Mor Pati

Korkak Pati Bölüm 4

O gittiğinden beri kendime gelemedim.Belki geldim ama haberim yok.Haberim olsa ruhum yok.Ruhum olsa kalbim yok.

Araf'tayım intihar ipiyle kovboylar gibi bakışıyoruz.Ve yine o kazanıyor.1 aydır evden çıkamadım.Dışarısı bana korkunç geliyor lisedeki gibi.Sanki çıksam tüm dünya birleşip bana hücum edecekmiş gibi.1 aydır şarkılarla teselli ediyorum ölü ruhumu.Kırık patiyim 1 aydır.Kendime nasıl gelirim diye düşünmekle geçiyor günlerim.Tanrıyı aramakla geçiyor.Sanki tanrıyı bulursam Aslıyı da bulacakmışım gibi.Aras ve aptal düşünceleri.

Tam bir ayım sanki mezara gömülmüş gibi .Araf ta ki Arasın mücadelesi .Kim kazanacak hiç yenilmeyen Araf mı yoksa hep kaybeden ben mi.

İnsan her sabah hayata yeniden başlamalı.Değil mi?Ben her taraf aynadaki ölüyle tekrar tekrar ölüyorum.Mor göz altları.Şiş gözler.Ölü ruh.Mükemmel üçlü.

Yine bir sabah aslının gidişinden beri açamadığım gizemli sandıkla bakışırken bir ses geldi aşağıdan.1 aydır perdeyi bile açmadığım dan aşağı bakamadım.Cesaret ettim ve perdeyi araladım.Gelen Gamze ydi .Bu ay için de bir kez daha gelmişti ama ben zamana ihtiyacım olduğunu söyleyince gelmemişti .Gamze'yi içeri davet ettim ve salona geçtik.Ev ahır gibiydi.

-Aras bu ev ne böyle her tarafta kıyafetler var çıplaklar kampına mı alışıyorsun.,

Hiç gülesim olmamasına lazım çıplaklar kampı esprisine gülmüştüm.Ah lise anılarım.

Lisede okulca kampa gittik ve ben odun toplamaya yanlış bölgeye gidince tüm kampımı çıplaklar kampında acı çekerek geçirmiştim.

-Kampı unutmamışsın.

-Unutmak mümkün mü.

İkimiz gülüşürken gamze birden:

-Hazırlan yarım saate çıkıyoruz.

-Nereye?

-Kampa.

-Ne nenene bir dakika.Depresyondaki bir insanı kampa mı götürüceksin.Tatile götür,ne bileyim yürüyüşe götür.Ne biçim bi fanteziksin kızım ya.

-Zamanın azalıyor bornozla gitmek istemiyorsan uza.

-Üf tamam

Ben hazırlanmaya giderken Gamzede arabaya geçmişti bile.Ne kampıydı veya neredeydi aklımdaki onca sorula birlikte arabaya bindim.

-Nereye gidiyoruz?

-Antalya

-Sakın çıplaklar kampı deme.

-Fantezi dünyam o kadar gelişmedi Arascım ama çok istersen seni oraya gönderebilirim.

Daha fazla konuşmadan yol uzun olduğu için getirdiğim 'can sıkıntısı'setimi çıkardım.Kulaklığımı taktım ve uyuyakaldım.

Uyandığımda bir tesisteydik.Gamze yorulmuş olmalı ki iç çekerek dinleniyordu.

-Geldik mi Antalyaya?

-Daha değil

-Geceyi burada geçirsek sorun olur mu?

-Harika olur

Ben arabanın ön koltuğunda kitap okurken Gamze çoktan arkada uyumuştu.Birden baktım ve Gamzenin telefonunda ışıklar yanıyordu.Biri arıyordu.Gizli numaraydı.Merak edip açtım

-Alo

-Alo,Gamze kızım getirdin mi gerizekalıyı 

Bir an telaşlandım ve bir şeyler döndüğünü anladım.Telefonu o kişinin yüzüne kapatıp çantamla birlikte sessizce oradan ayrıldım.Neredeydim veya neden buradaydım.Gamze neler çeviriyordu hiç bir fikrim yoktu tek bildiğim.Bu şey benim üzerimden yapılıyordu ve bana karşıydı.Oradan uzaklaşmalıydım.Aklıma gelen tek mantıklı şey otostop çekmekti.Çünkü Gamze tesis çalışanlarına beni görüp görmediklerini soracaklardı yakayı ele vermeden yol kenarına geçtim ve elimi uzattım.Bir araba durdu ve ne göreyim.Tamer.Bana küçüklüğümden beri tek iyi davranan hemcinsim.

-A Aras ne arıyorsun burda

-Tamer şimdi anlatamam hemen sür diyip ön koltuğa atladım

Şaşırmış olmalı ki ağzı açık sürüyordu arabayı.

-Burası neresi Tamer.

-İstanbul

-Ciddi misin?Siktir

-Evet de ne oldu ki

-Birazcık Sıçtım o kadar sadece

Antalyaya diyip yola çıkarıp İstanbula getirmek.Gizli numaradan çelişkili çağrılar mesajlar ve konuşmalar.

Devamını merak ediyorsan diğer bölümü bekle.

Oylayıp yorum atmayı unutmayın <3