*Caroline.*
‘Het was een fout Tyler, dat weet ik nu wel.’ Zeg ik nog een keer. Ik heb geen idee hoe vaak ik dit de afgelopen dagen hebt gezegd, maar Tyler kende me te goed. Hij kon aan me zien dat ik wat anders dacht. Ik dacht elke dag aan Klaus.
Er gaat geen dag voorbij zonder aan hem te hebben gedacht. Zou hij ook aan mij denken? Onbewust gaat mijn hand weer naar mijn lippen. Zijn lippen waren zo zacht. Ik krijg ze niet uit me hoofd. Het was zo fijn. Ik had niet gedacht er zoveel bij te voelen, maar eerlijk gezegd was het beter dan met Tyler.
Hij had gezegd me nooit meer op te zoeken, maar dat betekend niet dat ik hem niet kan opzoeken.
Niemand lette op dit moment eigenlijk op me. Tyler verveelde zich gewoon. Matt was aan het werk en ik had geen idee waar Elena, Stefan en Damon waren. Ik had het gevoel dat ik hier in Mystic Falls nogal in put liep. Iedereen was met zijn eigen zaken bezig. Ik wist niet eens hoe het met Bonnie en Jeremy was. Misschien is het goed als ik een paar dagen weg ga. Zonder ook maar iets tegen Tyler te zeggen sta ik op en loop ik gewoon weg, onderweg naar huis.
Me moeder was ook niet thuis. Uit de koelkast pak ik een bloedzak. Ik drink het liefst bloed als me moeder niet thuis is. Ze zegt wel dat ze me geen monster vind, maar volgens mij vindt ze het wel. Ik ben het gene wat ze haar hele leven al heeft gehaat.
Zal ik gaan of zal ik niet gaan? Ik werd helemaal gek van mezelf. Elke zenuw in mijn lichaam zegt dat ik naar hem toe moet gaan, maar ik weet alleen dat hij in New Orleans. Hoe moet ik dit aan iedereen gaan uitleggen. Weet je, ze weten waarschijnlijk toch niet dat ik weg ben. Zal ik dan toch maar gaan?
Ik was toe aan een nieuw begin. Ik moet weg uit deze plaats. Ik wil ergens anders opnieuw beginnen, en ik denk dat ik precies weet waar.
Langzaam en aarzelend ben ik mijn spullen aan het inpakken. Ik ben me moeder wel een uitleg verschuldigd. Ik pak een notitieblok en begin te schrijven.
Hey mam,
Als je deze brief leest ben ik waarschijnlijk al weg. Ik heb hier al lang over na gedacht, en het lijkt me het juiste om te doen.
Ik ben toe aan een nieuw begin, een nieuwe, frisse start op een nieuwe plek. Dus ik heb besloten om de komende jaren te reizen, tot ik mijn nieuwe thuis heb gevonden. Het spijt me zo, maar ik hou het hier niet meer vol. Ik ren niet weg van jou. Ik ren weg van de oude mij.
Ik beloof je af en toe te schrijven.
Liefs Caroline.
Ik vouw het briefje dubbel en zet het rechtop op de tafel, zodat ik zeker weet dat ze het vind. Me koffer is gepakt, ik heb alleen het belangrijke mee genomen. Ik begin echt helemaal overnieuw. Ik kijk nog een keer of ik mijn paspoort en pinpas heb, en loop dan naar de taxi, onderweg naar het vliegveld.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Nou dit was dus het eerste hoofdstuk, ik hoop dat het een goed begin is!
Please Comments en Like my story!
