Odasına girdiğim de biraz önce gelen Merve adında ki kızın arkadaşıyım ve neyi olduğu merak ediyorum diye sordum. Doktor böbrekleri iflas etmek üzere eğer böbrek nakli olmazsa hayati tehlikesinin olacağını söyledi. Bunu üzerine'' ben böbreğimi vermek istiyorum'' dedim ama bir şartım var benim verdiğim asla bilmeyecek dedim. Doktor kabul etti ve hemen testlere başladılar sonuçlar pozitif çıktı ve hemen Merve'ye haber verdiler. Merve'nin hastaneye geldiğinde yüzündeki gülüşünü ve mutluluğunu görmeye değerdi yaptığım. Benim yaptığımı bilmeyecekti ama bilmesine de gerek yoktu. Ameliyattan çıktığımda Merve'nin odasının önüne gittim gizlice içeri bakıyordum çok mutluydu yaşamaya devam ediceği için ben her gün ölmeyi isterken ölmeyi düşünürken Merve tam tersi hayata sıkı sıkı tutunmaya çalışıyordu. Hastaneden tabucu oldum. Eve gittiğimde her gece yaptığım gibi alkol içmeye devam ediyordum. Merve'nin okula gelmeden bir önceki gün intihar etmek için ip hazırlamıştım ama son kez etrafımdakileri görmek için okula gitmiştim. Şans ya işte o gün Merveyi tanıdım bir kere daha göreyim öyle intihar ederim sonra son kez derken aradan haftalar geçmişti ama sonunda yapıcaktım. Her şeyi anlatan bir mektup yazdım. Ertesi gün okulda Merveyi gördüm. O kadar mutlu olmuştum ki onu mutlu görünce bu duygu anlatılamazdı. Bende anlatamadım zaten okul dağılmıştı Merve den önce evine ulaştım kapının önüne mektubu bıraktım ve oradan uzaklaştım. Eve geldiğimde arık zamanın geldiğini biliyordum. Son bir sigara yaktım ve bunları yazmaya başladım. Kimseye anlatamadığım için bu kağıda içimi döktüm artık vakit gelmişti. ' Hoşçakal imkansız aşkım '.
