A Week in the Villa

*EPILOGUE*

*EPILOGUE*

*SOMEONE'S POV*

TANGING ang pagbuhos ng malakas na ulan at pagbuga ng malamig na hangin ng "aircon" lamang ang maririnig na ingay sa silid. Bukod sa nakabukas na "laptop" ay wala nang iba pang nagsisilbing liwanag sa napakadilim na nabanggit na silid. Mula sa nakasulakbot na "headphone" sa kaniyang tenga ay pinaparinggan at sinasabayan niya ang kantang tila sumasalamin sa kaniyang nararamdaman.

I'm standing close to the edge

I witnessed all those things you said

I've tried not to let them in

But here I'm standing close to the edge

How was I supposed to know

Not to hate but to care

A distant dream that I forgot

Could have served me so well

So so well

Can't you see that it's not my fault

It's just the way I've been brought up

Another person I can blame

Another way to hide my pain..

Napatigil siya sa pagkanta ng naka tanggap siya ng isang mensahe, mula ito sa kanilang "group chat" kung kaya't agad niya itong tiningnan at inalis sa pagkakasuot ang "head phone."

Cassandra: Hi guys! Bukas na ang reunion natin. Oh ano nakapag grocery na ba kayo? Oy Kenta at Haumia kayo ang Chef namin doon ah!

Kenta: Tss magbabayad kayo saamin mahal ang talent fee ko!

Ailee: Annyeong! Sa tapat ng dating school natin ang meeting place right?

Ashley: Ye.

Ailee: Gamsaaa! What time?

Lhei: 5:30 am daw sharp

Ailee: Kyahhh ang aga namannnnn! Aistt

Rheymart: Ano ba yan Ailee tumigil ka na nga diyan sa pag ko Korean mo! Hindi bagay sayo!

Ailee: Pakialam mo bang lalaki ka na mukhang tinapalan ng sampung mukha ng kabayo! Pwe!

Cassandra: Jusko di pa rin kayo nagbabago, lagi na lang kayo nag aaway katulad ng dati. Oh siya may shooting pa ako basta bukas ha walang ma la-late. OMGG I'm so excited na mukhang magiging masaya itong reunion natin.

END OF CONVO 4:03 Pm

Pagkatapos basahin ang mga mensahe ay mababakas ang pagkabanas sa kaniyang mukha, kasunod nito ay ang pagtayo niya sa kinauupuan niya.

"Magiging masaya?"

"Bwahaha hindi ako papayag. Walang sinuman ang may karapatang sumaya! Wa-wala!!" –napahilamos siya ng mukha at sabay tumingin sa salamin.

"A-ano ba! Tama na bakit ba ayaw mo ng may mga taong sumasaya ha! Huwag mong sisirain ang reunion. Tama naaa! "– pagmamakaawa ng kaniyang kausap.

"Nakakalimutan mo na ba ha? Sila ang dahilan kung bakit halos magpakamatay ka na sa lungkot diba?! Anong tama na tama na dyan. Wa-wala silang karapatang sumaya! Walang may karapatang sumaya! Magmula pa lang nung bata tayo hindi na tayo binigyan ng karapatan para sumaya."– naglakad siya papunta sa lamesa upang kunin ang baso na pinag inuman niya ng kape kanina.

"Kaya kung ako sayo huwag na huwag kang gagawa ng ikakasira ng plano ko." –ani niya ng may pagbabanta at pagkabanas sa kausap.

Kasunod nito ay ang pagkakalaglag ng pira piraso ng salamin maging ng pinambato sa sahig dulot ng paghagis dito ng baso.

* E N D *