sorry voor lang niet geupdated te hebben maar hier is een nieuw stukje, het is niet heel leuk of spannen maar het volgende stukje wordt dat wel. sorry als het niet zo goed is geschreven.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‘Omggg Harry zoo gaaff’ gilde ik uit nadat hij zijn handen voor mijn ogen had weggehaald en ik zag wat we gingen doen, het gebouw dat er van buiten zo saai en kaal uit zag, was van binnen gezellig en avontuurlijk ingericht. De wanden waren bekleed met allemaal hulpstukjes die allemaal een andere gezellige kleur hadden, ik heb het dan natuurlijk over klimmen. De glimlach die rond mijn mondhoeken speelden kon niet groter, en ik voelde gewoon dat me ogen twinkelden. Ik richtte me blik weer tot Harry en zag dat hij ook een klein glimlachje had om zijn mondhoeken, hij stak zijn hand naar mij uit en ik verstrengelde onze vingers met elkaar, zo liepen we naar de balie die in het midden van het gebouw stond. Achter de balie stond een jongen van denk ik rond de 20 hij had blond haar en bruin/ groene ogen, hij keek ons vriendelijk aan en vroeg of we hem ergens mee konden helpen. Harry knikte ‘wij zouden graag willen klimmen’ zei hij vriendelijk terug. De jongen knikte en liep een kamertje achter de balie in. Niet veel later kwam hij weer terug met 2 gordels en 2 paar schoentjes. Harry rekende af en we liepen naar de ingang van de klimhal. In de klimhal trokken we onze gordels en schoentjes aan en gingen om en om klimmen. Weer voor het eerst in tijden had ik het zo naar mijn zin met een jongen dat ik wilde dat ik de tijd stil kon zetten, maar helaas na een paar uurtjes zaten we weer samen in de auto onderweg naar mijn huis. Bij mijn huis aangekomen zette Harry de auto stil en stapt uit, waarna hij mijn deur opende zodat ook ik kon uitstappen. samen liepen we naar de voordeur en bleven daar even staan, in mijn tasje zocht ik naar mijn huissleutel en nadat ik hem had gevonden keek ik omhoog recht in die mooie heldere groene ogen van Harry. Een raar gevoel vormde zich in mijn onderbuik en het werd licht in mijn hoofd, ik weet niet wat voor gevoel dit was maar het voelde eigenlijk wel fijn. Een beetje onhandig probeerde ik de sleutel in het slot te wringen het ging helaas niet zo soepel waardoor Harry lichtjes moet lachen. Harry legde zijn hand om mijn hand heen en stak de sleutel in het slot, ik voelde hoe er blosjes op mijn wangen kropen. De deur ging open en het was donker binnen fijn me vader was er dus nog steeds niet. Weer richtte ik mijn blik op Harry en wilde hem bedanken voor vandaag dat het zo gezellig was. Hoe graag ik het ook wilde er kwam geen zinnig woord uit mijn mond ‘d-dankjew-wel voor vandaag uhm Harry het was gezellig’ kwam er met moeite uit. Zijn mondhoeken krulden omhoog en er kwam een glimlach op zijn gezicht terecht, ‘geen probleem het was inderdaad gezellig’ zei hij zo gewoontjes terug.
Hij kwam dichter bij mij staan en nam mijn gezicht tussen zijn handen waarna hij een kus op mijn neus plantte. Mijn hart begon hevig te kloppen en ik voelde mijn wangen vuurrood worden, daarna stapte Harry in zijn auto en reed weg. Ik sloot de deur en zakte op de grond, wat was er met me aan de hand?, eerst dat rare gevoel in mijn onderbuik wanneer hij me aankijkt en daarna mijn hart dat hevig gaat kloppen wanneer hij een kusje geeft. Ben ik verliefd? Ben ik verliefd op Harry? Nee dat kan niet, maar.. wat kon het anders zijn? Zo bleef ik een tijdje in mijn gedachten plakken. Na een tijdje bedacht ik me dat Spikey nog naar buiten moest, ik tilde mezelf omhoog en pakte de riem van de kapstok af ‘Spikey lopen?’ riep ik door het huis heen en na een paar seconden stond hij hier voor mijn neus. Ik openden de deur en liep het kou te gemoed, de deur sloeg achter mij dicht en ik liep me gewoonlijke rondje met Spikey. Het was al best donker voor dit uur, de maan en de sterren schitterde aan de hemel waardoor ik weer aan mijn moeder moest denken.
‘mama kijk!! Daar boven in de lucht, wat zijn dat?’ ‘Dat zijn nou sterren Chelsea en die schitteren alleen in de avond’, ohww wat zijn ze moooii!!, mama mag ik ook een ster? ‘tuurlijk schat, jij mag ook een ster’ en nadat ze dat had gezegd knuffelde ik haar en het begon lichtjes te regenen. Druppels vielen naar beneden en samen kregen we een glimlach op ons gezicht. Ik liet der los en we begonnen samen hand in hand te rennen, over het veld door de plassen en de modder. We hadden het zo gezellig en uiteindelijk lieten we ons naast de vijver op de grond vallen en we richtten onze blikken naar de hemel waar de waterspeters vandaan kwamen. Het was zo mooi en het moment was perfect. De sterren en de maan schitterde prachtig hoog aan de hemel en tranen verlieten mijn ogen waarna ze over mijn wang gleden. We hebben daar wel een uur gelegen en gingen daarna weer naar binnen maar omdat we helemaal vies waren geworden van de modder en het gras moesten we onze schoenen jassen en broeken uitdoen bij de voordeur en sprintte we naar boven naar de douche. In de douche aangekomen moest mijn moeder zo hard lachen dat ze zich op de grond neer liet zakken en mij met sprankelende ogen aankeek, ik had haar nog nooit zo gelukkig gezien. Samen sprongen we onder de douche en begonnen we samen keihard te zingen op verschillende liedjes want ja we stonden wel onder de douche. Nadat we klaar waren en ons hadden afgedroogd en in joggingbroeken en truien hadden gehesen liepen we weer via de trap naar beneden en ploften op de bank neer. Me vader was die dag niet thuis omdat hij moest overwerken. Mijn moeder stond op van de bank en ging naar de keuken om hete chocolade melk te maken en ik zocht een leuke film uit zodat we die konden kijken. En aangezien ik nog jong was pakte ik de film; 101 dalmatiërs. Ik hield zoveel van die film, gewoon door die schattige honden. Niet veel later zaten we weer met zijn tweeën op de bank met warme choco en de film. Die avond mocht ik ook bij mama in bed slapen en mijn vader ging toen in mijn bed.
Ruw werd ik uit mijn gedachten gehaald door een auto die met volle vaart door een plas reed en ik nu dus nat ben. Mijn goede humeur was als sneeuw voor de zon verdwenen en ik keerde gelijk om, om terug naar huis te gaan. Ik riep Spikey terug en in een versneld tempo liep ik weer de weg terug naar huis. Eindelijk thuis aangekomen kleedde ik me uit en stapte onder de douche. Onder de douche liet ik het water zorgeloos over mijn lichaam glijden en al snel was ik weer in mijn gedachten verzonken. Alleen dit keer was het geen goede gedachten nee dit keer was het de gedachten dat ik opnieuw in het ziekenhuis was om de laatste woorden van een belangrijk persoon op te vangen voordat die gene heen ging, naar de sterren en de maan. Maar dit keer was het niet voor mijn moeder nee dit keer was het voor mijn vader en met een hevig bonkend hard schrok ik op uit mijn gedachten stapte de douche uit droogde mezelf af hees me in een veel te grote trui en kroop me bed in. Nog voordat ik ging slapen checkte ik mijn mobiel maar bij helaas geen nieuwe berichten al hoopte ik er wel op een van Harry. Nog als laatste riep ik spikey zodat hij bij me zou komen liggen en niet veel later viel ik weg in een diepe rustige slaap.
