Lea's POV:
Lumipas ang isang taon hindi ko na siya muling nakita.
Haaaaay! I still remember how we met..
Yung natapon ang ice cream sa akin, yung ngiti niya, boses niya, haaaay.
Nagde-day dream nanaman ako and hindi ko namalayan tinatawag na pala ako ni Mommy.
Mommy: Anak! Tulala ka naman. Ano ba nangyayari sa'yo?
Lea: Wala po Mommy.
Mommy: Anyway, andoon ang best friend ko sa baba. Halika, papakilala kita.
Lea: Okay po Mommy.
Sumunod ako kay Mommy.
Pababa ako parang may nararamdaman akong kakaibang feeling.
Hindi ko alam pero ang lakas ng tibok ng puso ko...
Hanggang sa....
.
NAKITA KO SIYA. 💕
YOU ARE READING
* T H R O U G H T H E Y E A R S *
FanfictionEverything happens for a reason. But sometimes we're hoping that we know the reasons are so that we can have our own strength to be stronger than before. But how can we be strong if life is giving million reasons to give up. Are you willing to take...
