[]Grow away from...[](complete)

​ေမ့ျပစ္​ခဲ့​ေသာ....

ဂတိတစ္​ခုလား? မတည္​ႏိုင္​ပဲသူ
မ​ေပးဘူးတဲ့..

မတည္​ႏိုင္​ဘူးလို႔​ေျပာခဲ့တာလား
တည္​ျမဲခ်င္​လို႔သူမ​ေပးခဲ့တာ..

ကြၽန္​​ေတာ္​မသိဘူး...

မွန္​းတယ္​ အရမ္​းပဲ သူ႔ကိုလား?
​ေယာင္​လို႔​ေတာင္​မ​ေတြးမိခဲ့ဘူး...

သူ​ေျပာင္​းလဲ​သြားၿပီလို႔ အခ်ိန္​တိုင္​း..
ထင္​​ေနခဲ့တဲ့ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို မုန္​းတာ...

ခ်စ္​​ေပးပါလို႔ ခခယယ​ေတာင္​းဆိုဘူးတဲ့
ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေတာင္​းဆိုခ်က္​ကိုသူ....ဥ​ေပကၡာ
မျပဳဖူးဘူး..လက္​လဲမခံခဲ့ဖူးဘူး​ေလ...

"Luကြၽန္​​ေတာ္​..."

"Miyan Sehun ya..hyung မနက္​အတြက္​
Script​ေတြဖတ္​​ေနလို႔"

တစ္​အိမ္​ထဲ​ေနၿပီး စကားတစ္​ခြန္​း​ေတာင္​ သူ..
မ​ေျပာခဲ့ဘူး​ေလ...

"Luၾကာရင္​ အဲ့ဇာတ္​ၫႊန္​း​ေတြနဲ႔ညားလိမ္​့မယ္​"

ခပ္​ဟဟကြၽန္​​ေတာ္​့စကားကို အရယ္​တစ္​၀က္​နဲ႔
သူျပန္​​ေျပာတဲ့စကားက ရင္​နာစရာ...

"Script​ေတြကမင္​းထက္​သာပါတယ္​sehunရယ္​"

သာတယ္​ဟုတ္​လား?huk script​ေတြက
ကြၽန္​​ေတာ္​့ထက္​ သူ႔ကိုစိတ္​ခ်မ္​းသာ​ေအာင္​
ထားႏိုင္​လို႔လား..ကြၽန္​​ေတာ္​့ထက္​ သူ႔ကိုပို
ခ်စ္​​ေပးႏိုင္​လို႔လား..

မဟုတ္​ဘူး​ေလ..သူကကြၽန္​​ေတာ္​့ထက္​ အဲ့ဒီ
အရာ​ေတြကိုပိုခ်စ္​​ေနတာ...

"Luအဲ့တာ ဘာအတြက္​လဲ"

အ၀တ္​အခ်ိဳ႕ကို luggage ထဲအသာထည္​့​ေနတဲ့
သူ႔ကို​ေမးမိ​ေတာ့ ခပ္​​ေအး​ေအးသူ႔အ​ေျဖက..

"Hyung တို႔ခြဲ​ေနရ​ေအာင္​sehun"

"ဘာ..ဘာ​ေၾကာင္​့လဲ "

"အျခားလူ​ေတြျမင္​ရင္​မ​ေကာင္​းဘူး​ေလ"

အျခားလူ​ေတြျမင္​ရင္​မ​ေကာင္​းဘူး ဟုတ္​လား
​ေယာက်္​ား​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​တစ္​အိမ္​ထဲမွာ​ေန
တာကလား..

အ​ေၾကာင္​းျပခ်က္​ကမခိုင္​လံုဘူး​ေလluhan..
ဒါ​ေပမဲ့..ဒါ​ေပမဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာ​ေၾကာင္​့မျငင္​း
ဆန္​မိပါလိမ္​့...