PATRON

-2-

-3 gün önce-
 
   Yatağımın sağ tarafındaki masanın üstündeki telefonumun çaldığını duydum ama kalkıp bakma üşeniyordum çünkü bu sıcak yataktan biraz zor kalkıyordum ve tabi biraz geç yatmıştım. Banu'yu eve bıraktığımda saat gece 3:30 du. Banu ile ikimiz Turkiye'den Ispanya'ya özel bir universiteye gelmiştik. Banu'nun babası ile benim babam aynı camiyadandır yani ikiside mafya. Telefon sustu ve elimle masanın üstünde telefon aramaya başladım. Telefonu bulunca ilk önce mesajlara baktım Banu "Günaydın" diye mesaj atmış cevap vermeden arama kayıtlarına baktım. Yirmi altı cevapsız çağırı ve hepsi Türkiye' dendi. Dogrusu çok şaşırdım beni bu saate hiç aramazlardı genellikle öğleden sonra ararlardı ve sadece babam aradı ama bu sefer farklı; bu sefer Kenan abi ile Şeref abi aramış. Kenan abi ile Şeref abi babamın en iyi iki adamı ikiside uzun zamanıdır babamın yanında çalışıyordu. Tam ben Kenan abiyi arayacakken Kenan abi benden hızlı çıktı. Telefonu açtım "Günaydın abi hayırdır sabah sabah bu ne acele" dedim. Kenan abi sıkkın bir sesle " Günaydın abim" dedi ve kısa bir sohbetten sonra Kenan abi bir iç çektikten sonra "Abim sana bir haberim var" dedi sustu. Tekrar konusacak diye bekledim ama fazla beklemeden cümleye ben girdim "Abi hayırdır kötü birşey mi var? " dedim ve konuşmasını bekledim. Kenan abi uzun bir süre durduktan sonra tekrar konuşmaya başladı. "Abim baban..." dedi ve tekrar durdu. Ben telaşlandım ve cümlenin sonunu bekliyordum ve devam etti konuşmaya " Abim babanı kayıp ettik başın sağolsun." Dedi ve sustu kaldı. Oturduğum yerde dondum kaldım, cevap veremiyecek hale düşmüştüm çünkü babamı bu hayatta ölümsüz bir varlık olarak düşünürdüm ama hayal kuruyormuşum. Kenan abi ben düşünürken tekrar konuşmaya başladı, " Öğlene sana uçak bileti aldık sana sormadan kusura bakma" dedi ve hemen ardından "Ne kusuru abi bir an önce orda olmak istiyorum " dedim. Bir süre tekrar konuştuktan sonra telefonu kapattım ve şaşkın bir şekilde çantamı hazırlama başladım.