Being With You

2'Elk meisje valt op mij.'

'Dit is echt gezellig' zegt Linda als ze de tafel rondkijkt. En raad eens naast wie ik zit. Juist goed geraden, Kasper. Gelukkig voor mij is hij in gesprek met Thijs. Ik geniet ervan, hoef ik tenminste niet met hem te praten. Ik geniet gewoon rustig van het heerlijke eten wat mijn moeder heeft gemaakt en luister hier en daar een gesprek je mee. Mijn ouders zijn met de buren in gesprek. Kevin is met Sascha in gesprek. Kevin is 15 en Sascha is 14, ze verschillen dus niet veel. Volgens mij kunnen ze het wel goed met elkaar vinden. Thijs die praat alleen met Kasper en die kunnen het ook wel goed vinden met elkaar, ook al kan ik dat niet begrijpen. Hoe kan je Kasper aardig vinden, zo arrogant iemand? Thijs is 18 jaar en Kasper is 17, net zoals mij. Zij verschillen dus ook niet veel jaar. Ik hoop niet dat mijn broer vrienden wordt met Kasper, dat zo erg zijn. Stel dat Kasper hier dan de hele tijd rondhangt? Dat zou het ergste zijn op de wereld. Dan zie ik hem dus echt zo vaak, dat hou ik echt niet vol.

'Vicky welk niveau doe je?' hoor ik opeens Linda vragen. 'Ik doe Havo, zit in de 5e.' zeg ik vriendelijk tegen Linda. Linda is echt aardig. Ik snap wel dat mijn moeder beste vriendinnen met haar was vroeger en volgens mij worden ze dat nu weer. 'Dat gaat Kasper ook doen, hij gaat naar het Amsterdamse College.' zegt ze en opdat moment lijkt het alsof de hele wereld vergaat, zo voelt het in ieder geval voor mij. 'Wat leuk, daar zit Vicky ook op.' zegt mijn moeder heel enthousiast. 'In welke klas zit je Vicky?' vraagt Linda aan mij. 'Ik zit in H5B.' 'Kasper in welke klas kom jij?'vraagt Linda aan haar zoon. 'EUhm, volgens mij H5B.' Ik kijk verschrikt op. Nee! Dit kan gewoon niet waar zijn. Dit wordt serieus mijn dood. Echt! Komt dat arrogante kind bij mij in de klas? Opeens bedenk ik mij dat onze mentor ook had gezegd dat we een nieuw iemand in onze klas zouden krijgen. Nou helemaal te gek. Geïrriteerd van het nieuws prik ik extra hard met mijn vork in het eten. Dit moet ik aan Jasmijn vertellen. En weet je wat het ergste is? Alle meiden zullen met hem weglopen.

'Weet je al hoe je het gaat combineren met voetbal.' hoor ik dan opeens mijn moeder vragen. 'Voetbal?' vraag ik aan Kasper en kijk hem voor het eerst in zijn ogen aan. O my gosh, zijn ogen, zo helder blauw, je kan er gewoon in verdrinken.
'Ja ik voetbal bij Ajax.' zegt hij met een grijns op zijn gezicht, ik zie dat hij mij ook in mijn ogen aankijkt en wend mijn blik dan even af.
'Woow echt' zegt Kevin vol ongeloof, jaa Kevin, dat is een ras ajacied. Hij kijkt elke wedstrijd en weet alles over het eerste elftal. Kasper knikt enkel en eet dan weer verder.
'Maar nee ik weet nog niet precies hoe ik dat met school ga doen, ik heb deze week nog overleg met de club.' beantwoord hij uiteindelijk de vraag van mijn moeder. Nadat hij dat gezegd heeft is het even een paar minuten stil aan tafel. Iedereen wil waarschijnlijk nog even eten.

Na het eten zit iedereen op de bank. De ouders praten wat en wij 'de jongeren' zitten op onze telefoon. 'Zullen we anders een spel doen' stelt Sascha voor, waarschijnlijk heeft die niks meer te doen op haar telefoon of heeft ze alles al gezien. Het gesprek bij de ouders houd op en zij stemmen met haar plan mee. Na een discussie welk spel we gaan doen, is het twister geworden. 'Er kunnen maar 4 mensen tegelijk, dus zullen we dan Sascha en Kevin samen en dan Thijs, Vicky en Kasper samen doen?' vraagt mijn moeder, nou ja ze zegt het op zo'n toon van we gaan dit zo doen. Nou geweldig weer.

Nadat Kevin en Sascha zijn geweest en het ruim 15 minuten hebben volgehouden, hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen weet ik echt niet, zijn Thijs, Kasper en ik nu aan de beurt. Met tegenzin loop ik naar het spel. Ik weet gewoon dat er iets gênant gaat gebeuren. De moed zakt me al helemaal in de schoenen als ik hoor dat de moeders ons ook nog na joelen, echt ik schaam me dood. Na 5 minuten gaat het nog best goed. Totdat ik opeens mijn rechterhand moet verplaatsen en daarmee volop op Kasper val. Oké dit is helemaal verkeerd. Shit, dit is ook weer iets voor mij. Echt, op dit moment haat ik mijn leven echt! Zo snel als ik kan ga ik weer van hem af, maar ik zie dat hij al moet grijnzen. Ik probeer op te staan, maar ja dat gaat niet zo soepel. Ik schrik me dood, als ik ineens een hand op mijn heup voel. Kasper! Gadver, die arrogante jongen hoeft mij niet aan te raken en vooral niet mijn heupen! Ik kijk naar hem, en nog steeds heeft hij die stomme grijns op zijn gezicht. Geluidloos probeer ik hem duidelijk te maken dat hij die hand weg moet halen. Ik kijk hem nog met zo'n dodende blik. Ik haat die jongen echt.

'Ja, jullie mogen afwassen.' zegt mijn vader vrolijk.

'Wat, nee!' zeg ik snel

'Jaja, jullie zijn omgevallen en dit vind ik wel een leuke deal.' zegt Linda lachend.

'Bekijk het lekker. Zij viel om, dan hoef ik niet af te wassen.' zegt Kasper boos.

'Wees een gentleman en help haar.' zegt Linda lachend en hoor ik Kasper geïrriteerd kreunen.

Oke, nu moet ik dus ook nog met hem de afwas doen. Ik haat op dit moment mijn ouders zo erg! Ik geef het maar op en slenter naar de keuken toe.

'Oke laten we dit zo snel mogelijk doen.' zeg ik als Kasper en ik in de keuken staan. 'Oke.' zegt hij een beetje afwezig. 'Kasper, Vicky wij zijn even weg, denk wel een uur.' hoor ik mijn vader vanuit de woonkamer roepen. Yeah ook nog alleen met hem.

'Droog jij af?' vraagt Kasper aan mij. 'Oke is goed.' zeg ik, maar liever maakte ik niet droog maar heb geen zin in een discussie. Beide gaan we rustig en stil aan de gang.

'Je valt wel op mij.' hoor ik Kasper zeggen.

'Wat, nee natuurlijk niet. Wat denk jij wel niet?'

'Elk meisje valt op mij.' zegt hij arrogant en met een grijns op zijn gezicht.

'Nou dat is niet waar.'

'In ieder geval val jij op mij.'

'Dat ik tijdens twister op jou viel, betekent niet dat ik in het echte leven op jou val. Geloof mij ik val niet op een arrogante klootzak' ik hoor hem niks meer zeggen dus ik denk dat die niet meer wil praten. 'Gadver!' roep ik als ik spetters op mijn gezicht voel. 'Doe is normaal!' roep ik boos. Hij gaat door met mij nat spetter. Je speelt met de verkeerde jochie. Ik spetter hem net zo hard terug. Ik besluit om een glas te pakken en die te vullen met het water uit het sopje. Ik gooi het glas over hem heen. Zo gaan we verder. We spetter elkaar nat. We hebben een heel watergevecht in keuken. 'Oke Stop! laten we maar stoppen.' zegt Kasper na een tijdje. 'Oke dat is wel slim.' zeg ik en zie dat we beide helemaal nat zijn. Opeens trekt Kasper zijn shirt uit. Wauw... Hallelujah. Hij heeft een sixpack, en ook niet zo'n beetje. Ugh, waarom is zo arrogant iemand nou weer zo knap. 'Euhm wat denk jij te doen.' zeg ik op een bitchie toon. 'Euhm ik weet niet of je blind bent, maar ik trek mijn shirt uit. Hij is namelijk nat.' zegt hij op zo'n toon van je bent toch niet dom. 'Jij vind dat normaal?' 'Ja dit vind ik, anders deed ik het toch niet.' 'Nou oke, ik trek ff snel andere kleren aan.' zeg ik en ren dan snel naar boven.

Als ik weer beneden komt zie ik dat de keuken weer helemaal schoon is. 'Oh, je bent al klaar.' zeg ik tegen Kasper. 'Ja, jij was zo verschrikkelijk lang bezig.' zegt Kasper. 'Helemaal niet, het viel best mee.' 'Je was 10 minuten boven.' 'Dat is normaal voor een meisje.' 'Nou dat snap ik echt niet. Wij jongens kleden ons ook binnen een minuut om.' 'Wij meiden zijn jullie jongens niet.' 'Jonge doe niet zo bitchie.' 'Doe jij dan niet zo arrogant, Kasper.' 'Ik arrogant? Nee. Jij bent echt een bitch Vicky.' 'Echt doe is normaal. Wie denk je wel niet wie je bent?' 'Kasper Dolberg.' 'Ugh.' zeg ik en loop boos weg naar de woonkamer.

'Ik snap niet dat je zo boos bent nu.' zegt Kasper als hij de woonkamer binnen komt gelopen. Ohja, hij heeft nog steeds geen shirt aan. 'Je irriteert mij al vanaf het eerste moment.' 'Nou dat doe jij ook hoor.' 'Doei Kasper.' zeg ik en ga dan naar mijn slaapkamer.