Uitgehuwelijkt aan hem ..

Deel 1

"Hij is een echte man Nouara." Ik rol met mijn ogen. Ik ben er nog helemaal niet klaar voor.

"Wat vind jij?" Vraagt mijn vader die mijn moeders kant op kijkt. "Ik weet het niet hoor.. misschien moeten we ha.." hij laat haar niet eens uit praten en begint al wat luider te praten.

"Ik weet wat het beste is voor mijn dochter!" Mijn moeder kijkt geschrokken naar de grond. Ik voel een steek in mijn hart.

Ik ben een streng opgevoed meisje. Mijn ouders vinden het belangrijk dat ik me aan de normen en waarde van ons geloof en cultuur hou.

Er zijn een heleboel dingen streng verboden bij ons in huis. Verder heb ik een broer en een zusje (Linayah en Nasseredinne).

"Morgen komen ze langs om even gedag te zeggen en om alles te bespreken. Je kan eventueel even met hem gaan zitten en we gaan ervan uit dat je antwoord ja zal zijn." Zegt mijn vader streng.

Ook al wil ik het diep van binnen echt niet, ik kan geen weerwoord hebben tegenover mijn ouders. "Mooi mijn dochter".

Mijn vader loopt op me af en aait over mijn schouders. Mijn ogen vullen zich met tranen. Ik sta op en loop zo snel mogelijk weg mijn kamer in. Hier bast ik in tranen uit.

Snikkend kijk ik naar een spiegel die voor me staat. Ik staar naar mijn rode ogen. Ik kijk geschrokken op als mijn telefoon af gaat.

De enige echte 'Sulaymane'. Hij belt me een paar keer achter elkaar, maar ik neem niet op. Ik ben nu niet in de stemming om met hem te praten.

Met Sulaymane heb ik al een tijdje een serieuze relatie. Het is een jonge met mooi lang zacht haar, licht groene ogen en is getint (hij is 22 jaar).

De reden dat hij nog niet bij me ouders is geweest is omdat ik nog op school zat, maar aangezien het nu zomervakantie is en ik over 2 weken 18 word stop ik met school.

Mijn vader heeft liever niet dat ik naar school ga en zegt altijd: "een vrouw hoort thuis te zitten met haar kinderen".

Mijn moeder zegt er bijna niets over. Ze heeft meestal wel medelijden met haar kinderen omdat er ons altijd heel veel wordt verbied. Mohiem ik weet niet precies wat ik nu moet doen.

Weer gaat mijn telefoon af. Sulaymane belt. Dit keer neem ik gewoon op:
Nouara: Hey
Sulaymane: hey lieverd hoe is het?
Nouara: het gaat wel..
Suleymane: waarom nam je niet op? Ik heb je meerdere keren gebeld.

Nouara: ja dat klopt sulay.. ik wil je wat vertellen.
Sulaymane: gaat het wel?
Nouara: nou eigenlijk niet. Mijn ouders willen me uithuwelijken aan een achter neef.
Sulaymane: wat? Sinds wanneer is dit?
Nouara: ik weet het sinds vandaag en ze komen morgen langs.

Sulaymane: nee schatje, dit mag niet gebeuren.
Nouara: ik heb proberen weigeren Sulaymane , maar mijn vader is er van verzekerd dat hij het beste weet voor mij.
Sulaymane: het beste voor jou ben ik Nouara. Ik kan je niet zomaar loslaten..
Nouara: ik wil dit ook niet sulay..
Sulaymane: ik hou van je lieveling..
.....................................

Ik droog mijn tranen af. 'Klopklop.' "Gaat het?" Vraagt Linayah en kijkt me bezorgd aan. (Mijn zusje van 16 Jaar). 

Ze komt naast me zitten en aait over mijn rug. "Ze komen me morgen handvragen. Ik wil niet met hem trouwen. Ik ken hem niet eens en dat is niks voor mij en bovendien heb ik Sulaymane."

"Hou vol Nouara wat wil je doen? We moeten hier in mee gaan en kijken waar het ons brengt, maar je kan Sulaymane niet zomaar opzij zetten." Ik knik en veeg me tranen weg. "Ik word gek Linayah." Ze knikt begrijpelijk en trekt me in een knuffel.

"Eten!" Roept mijn moeder vanuit beneden. Ik heb helemaal geen trek op dit moment maar ik ga toch maar aan tafel zitten.

"En? Hoe was voetbal?" Vraag ik aan mijn broertje. "Nasser heeft verloren" zegt Linayah giechelend.

"Die voetbal is niet goed voor je hoor." Zegt mijn vader met een geïrriteerde blik. Ik stop met eten en kijk mijn broertje onbegrijpelijk aan.

Wordt voetballen nu zelfs verboden? "Het is mijn hobby papa." " als ik het niet goed vind dan vind ik het niet goed en wat heb je eraan?"

"Laat hem z'n eten afmaken pa.." zegt Linayah zachtjes. " je broer is nu een man meid. 19 Jaar al en ik wil het beste voor jullie allen." "Laat me dan mijn ding doen oke?" Zegt Nasser nu wat bozer.

"Ik bepaal wat er hier gebeurd!" "Stop Mohammed." Zegt mijn moeder die voor dat ze het weet een platte hand ontvangt op haar gezicht. Van schrik laat ik mijn glas vallen die in honderden stukken kapot valt.

"Ik heb de leiding!" Roept mijn vader en verlaat de keuken. Mijn moeder plaatst haar hand op haar wang en wrijft erover. Ik kijk haar nogsteeds met open mond aan.

"Allahy n3el shaytaan." Herhaalt Nasser een paar keer. Ik vind het zo zielig voor mijn moeder. Het doet pijn in mijn hart. Mijn vader is altijd al een boos typetje maar hij heeft mijn moeder nog nooit geslagen in ons bijzijn.

Ik sta op en loop weer naar me kamer. Laat ik maar gaan slapen. Morgen wordt een lange dag..