H1

159 6 0
                                    

<< 8 jaar geleden >>

ik grijp naar mijn broer z'n hand. Ik heb zwarte kleding aan waardoor ik minder opval in het donker. In de riem van mijn net iets te grote broek zit een klein pistooltje en een mes. Mijn broer en mijn moeder hebben hetzelfde aan. Ik ben 9 jaar oud en vandaag ga ik met mijn moeder en broer mee een "pakketje" ophalen. Waarom hebben jullie dan zwart aan en heb je wapens bij je? Zou je zeggen. Nou, wij halen geen pakketjes bij het postkantoor of wachten braaf af tot de bezorger hem thuis komt afleveren zoals normale mensen zouden doen. wij moeten  om 1 uur 's nachts het huis uit om pakketjes te halen. Nee, normaal zijn we zeker niet. 

Dit is de eerste keer dat ik mee mag normaal gaan een van mijn ouders en soms gaat mijn broer nog wel eens mee. Terwijl ik met mijn ene hand nog iets harder in mijn broers hand knijp glijd mijn andere hand over het heft van mijn nieuwe mes. Ik ben er erg trots op. Ik heb jaren getraind om een eigen mes, pistool en een missie te krijgen. Nu ik 9 ben mag ik eindelijk mee. Deze missie is simpel we moeten naar een afgelegen straatje sluipen. Daar zal iemand staan wachten.  We hebben hem gezegt om alleen te komen als hij niet alleen komt zullen we hem moeten doden. 

'River en Brian jullie blijven hier staan Brian jij weet hoe het werkt. Ik ga naar de man ik zal hem onder schot houden River jij pakt het pakketje en gaat met Brian mee, Brian het is jouw taak om je zusje te beschermen. Begrepen?' Brian die drie jaar ouder is dan ik knikt en ik fluister zacht ja. 

Aan het begin van het steegje staan vier containers twee aan de linker zeide en twee aan de rechter zeide. Brian verstopt zicht tussen de twee containers aan de linker zeide en gebaart naar mij dat ik tegenover hem moet staan tussen de andere twee. Mijn broer geeft me een knikje en ik kijk voorzichtig om de hoek. Mijn moeder heeft nu een man onder schot maar er komt een tweede man uit het duister stappen. Ik klim op de container maar de tweede man heeft mij door en richt een pistool op me. Brian gooit een mes in zijn been en ik bespring hem.

'Ahh, ben je zo juist aangevallen door twee kinderen?' Zeg ik spottend tegen de man die kermend van de pijn op de grond ligt ik kijk naar zijn been en moet haast overgeven van de hoeveelheid bloed dat zich om het mes bevind. 

'Kijk kijk kijk wie hebben we hier?' Een schore stem bevind zich bij mijn oor en de derde man slaat zijn arm om mijn keel heen en drukt het botje bij zijn pols in mijn keel. Als een reflex schieten mijn handen naar zijn armen en proberen zo ver als het lukt zijn pols bij mijn keel weg te trekken. Mijn nagels priemen in zijn vel maar dat kan hij duidelijk niet waarderen, want ik voel de loop van een pistool tegen mijn slap aan duwen.

'Pittige tante hebben we hier,' zijn adem ruikt naar een mengeling van sterke drank en sigaretten rook ' laat je wapens zakken of deze deugniet zal het niet redden' schreeuwt hij naar mijn moeder. Brian springt naar voren en richt zijn pistool op de man die mij vast houdt. Hij wacht niet inplaats daarvan haalt hij de trekker gelijk over ik voel de grip om mijn keel verzwakken en kijk om. Hij is dood. 

De man die mijn moeder onder schot hieldt pakt zijn kans zodra mijn moeder haar pistool laat zakken en geeft haar een vuist in haar kaak. De zelfde man richt zijn pistool op Brian, maar ik gooi een mes naar zijn been waardoor zijn kogel mijn moeder in haar schouder raakt. Ik geef een knikje naar Brian die het pakketje pakt en vervolgens om de hoek verdwijnt. Waarschijnlijk staat hij daar te wachten op mij. 

Ik ren naar mijn moeder toe die probeert op te staan maar ik duw haar terug om laag, denkend dat ik het wel aan kan. De man schiet maar mijn moeder is voor me gesprongen en word geraakt in haar hart. er suist een kogel naar zijn been. Ik kijk om en zie dat hij uit Brian z'n pistool komt. 

'Papa!' Een jongetje van ongeveer mijn leeftijd misschien een jaartje ouder komt uit het duister gerent en knielt neer bij zijn vader. Ik kijk hem minachtig aan 'jouw vader heeft alleen een schot wond mijn moeder is dood!' Schreeuw ik met tranen in mijn ogen ik ben te slap om een wapen te trekken dus loop ik naar hem toe en geef hem een duw. Het enige wat ik van zijn gezicht kan zien zijn kastanje bruine ogen.

Brian komt aanrennen en pakt mijn hand vast en trekt me mee. Na een paar stappen zak ik door mijn benen. Ik kijk naar de kuit van mijn rechterbeen en zie er een grootgapend gat in zitten. Op de grond ligt een bebloed mes. 'Jullie zijn nog niet van ons af!' Schreeuwt mijn broer. 

Laat nooit zien dat je pijn hebt denk ik. Het helpt ik sta op en ren weg met Brian die me half meesleurde aangezien ik niet kan lopen.  De nacht in.

he peeps!

dit is het eerste hoofdstuk van the maffiagirl and the badguy het is eigenlijk een soort flashback van River McCall dus jaa...

ik hoop dat jullie het een leuk eerste hoofdstuk vonden.

en even een dankwoordje naar @liekex177

we gaan hiervoor ff terug in de tijd naar 27 april 2017 toen ik maar niet wist hoe ik een cover moest maken dus opzoek ging naar een goede covershop en @liekex177 heeft me uit de brand geholpen <3

ga zeker even kijken op haar account. mis kan ze ook een cover voor jou maken.

XOXO saar

The maffiagirl and the badguyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu