hoofdstuk 3

3K 42 5
                                    

wat vooraf ging:

Snel open ik mijn kluis, drop mijn boeken erin en ren ik de gang door naar het lokaal. Mijn telefoon piept en ik haal hem uit mijn zak om te kijken. U heeft 1 nieuw bericht. Snel open ik hem

''Kom snel, hebbe Amkruitz!x''

Oja, poep we hebben hem. Ik begin nog sneller te lopen en ik wil mijn telefoon in mijn zak stoppen als ik keihard tegen iemand op bots.

'Kijk uit waar je loopt, bitch!' roept iemand boos.

pardon?

Woedend kijk ik de persoon voor me aan. Maar als ik zijn gezicht zie voel ik mijn mond openvallen.

Voor mij staat  DE Sam Dylan Cooper!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Als hij mijn verbaasde blik ziet begint hij arrogant te grijnzen. Ik sluit meteen mijn mond en ik kijk hem koel aan. Hij haalt vragend zijn wenkbrauwen op, maar voordat hij iets kan zeggen, begin ik langs hem te lopen. Hij zet een stap opzij om me te stoppen, maar ik loop hard door waardoor onze schouders keihard botsen.

'Hé!' roept hij boos, maar ik blijf doorlopen. Ik voel een bijna ondoordringbare drang om achterom te kijken, maar ik weet dat als ik dat doe Sam denkt dat ik een van z'n fangirls ben, en daar heb ik dus ECHT geen zin in. Dus stap ik stevig door. Pas als ik de hoek om ben durf ik adem te halen.

Was hij die jongen uit de limo? Waarschijnlijk wel. Hij heeft echt mooie ogen!  Zou hij misschien.. Nee natuurlijk niet, Alison. Doe effe normaal! 

Snel loop ik door naar frans, natuurlijk veel te laat, maar mr. Amkruitz laat me zonder te mopperen door.

'Heeft hij iets geslikt ofzo?' vraag ik fluisterend aan Maud naast me.

'Nee, hij had een heel geheimzinnig briefje op zijn bureau liggen en sinds dien is hij super vrolijk, maar waarom ben je nu zo laat? Zo ver is je kluis toch niet?' fluisterd Maud terug.

'Zeg ik in de pauze, lang en eng verhaal!' fluister ik nog terug en dan beginnen we aan de opdrachten.

Als we ongeveer 5 min. bezig zijn hoor ik de deur open en dicht gaan. Ik hoor meteen alle kinderen om me heen fluisteren. 

'Stilte!' roept Amkruitz, blijkbaar was het te vermoeiend om aardig te zijn. 'Vanaf vandaag komen er 2  nieuwe kinderen bij jullie in de klas.' Sowhat? Dit jaar zijn er al 4 bijgekomen, waarvan er 2 weer weg zijn. 'Stel jullie zelf maar even voor.'

'Ik ben Ash Willems en mijn hobby's zijn zingen, voetbal en tja, dat was het.' verteld de eerste. 

'En ik ben..' begint de eerste. 'Tja, jullie zullen wel weten wie ik ben. Mijn hobby's zijn zingen, dansen en voetbal.'

Met gefronsde wenkbrauwen kijk ik op. "Jullie weten wel wie ik ben" tsss, meer eigendunk kan je niet hebben. 

De eerste jongen die ik zie (Ash, neem ik aan) is de jongen uit de limo die in onze auto keek en de andere jongen is, OMYGOSH, Sam Dylan Cooper!

Ik voel mijn blik meteen ijskoud worden. Sam kijkt met zelfverzekerde grijns de klas in en zijn blik blijf op mij hangen. Ik meen te zien dat zijn grijns ietsje minuscuul beetje minder zelfverzekerd word, maar verder zie ik het niet want ze worden bijde naar hun plaats gestuurd. 

Maennn.. dit meen je niet! Van alle mensen op deze hele komt hij bij mij in de klas! Okee hij is sexy... maar hij is zoo arrogant! Waarom?!

Maud geeft me een medelijdend schouderklopje en fluisterd 'Vergeet niet te lachen!'. Ik wil iets beledigends terug fluisteren, als haar gezicht gezicht begint te stralen en ik een sexy 'Hey' achter me hoor.

Woedend draai ik me om. Sam, natuurlijk moet hij weer naast me zitten. Gelukkig zit er nog een gang tussen.

'Wat?' fluister ik kwaad. Hmm... zijn ogen zijn van dichtbij nog mooier. Hij deed zijn mond open om een (ongetijfeld) hatelijke opmerking te zeggen, maar verder kwam hij niet want de bel ging. 

Vliegensvlug draai ik me om en pak ik mijn tas in. 

'Wat heb jij een haast zeg!' zegt Maud, maar ik ben het lokaal al uit gelopen. Ik kijk gehaast achter me en gelukkig zie ik Sam of Ash nergens. Ik haal opgelucht adem en dwing mezelf langzamer te lopen. 

Ik loop het bio lokaal in en ga op mijn vaste plaats zitten. Onze leraar bio (een oude man met een grote neus en de geweldige naam Ben Perry) is bezig met het bord schoonvegen en roept met nasale stem 'Op jullie plek en spullen pakken!' 

Met een plof laat Maud naast me haar tas op de tafel vallen.

'Zeg, waar was jij opeens naartoe?!' vraagt ze boos.

'Ehmm...' begin ik. Ik kan haar moeilijk zeggen dat ik nerveus werd van Sam, dan denkt ze weer dat ik hem leuk vind en dan begint ze weer van die verhalen tegen hem te vertellen en dan...

Ik werd ruw uit mijn gedachten getrokken door Ben die begint te schreeuwen over een of ander project dat we deze periode moeten maken.

Boeiend.

'Nou ga je me het nog uitleggen?' vraagt Maud ongeduldig. Ze kan gewoon hardop praten want Ben praat zo hard dat hij niet eens de energie over houd om te kijken of wel iemand oplet.

'Pauze.' beloof ik haar.

'Daar trap ik niet in! Straks ren je weer weg. Maenn je was snel toenet! Leek wel alsof je een of ander monster achter je aan had, een boze chihuahua ofzo!'

Ik grinnik. 'Doe me dan nu maar alvast een hondenriem om, dan kan ik niet weg.'

'Afgesproken!'

Op dat moment begint Ben de groepen op te noemen. Ik ben toch meestal met Maud of Britt dus begin ik te tekenen. 

'Valerie en Cindy, ' gelukkig niet met hun. 'Maud en Britt, ' Ik kijk langzaam op, opzich kan ik het met iedereen vinden en Valerie en Cindy zijn al samen, zolang maar niet met ...

'Alison en Sam,'. 

Verbaasd kijk ik naar Ben, die ongestoord verder leest van zijn blaadje. 

Dit meen je niet!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jeeeej

encore un chapitre (:

foto: Alisons outfit :w00t:

volgende week weer een hoofdstuk!

 pls fan,comment, vote :D

xSelenaa(:

I Hate That I Love YouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu