SADIE's POV
Sinundan ko lang siya hanggang makarating kami sa harap ng bahay nila. I'm sure, mas galit na 'to ngayon. Huminto siya sa tapat ng gate kaya napahinto din ako. Nakayuko lang ako nang magsalita siya.
"Magso-sorry na dapat ako, kaso hindi kita mahanap. Tapos makikita kong magkasama kayo?". Napa-angat ang tingin ko sa sinabi niya.
"S..sorry, hindi ko naman kasi alam na hinahanap mo ko. Tsaka galit ka kaya di mo naman ako hahanapin.". Mahinang sabi ko. Napakawala siya ng hininga, at lumapit sakin ng sakto lang.
"Look baby, I'm sorry hindi ko gusto na sungitan ka kanina. Medyo wala lang ako sa mood, kasi napagsabihan na naman ako ni dad.". Tiningnan ko siya sa mata at nakita ko namang sincere siya. I bit my lower lip.
"Okay lang, sanay naman na ko na kapag wala ka sa mood nadadamay ako.".Hinawakan niya yung kamay ko at hinila ako para mayakap niya.
"Ssh.. sorry na please?". I sigh.
"Oo na. Alam mo namang hindi kita kayang tiisin maduga!". Sabay hampas ko sakanya, napabitaw naman siya sa yakap.
"Ouch! You always hit my chest!". He pouted his lips and I laugh at him.
"Opss! sorry haha, c'here just hug me. I really miss you.". He smiled and hug me. And I smiled too.
"I love you..". He whispered.
"I love you too.". Bulong ko sa kanya.
Nang humiwalay siya napansin kong hindi mawala ang ngiti niya. Huh! If I know kinikilig na naman siya. Haha! Pumasok kami sa loob ng bahay nila habang hawak ang kamay ko. Di ko maiwasan na mapangiti.
Kahit napaka moody niya, nababawi naman yon sa pagiging sweet niya. Minsan lang siya maging sweet, honestly. At napaka sungit pa, simula nang maging kami. Sabi ng mga kaibigan namin, sakin lang daw hindi masungit si Justine. Minsan naman sa barkada, nakiki-join siya sa kalokohan nang magkapatid na Clay at Clyde.
"Hey, do you wanna eat pizza?". He asked. Tinabihan naman niya ko sa sofa.
"Yeah sure, anyway where's your family? Are you alone here?". He nodded while he calling someeone.
"Binisita nila sila grandma, and nagpaiwan ako dito. Wait, yes hello?". Tumayo siya at lumayo ng konti para mas maintindihan siya ng kausap niya.
"In 30 minutes dadating na din yung pizza.". He said, at naupo na ulit sa tabi ko. Tinitigan ko naman siya.
I really love his eyes. Singkit kasi siya, mahilig talaga ko sa singkit. But every part of his body naman ay minamahal ko. Kaya naman madaming nagkakagusto sa kanya sa school namin. Hindi ko na mapipigilan yon dahil totoo namang nakakainlove ang isang 'to.
"Baka malusaw ako niyan. Haha!". I rolled my eyes and laugh. Nahuli na naman niya kong nakatitig sa kanya.
"Yabang nito!". He chuckled. Gustung gusto ko talaga naririnig yung tawa niya, naiinlove ako lalo. Hinila niya ko at pinalupot niya yung braso niya sa waist ko. Naramdaman kong inaamoy niya yung buhok ko.
"Can I ask a question?". He said. Nagtatanong pa talaga siya? Tumango ako bilang sagot.
"May gusto ka ba kay Clay?". Biglang ako napahiwala sa yakap niya at kumunot ang noo ko.
Bakit niya tinatanong? Dahil ba sa nakita niya? Ganon naman talaga kami ni Clay, at wala naman sila dapat ikaselos don dahil magkaibigan lang kami.
"Saan mo naman napulot yan?". Kunot noo kong tanong.
"Nakita ko kasi, ang sweet niyo kanina. Mas sweet pa satin.". Bigla naman akong natawa.
"What?!". Iritang sabi niya.
"Are you jealous?". Tinitigan ko siyang mabuti. Napangiwi siya sa tanong ko, I knew it!
"No I'm not. I'm just asking, baka kasi gusto mo siya. Tutulungan kita ilakad sa kanya.". Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"What? Ano ba naman yang pinagsasabi. Mag kaibigan lang kami okay? Binibigyan mo kasi ng malisya.". Sabi ko at umupo ng maayos.
"Paanong.. Aish nevermind!". Sabi niya at tumayo na.
Napasimangot ako. Kakabati lang namin tapos eto na naman? Nakakapagod na. Tsaka bakit ba niya iniisip na gusto ko si Clay? Hindi ba malinaw na mag bestfriend kami? Bago pa maging kami, magkaibigan na kami ni Clay. Wala ba siyang tiwala sakin? Samin ni Clay? Jesus, for pete's sake kaibigan niya yon!
I bit my lower lip dahil naiiyak na naman ako. Wala siyang tiwala sa pagmamahal ko sa kanya..
-
CLAY's POVDumiretso ako kila Sarah, kanina pa pala niya ko hinahanap. Bakit kasi hindi niya ko tinawagan? Aish.
"Bakit kasi hindi mo ko tinext or tinawagan?". Biglang siyang nagpout. Nagpapacute na naman.
"Sorry na, nakalimutan ko hehe. Magkasama ba kayo ni Sadie? Hinahanap kasi siya sakin ni Justine kanina.". She said habang kumakain ng pop corn.
Bigla ko namang naalala yung kanina.
Okay na sana eh, ang saya na namin tapos biglang dumating yung pandak na yon. Tss, ang laki talaga niyang epal.
"Yep magkasama kami, pero nagkita naman na silang dalawa." I answered. Bigla niyang binitawan yung pop corn na hawak niya at ngumiti.
"Babe! Pwede mo ba ko samahang mag mall?". Masayang sabi niya. Napa 'what' look naman ako.
"Pleaseee? Tapos magdate na din tayo!". Excited na sabi niya. Napakunot naman ako ng noo.
"Babe, pwede next time? Masakit kasi ulo ko e. Promise babawi ako next time!". Sincere kong sabi. Bigla naman nalaglag yung balikat niya.
"Please na babe. Ngayon nalang ulit ako mag rerequest oh!". Nag pout siya.
Tsk, paano ko ba 'to lalagpasan? Masakit talaga ulo ko ngayon.
"Babe, next tine nalang please? Wag na makulit.". Napabuntong hininga nalang siya.
"Fine, kapag iba nagpapasama sinasamahan mo. Ako na girlfriend mo? Psh, pasok na ko sa kwarto inaantok ako e.". sabi niya at tumalikod na. Sh*t! nagtatampo na yon.
"Babe wait!". Sigaw ko kaso sinarado na niya yung pinto.
I felt guilty, nagseselos ba siya? Hindi ko naman gusto na hindi siya samahan. Masakit lang talaga ulo ko ngayon. Tch. Makauwi na nga lang.
-
_BlackShadii
BINABASA MO ANG
Lucky, I'm in love with YOU
JugendliteraturYOU are MY dearest FRIEND, MY deepest LOVE, YOU are the BEST of ME.. 💕