BİLİNMEYEN VAMPİR

-1-

Okulun ilk günüydü . Çok heyecanlıydım. aslında ben okulu hiç sevmezdim . Ama okulun ilk günü olduğu için alarım çalmadan uyanmıştım. yataktan doğruldum. çok şaşırmıştım çünkü okula gitmek için kalktığımda sürekli tavanla konuşup okula gitmemeye karar veriridim.dolabıma yaklaşıp kırmızı gömleğimi ve mavi kot pantolonumu alıp giyinmeye başaldım. çok güzel olmuştum. kahverengi saçlarımı arkaya atıp hafif bir makyaj yapıp evden çıktım.

Yürürken telefonumla uğraşıyordum. Sonra sert bir şekilde koluma birisi çarptı

'Önüne baksana güzellik!' dedi . kendimi çok tuhaf hissetmiştim.

'Üzgünüm' dedim. Neden ben özür dilemiştim ki !.  onun özür dilemesi gerekiyodu.

Okula varmıştım. sınıfımı arıyordum. 9A, 9B , işte sınıfımı bulmuştum 9C . Sınıfa girdiğimde kimse kimseyle konuşmuyordu. herkes ayrı ayrı oturmuştu ve sıra kalmamıştı. birisinin yanında oturmak zorunda kalmıştım.

'Merhaba, buraya oturabilir miyim yer kalmamışta..' dedim dönüp bana baktı. AA! bu bana yolda çarpan çocuktu.

'Tabi ki' dedi. gülümsedi. çok tatlı gülümsemişti. kumral saçları turkuaz gözleri çok güzeldi.

'Tam benim aradığım tip!!!!' dedim sanırım bunu sesli söylemiştim. bana bakıp gülümsedi.

'KAHRETSİN!!' dedim ama bunu içimden söyledim :)

İlk ders fizikti herkes kendisini tanıtmaya başaldı. Sıra yanımdaki çocuğa geldi.'Michel Gold'

demek adı Michel'miş sıra bana geldi.'Jenna Lewis' dedim. bu ders tanıtmakla geçti. zil çalmıştı herkes sınıftan çıktı . Sınıfta bir tek ben ve Michel vardı. sonra telefonunu masanın üzerine bırakıp bana baktı ben ona bakmadım ama bana baktığını hissedebiliyordum.

'Selam Jenna sanki eni bir kere daha görmüştüm' dedi .

'Selam Michel bende öyle' dedim

'Nasılsın güzellik' dedi bana güzellik demesi hoşuma gidiyordu ama çok samimiydi .

'Bence bana güzellik dememen gerekiyor çok samimi dha senin adını yeni öğrendim' dedim

' Peki ' dedi önüne döndü bende önüme dödüm bana çok tuhaf bakıyordu beni çok rahatsız etti çünkü çok yavaş bir şekilde bana yaklaşıyordu ben uzaklaşıyordum.

Gün bitmişti evin yolunu tuttum ürürken çok hızlı bir şekilde yanıma birisi geldi. Evet bu Michel idi. 

'Nasılsın Jenna evin nerede' dedi

'iyiyim biraz ileride ' dedim.

Beraber yürümek ister misin ? dedi

'Tabi olur ' dedim. yürürken hiç komuşmadık.

'Ben artık burada durmam lazım yarın görüşürüz' dedim

' Ya keşke biraz daha yürüseydik seninle yürümek çok keyifli....' dedi

birisinin bana bu kadar ilgi duyması benim hoşuma giderdi ama daha yeni tanışmıştık '

HOŞÇAKAL! dedi.

'HOŞÇAKAL' dedim evime girdim hızlıca pencereden ona baktım çok yakışıklıydı . annem odama girdi

'Sanada merhaba kzım noldu o çocuk kim' dedi annem herzamn beni böyle soru yağmuruna tutması hiç hoşuma gitmezdi.

'Merhaba annem.o çocu bizim sınıfta yürümek stedi bende kabul ettim.' dedim

'ımmmmm peki üstünü değiştirip aşağıya gel yemek yiyicez kızım' dedi kapıyı kapattı üstümü değiştirip aşağıya yemek yemek için indim en sevdiğim yemkler vardı.

'Eline sağlık anne ben doydum.AFİYET OLSUN' dedim hızlıca odamma çıkıp leptopumu açıp çocugu arastırdım.

'OHH beybi!!!!! dedim bağırarak. Gerçekten çok tatlı çok yakışıklı bir çocuktu.  2 saat boyunca araştırdım ama hiçbir kızla fotoğrafı yoktu. bu beni mutlu etmişti.

Gece oluyordu çantamı düzenleyip uyumak istemiştim makyajımı silmedim hemen yatağa girip gözlerimi kapattım....