Gedichten

Duisternis

Verdrinkend in mijn eigen zweet vecht ik.
Maar ik heb het gevoel dat ik stik.
Tranen lopen biggelend over mijn wangen.
Ik heb nog nooit zo erg naar de duisternis verlangen.
Een wit licht brandt fel in mijn ogen.
Ik begon het eind te mogen.
Volmaakt liep ik naar het licht.
Maar toen klapten mijn benen dicht.
Ik probeerde verder te lopen.
Maar daar kon ik alleen maar op hopen.
Ineens werd het akelig stil.
Dit is het leven waar ik van dromen wil.

Hey! Omdat ik deze gedichten toch wel echt een stuk moeilijker vind, zal ik proberen om er maximaal drie dagen tussen te laten zitten. Proberen hè😂 En als je nog een mooi gedicht weet, stuur hem dan gerust in Dm. Ik zal je een shoutout geven, met  mn negen followertjes😂 Ik ben een beetje inspiratieloos.