Erica's POV
"Chanyeol" bungad ko. Tinitigan nya lang ako. Bakit ba ganito sya makitungo sa akin? Fan nya ako kaya dapat maging masaya sya habang kasama ako. Pero bakit ganito?
"December 2014. When I met a group composed of talented, handsome, hardworking members, named EXO. I don't know but I was captivated by your group easily. I started searching facts about the group, memorizing each members name and so many more. But it was only you whom I'm inlove with. I know that it sounds crazy but that's true. At first, I thought that it was just a crush thingy but everything started to change, when I felt something here" pagsisimula ko, tinuro ko pa ang dibdib ko kung nasaan ang puso dahil sa huli kong sinabi. Sya naman nakikinig lang sa mga sinasabi ko.
"I started to feel jealous when they linked you to someone. When your sad, so am I. Everything you feel, I feel it too. I went here just for you, I want you to know how I feel towards you. Each day, I feel like I'm falling for you deeper. I know na hindi lang ako ang nakakaramdam sayo nito at marahil ay hindi lang din ako ang nag-confess sayo. But I'm just saying what's in my heart. Matagal ko nang gustong mangyari ito. At ngayong dumating na ang pagkakataon I want you to know that I.. I love you, not as an idol but as a man" kinakabahan kong sabi. Tinitigan ko syang mabuti, ngunit wala syang reaction o kung ano man.
Aiiiish. Wala man lang ba syang sasabihin? Humugot ako ng lakas para mag-confess sa kanya tapos ganito lang? Eh ano ba kasi ang ineexpect mo Erica? Sabihin nyang, mahal ka rin nya? Tss. Asa ka!
"Chanyeol. Okay na!"sigaw ni Chen sa labas.
Dali-dali akong lumabas. Nakakahiya ang ginawa ko. Stupid Erica! Aiiiiish! Lamunin na sana ako ng lupa. This is the first time that I confess to someone tapos ganito lang mapapala ko?
Feeling ko nag-iinit ang mukha ko sa hiya. Ghad! I'm so embarassed!
"Oh? Bakit namumula yang mukha mo?" Tanong ni Kai.
Nginitian ko lang sya
"Uhm. Wala mainit lang" sagot ko na lang. Naramdaman ko namang lumabas na rin si Chanyeol sa kwarto nya.Nahihiya na ako. Ayoko na! Hindi ko sya matingnan. Ganito pala ang feeling na nag-confess ka sa taong gustong-gusto mo, pero wala ka man lang nakuhang sagot or reaction? Tss
"Uhm. Guys! Gusto ko pa sanang mag-stay dito. Kasi ang saya sa pakiramdam na kasama mo yung mga idol mo I never imagined myself sa ganitong sitwasyon. And I'm very thankful na nangyari sa akin to. But I know na sobrang nakakaabala na ko sa inyo. Masaya na ako na nakita ko kayo at nakausap in person. Thank you so much, but I really need to go home, kung pwede lang na dito na lang ako tumira. But I know that will never happen. I need to go home, 'cause I know na super nag-aalala na yung bestfriend ko at yung may-ari ng bahay na tinutuluyan namin" pagpapaalam ko.
Gustuhin ko mang dito na lang, pero alam kong di pwede. Sooner or later, baka may makakita sa akin dito, masira pa ang image nila. And nag-aalala na rin sila Lola Cheon sa akin panigurado. Iniwan ko pa naman yung phone ko kagabi sa kwarto, bago ako umalis.
"Wait. Tinutuluyan?" Tanong ni Baekhyun. Ang gwapo nya sh*t. Ayoko na talagang umuwi. Lord, dito na lang ako please?
"Yeah. Nakikituloy lang kami malapit dito, dati sa hotel kami naka-stay, but my bestfriend and I decided na maghanap ng bahay near Sment because of you all. We want to see you in person, kaya lumipat kami" sagot ko Nagtanguan lang silang lahat. Ang gagwapo talaga nila. Kailangan malaman to ni Airah. Si Kyungsoo, kyaaaah! Ang cute nya.
BINABASA MO ANG
Hey Bias!
FanfictionA girl who just wanted her to be loved. A girl who just wanted her to be noticed. A girl who just wanted to be with him all the time. A girl who just wanted to wiped his tears when he's in pain. Paano nga ba nya magagawa ang lahat ng ito kung alam n...