Rafael'in havlamasıyla uyandım.Annem devriyedeydi ,evde yanlızdım(Rafael dışında).Kahvaltımı
ettim ve okulun yolunu tuttum. Tatile bir hafta kalmıştı ve herkes de bunun heyecanı vardı. Sınıfa
girdiğimde,sınıfta benden başka bir tek Mert vardı,ve bu iyi olmuştu çünkü başım ağrıyordu ve
Mert çok sessiz bir çocuktu. 30 dakika sonra öğrenciler gelmeye başladı ben ise Ege'nin gelmesini
bekliyordum. En sonunda Ege'de geldi. Tabii hemen yanıma oturdu. Ege normalin aksine hiç
konuşmuyordu,yüzünden düşen bin parçaydı. Bu sessizliği bölen ben oldum ve Ege'ye sordum
"neyin var ne oldu?" Ege cevap verdi. Annesinin vefat ettiğini söyledi. Gerçekten çok
üzülmüştüm,Ege annesini çok severdi,açıkçası nasıl bu acıya dayandığını anlamamıştım. Benim
derin düşüncelerimi bölen hocamızın sesi oldu. O gün hiç konuşmadık.
