Because Of You

BOY : CHAPTER 3

Devilex= khalil

Nandito ako ngayon sa loob ng koste ng baklang manyakis na 'to. Naku! Naku! Nakakainis..."Ano ba ang nagig desisyon mo na sinasabi ni papa?"tanong niya ng mahinto na niya sa tabi ang kanyang kotse. "Simple... i was just trying na patagalain ang kasal at ng di kalaunan ay di na matutuloy lalo na't alam kong kanino ako ikakasal."sabi ko sa kanya ng di tumitingin. Ayaw ko pang makita ng klarong-klaro ang pagmumukha niya. At baka umiyak lang ako nang maalala ang mga 'yon.

~~~ flashback ~~~

Kinabukasan ng nangyari ay nagising na ako ng hapon. Pagbaba ko  ay hindi ko nakita ang mag magulang ko, siguro nasa trabaho naman ang mga 'yon. Naku! Ang sakit ng ulo ko. " oh ma'am? Anong nangyari sayo ba't ganyan ang hitsura niyo?" Tanog ng kasambahay namin. "Yaya,pwede mo ba akong ipagluto? Lasing kasi ako kagabi kaya masakit pa ang ulo ko at gutom na ako" sabi ko at tumango naman siay" sige, maligo ka muna habang ipagahahanda kita ng makakain mo" sabi niya kaya pumunta na ako sa taas at naligo.

Mga isang oras ata ako dun ah! Gutom na ako! Pagpunta ko ng kusina ay  agad na akong umupo habang nilalagay ni yaya ang mga ulam. 
* nom nom nom*  hmmmm sarap naman....pagkatapos kung kumain ay agad na ako nagtungo sa itaas. Pagkuha ko ng cellphone ko ay agad na bumungad sa akin ang  mga text at tawag ni khalil.

23 missed calls

15 messages

Inuna kong tignan ang mga texts niya.

Niks! Where are you?

Niks, magreply ka naman!

WHERE THE HELL ARE YOU?

Aba't minura pa ako. Ang lakas ng loob mong tang na juice ka.

Paghindi ka pa sumagot niks, lagot ka talaga sa 'kin.

Niks! I' m worried na. Magreply ka naman.

Worried? Naks!  Alam mo pala yang ganyan? Pagkatapos ng mga ginawa mo kahapon ng malanding higad na yon?

Niks! I'm sorry! Kung iniwan kita. Asan ka na ba?

Pupuntahan kita diyan sa bahay nyu.

Buti na lang at di agad ako umuwi. *Ang talino mo talaga niks! * sabi ko sa utak ko.  Nabigla na lang ako nang may marinig akong tumatawag sa akin at walang tigil sa pagpindot ng doorbell. Bumaba na ako at nakita ko si yaya na kinakausap si khalil. Habang siya naman sigaw ng sigaw nang pangalan ko. Nang pumasok si na si yaya ay pinalabas niya ako.. naku yaya wag. " Ija, puntahan mo na siya. Ayusin nyu yan. Kung ano man ang naging away nyu" sabi niya at dumiretso na sa kusina. Habang ako naman parang estatwa nang makita ko na siya sa harapan ko. " Niks! Ano bang nanyari? Ba't di ka man lang tumawag o nagtext? Alam mo bang nag-aalala na ako sayo kagabi?"sigaw niya  "  Eh ano naman sayo?" Sabi ko na pinipigilang pumiyok ang boses ko at ang mga nagbabadyang tumulong luha ko. "  Ano? Eh paano kung may nangyaring masama sayo?" Sigaw niya ulit "Pag may nangyaring masama sakin pake alam mo ba? Busy ka nga eh. Paano mo naman malalaman? Atsaka ano bang ginagawa mo dito? Umalis ka....at teka may isa pa pala." Sabi ko ng pabitin " We're Done" sabi ko emphasizing the word Done. " Niks! Ano ba yang punagsasabi mo?" Sabi na na mangiyak- ngiyak na. " Khalil, you're smart. Alam mo piangsasabi ko. Kaya pwede ba? U-ma-lis  ka na!" I shouted at akmang aalis na nang pigilan niya ang ang braso ko at pinaharap muli sa kanya. " Niks! Ano bang problema mo?" Sigaw niya. "Wala ka talagang alam?..... Ikaw! Ikaw.....ang problema ko!"sigaw ko pabalik at bigla na lang na may tumulong luha sa mga pisngi ko. Langya naman oh!! Traydor na luha.
"Ano?? Ano bang pinagsasabi mo munich? Di kita maintindihan. Wala akong alam sa mga pinagsasabi mo" sabi niya nang mahina "Di mo alam?? Wag kang magmalinis na para bang wala kang ginawang mali." Sigaw ko na naman at pinahid nag mga luhang ayaw tumigil sa pag- agos. " Nakita kita khalil*sniff*......nakikipaghalikan..... *sniff* sa parking lot.." sniff..kainis tong luhang 'to." Bakit? Bakit siya pa? Siya na kaibigan ko? Ba't niyo ako niloko? Sa dinami-dami ng pwedeng babae ba't siya pa? " sunod sunod kong tanong" Niks, di ko -" di ko siya pinatapos pa dahil umiiyak siya at baka mapatawad ko siya agad. "Di mo sinsadya? Khalil akala ko ba nagbago ka na? Akala ko ba na magbabago ka na? Para sa akin?" Mahinahong savi ko ng di siya tinitingnan. Naramdaman kong hinawakan niya nag mga kamay ko pero agad ko namang binawi."Niks! Let me  explain. Please! Di ko siya hinalikan kundi siya ang nanghalik. Mahal kita kaya nga magbabago ako at nagbago nga ako. At hanggang ngayon parin.Hinding- hindi kita ipagpapalit sa iba. Ganun kita kamahal,please maniwala ka naman,oh!" He said pleading pero hindi ko siya pinansin dahil di ko parin talaga kaya. Masyadong masakit lalo na't alam ko nang totoong nangyari. Sarili kong kaibigan niloko ako. Di ko na kaya! " Go home!" Mahina kong sambit.

~~end of flashback~~

------------------------------------------------------

Hope you like this chapter! Next time ulit.