Bazen silinmek istiyor insan gözyaşlarının ardında bıraktıklarıyla
Bazen aşka özeniyor insan, bazen geride bıraktıklarıyla yaptıklarına
Soğuk kaldırım taşları misali hep yalnızlıklara şahit geliyor
Ve biliyor, biliyor ki üstünde oturup saatlerce insanlara boş boş bakan o şarapçının, belki içini ısıtsın diye, belki acısı dinsin diye, ve belki yalnızlığına eşlik etsin diye gördüğü o şişenin dibinde, hep kendine çıkıyor kapıları, hep dertlerine
Sonra çıkartıp bir de sigara yakıyor üstüne,
Ve arkasından, tek bir damla gözyaşı dökemediği o hayallerine sarf ediyor tek bir kelime,
Neyse...