Καθομαστα και κοιτουσαμε ο ενας τον αλλο. Πρεπει να ηταν λεπτα αλλα μου φανηκαν αιωνες.
Τα καστανα μαλλια του επεφταν πανω στο μετωπο του. Παρατηρω στο λαιμο του ενα μικρο σταυρο. Φυσικα ηξερα οτι τον φορουσε.
Ν:"Να σε ρωτησω κατι"λεει διακοπτωντας τις σκεψεις μου."Το ξερω οτι μαλλον δεν θυμασαι τιποτα,αλλα η νοσοκομα ειπε οτι υπαρχουν δυο περιεργες ουλες στην πλατη σου και η ιδια δεν μπορεσε να διακρινει απο τι. Μηπως θυμασαι τιποτα;" ρωταει με ενα προσωπο γεματο απορια.
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Τοτε ενιωσα το τσουξιμο απο τις ουλες. Σηκωνομαι και φωναζω με δακρυα Φ:" ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ". Λεω και τα δακρυα μου τρεχουν ασταματητα και απο το τσουξιμο και απο την απωλεια τον φτερων μου που τοσο αγαπουσα.
Κοιταω τον Νικ
Εχει τρομαξει και ειναι ετοιμος να καλεσει την νοσοκομα να μου δωσει ηρεμιστικο. "Ωχ θεε μου τι κανω,τι λεω θα με περεσει για τρελη" σκεφτομαι και σταματαω να μιλαω χωρις να μπορω να σταματησω να κλαιω
Αναπνεω βαθια και ξαπλωνω απαλα στο κραβατι. Τα δακρυα μου τρεχουν ασταματητα. Ο Νικ ηρεμει και αυτος αλλα προσπαθει να καταλαβει τι γινεται.Βλεπω ξακαθαρα και πιο εντονα τωρα την απορια και την ανυσηχια στο προσωπο του.
Μετα απο λιγο καταφερε και μου ειπε
Ν:" Μηπως γνωριζεις καποιο τηλεφωνο ενος συγγενη σου να για να παρουμε και να τον ενημερωσουμε;
Εμεινα σιωπηλη καθως δεν ειχα κανεναν.
Καταλαβε
Ν:"Φλεσια ζητω συγνωμη δεν ηθελα να σε φερω σε δυσκολη θεση" λεει φανερα στεναχωριμενος
Μα τι καλος που ηταν.
Φ:"Δεν πειραζει το ξερω οτι δεν ειχες κακο κινητρο"
Μου χαμογελσε. Αυτο το χαμογελο.....τοσο ζεστο τοσο.......τελειο. Αυτο το χαμογελο και μονο με εκανε να νιωσω καλυτερα
Τον παρατηρουσα συνεχεια. Αυτο με εκανε να αισθανομαι καλυτερα. Αν τον εβλεπε κανεις δεν θα του εβρισκε κατι ιδιαιτερο ομως οταν τον γνωριζε......οταν τον γνωριζε θα καταλαβαινε.
Η πορτα χτυπα
Νοσ:"Με συνχωρειτε!!!"ακουγεται παλι η διαπεραστικη φωνη της νοσοκομας
Ν:"Παω να δω τι θελει" λεει ο Νικ και στριφογυρναει τα ματια του ξεφυσωντας
Γελαμε σιγανα
Πηγαινει προς την πορτα και μιλαει με την νοσοκομα. Οταν ηρθε δεν το ρωτησα τι του ειπε.
Υστερα μου ειπε
Ν:"Ξερεις... μενω μονος και αφου χρειαζεσαι φροντιδα για λιγο καιρο σκεφτηκα να σε παρω σπιτι. Το ξερω ειναι νωρις αλλα... θα βρουμε χρονο να μιλησουμε. Λοιπον; Τι λες;"
