوم كان وادم واحمد وزين ومروان قاعدعين فى الكافتريا قام زين فجاءه وقال :خلاص انا تعبت مش قادر هروح اقولها وراح .......
..............................................
