SOĞUK KALP

biz...benziyoruz

Multi: Ömer

Ömerden...

Hızla dışarıya çıktık. Başakların bulundukları odanın penceresine doğru koşuyorduk. Baran elini birleştirdi bende eline basıp pencereden bakmaya çalıştım. Bakabildiğim kadarıyla Başak ayılmıştı. Tekrar çıktım. Doğa ile Başak yan yana bir yatağın üstünde oturuyordu ve etrafında altı kişi vardı. Gülüşüyorlardı pezevenkler. Birisi Başağa doğru yürüdü. Başak çırpınıyordu ama eli bağlı olduğundan hiç bir şey yapamıyordu. Hızla aşağıya atladım.

"Kardeşim altı kişiler ve oyalanmaya devam edersek geç kalmış olacağız"

"Acele edelim o zaman!" Silahını eline aldı ben de çakımı. İçeriye girdik hızla. Yalın ve Baran bize doğru geldi. Odayı gösterdim onayladı ve Badeden silahı aldı.

"Sen Duruya bak!" Bade hemen hala baygın olan Durunun yanına gitti biz de temkinli adımlarla odanın kapısına. Elimle üçü gösterdim sonra iki... ve bir kapıyı hızla açıp içeriye daldık. Allahtan silahlarımız varmış ki hepsi yere serildi. Başak sessizce ağlıyordu. Doğa da öyle. Baran hemen Doğanın yanına koşup sarıldı bende Başağa.

"Sakin ol geçti"

"Biraz daha gecikseydiniz-"

"Şşş". Sadece iç çamaşırıyla duruyordu. Kenarda da yırtık bluzu. Bluzumu çıkarıp giydirdim. Hala sessizce ağlıyordu. Yanıma çekip kafasını kendine yasladım.

"Geçti ağlama artık"

"Teşekkür ederim"

"Önemli değil" kafasını kaldırıp bana baktı. Masum bir şekilde. Gözünden acı çok net bir şekilde okunuyordu.

"Abi hadi gidelim artık" diyen Barana baktım.

"Kameralar?"

"Şimdi halledicem" diyip gitti Yalın.

"Hadi gidelim" kafasını salladı Başak. Yavaşça kalktık. Yalpaladı. Kucağıma alıp arabaya doğru ilerledik.

"Saol" sadece minik bir tebessüm... Arabaya bindirdim.

"Ben geliyorum. Yalınlara bakıp." onayladı. Depoya doğru ilerledim.

Duru ayılmıştı. Ensesini tutuyordu. Yalın da kameraları yerleştirmişti.

"Tamam mıyız?"

"Tamam hadi gidelim" arabalara doğru ilerledik.

Durudan...

Sırtım ve ensem fena ağrıyordu. Etrafıma baktım. Yalın kameraları yerleştirmişti. Bade ve bilmediğim biri daha buradaydı. Her yerde vurulmuş ve baygın insanlar vardı. Neler olmuştu burada?

"Yürüyebilecek mısın?"

"Her yerim ağrıyor"

"Anlaşıldı. Gel bakalım küçüğüm"

"Yaa!" Beni kucağına alıp arabaya doğru ilerledi.

"Anlatacaksınız. Bizim eve gidelim. Fazladan oda var"

"Tamam" dedi.

Bir süre sonra eve gelmiştik. Kanepelere geçtik. Ben ,Baran ,Başak ve Doğa yatarken gerisi sandalyeye oturmuşlardı. Genel olarak her şeyi Ömer anlattığında hepimizin özellikle de benim ağazım açık kalmıştı.

"İyi misiniz?" Dedim herkese. Kafalarını olumlu anlamda salladılar.

"Ben... Herkese yine teşekkür ederim." Tebessüm ettiler. Yalın bana döndü.