Mor Pati

BÖLÜM 3:

Gamzenin bunca yıl sonra karşıma çıkmasına mı şaşır malıyım, yoksa Aslının sürpriz yapacağı gün gelmemesine mi . Ah Aras bunları hak edecek ne yaptın.Zaten hep hayatı sorgulamakla geçerdi zamanlarım yine böyle bi zamandaydım.Gamze yanımda mahsun mahsun beni izlerken ben yine araftaydım .Gamze'ye döndüm :

-Neler oluyor anlayamıyorum

-Nasılsın diye bile sormayacak kadar mı nefret ediyorsun aras.

-Ah pardon Gamze hazretleri biri sizin uğurunuza intihara giriş meyince hoşnut olmuyorsunuz sanırım hala.

Bu sözümden sonra rahatsız olmuş olmalı ki,gözünden bir damla yaş süzülüverdi.Gözyaşı yere düşmeden yakaladım ve dudaklarıma götürdüm.

-Bu dudaklar eskiden bu gözyaşı tarafından kurutulmak için öyle acılar çekti ki.27. doğum günümde bu şansa sahip olmak beni mutlu etti.Peki sen bana bu şansı verecek kadar ne yaşadın?

Baktı,baktı sadece baktı.Sonra tam konuşacak gibi olduğu anda hıçkırdı ve ağlamaya başladı.Olaylar nasıl gelişiyor neler oluyor hiçbir şey anlayamıyordum.Tek farkında olduğum şey bir şeylerin ters gittiğiydi.

Gamze tekrar içini çekti ve parlayan gözleriyle gözlerimin içine baktı.

-Aras ben ne diyeceğimi bilemiyorum kafam öyle karışık ki.

-o halde bir şey deme.

Zarfı açmaya koyuldum.Gamze ellerimin titrediğini görünce kendi elleriyle bana eşlik etti.Gamzenin gözyaşları bileklerimi ıslatırken zarfı açtım.Karşıma çıkan şey beni şaşırttı.

-Sadece iki kağıt parçası yüzünden mi tüm gün mutluluktan pembe sıçtım?

-Aç ve oku aptal.

Sinirle birlikte açtım ve okumaya koyuldum

-Arasım,pofuduğum,mor dünyamın siyah patisi:

Sana en son iletmek isteyeceğim şey bu mektuptu fakat artık küçük kalbim bu acılara dayanamıyor.İçimi kediler tırmıklıyor,kalbim her geçen gün dahada soluyor,kuruyor,kararıyor.Sanırım sensizlik bana yaramıyor.Güzel kalbine ölene değin mor pati izimi bırakacağım demiştim.Hatırlıyor musun?O iz bugün silindi.Ölüyorum sessizce küvetimin içinde.Ah kan göremem bunu biliyorsun.Kendimi asmaksa çok acılı.Zaten aldığım her nefes batarken nefes almadan ölmek daha iyi geliyor.Gidiyorum arasım mor patimizin kanamayacağı başka bir dünyaya...

Hıçkırıkları mı tutamadım haykırarak ağlamaya başladım

-Gamze bu gerçek mi?Yaşamaya böyle bağlı bir insan nasıl intihar eder aklım almıyor.4

Aslım papatya kalbine kim seviyor sevmiyor yaptı.Mor patimizi kim kanattı.

27. yaşımda yaşayabileceğim en kötü şeyi yaşadım.Aslımı kaybettim.İlk aşkımı kaybedişimin haberini son aşkım kendi elleriyle bana teslim etmişti.Kalbim nasıl daha paramparça olabilirdi bilmiyorum.

-Gamze o şimdi nerededir,nereye gitti?

-Sonsuzluk mabedinde papatyalarını suluyordur.

-Bana onun sonsuzluk mabedine gitmeme yardım edebilir misin?

-Seve,seve

Aslım benim ağlamamı hiç istemezdi ben ağlarken hep gözyaşlarımdan öperdi onun için gülümseyeceğim ömrüm boyunca.'söz veriyorum'.

Sigaramı yaktım ağlarken sigaramı gamze me bastırdım gamzem yanıyordu gamze me gömdüğüm aslım kül oluyordu.

Gamzemin yanışını gözyaşlarım sönüyordu.Sanki Aslım araftaydı. Bir yandan benim için yaşarken bir andan hıçkırarak ölüyordu.

O gece eve nasıl geldim veya sarhoş olduktan sonra neler oldu hiç hatırlamıyordum.Odamdan çıktım ve salona gittim salondaki koltukta da gamze uyuyordu.Onu uyandırmadan mutfağa gittim ve bir kahve hazırladım.

Kahveyi içmeden önce tanrıya dua ettim

-Tanrım ne olursun bu kahveyi içip kendime geldiğimde hiçbir şey yaşanmamış olsun bu her şey bir kabus olsun.

Fakat öyle olmadı.Gamze uyandı ve yanıma geldi ona da bir kahve hazırladım ve birlikte ağlayarak içtik.Yine aynı şeyi yaptım acımı bastıracağına inanarak.

Ağlarken sigaramın  yanan kısmını gülümsemeye çalışıp gamze me bastırdım.Sanki içimdeki Aslımı zorla öldürmeyi denercesine.Fakat olmuyordu ne yaparsam yapayım alev alev yanıyordum.Birden zil çaldı,ağlamamı durdurup kahvemden bir yudum aldım ve kapıya yöneldim.Kapıyı açtığımda bir sandık vardı. Mos mor bir sandık. Üzerine de siyah boya ile ASAR yazılmıştı.

ASAR bizim aslıyla kodlama gibi bir şeyimizdi.

Aslı ve Arastan geliyordu.

-Bu kız solarsa Aras kendini ASAR

-Bu pati kanarsa Aslı kendini ASAR

-Birbirlerine karşı sözlerini tutmazlarsa ikisi de birbirini patilerinden ASAR

Bizim patilerimiz kalbimiz di.Aslımın kalbi kendini astığından beri kendime gelemiyordum birde bu sandıktan sonra sanırım beyin tramvası geçirecektim.

Kapının yanına yığıldım ve tekrar hıçkırarak ağladım.

-Sandıkta neler vardı

-Küçüklük sandıklarını kim Aras'ın evine bırakmıştı

-Gamze neden intihar habercisi olmuştu 

Devamı diğer bölümde :,)

Siz siz olun patilerinizi siyah eller boğmasın.