Gözlerindeki Tebessüm

Hafif rüzgârlı bir pazartesi sabahı , rüzgardan dolayı dolayı sallanan ağaçlar , eve yakın olan ağacın pencereye çarpıp çıkardığı ses ve kulağına gelen kuş sesleriyle uyandı.  Bugün diğer günlerden daha güzel uyanmış , yanağında hafiften yastık izi , saçları dağılmış ve geceden kalan makyaj . Yüzündeki hafif tebessüm.  Saatte baktı ve cami açıp uzun uzun dışarıyı izledi . Hafiften bir titredi rüzgardan , sıcacık yatağına yatmak istesede dışarıya çıkıp kendini zinde tutmak için spor yapması gerekiyordu . Ağaçtan evler , arnavut taşlarından kaldırımlar , kaldırımlara dökülmüş yapraklar . Kahverengi kaldırımların üzerinde duran sarı yapraklar , rüzgarla birlikte bir oraya bir buraya savruluyorlardı.
      Üzerinde mor siyah renklerden hafif parlak bir en iyi markanın tasarımı olan eşofman,  saçlarını tepeden bağlamış , spor ayakkabılarını giymişti . Evin kapısından çıktığında , kaldırımda belirli aralıklarla duran ağaçların kenarından koşmaya başladı . Rüzgarın hafifçe yüzüne çarpıp , saçlarının arasından usulca geçmesi ona kendini iyi hissettiriyordu . Uzun bir süre koştuktan sonra deniz kenarinda bir kafeye oturdu , etrafındaki insanlar ona ilk tuhaf baksada yüzünde oluşan hafiften bir gülümseme onun hakkında kötü düşünmediklerini fikrini bağladı . Eski bir kafeydi burası çocukluğunun yarısı burda geçmişti , belkide en güzel yerdi burası onun için , ağaçtan yapılmış üzerinde minderlerin olduğu koltuğa yaslandi , derin bir nefes aldı ve kafasını gökyüzüne doğru çevirdi . Aniden yanında bir çocuk belirdi şen kimsin demesine kalmadan bulutların da onun kadar güzel olduğunu söyledi . Adını bile söylemeden kalktı aniden . Şaşkın gözlerle çocuğun arkasından bakakaldi. Arkadan uzun boylu , hafif sarışın , kendinden emin adımlarla yürüyen bir genç . Yüzünü bile görememişti , arkasindan farkettirmeden yavasca gitti . Niye yanına oturup ona iltifat etmesinin nedenini çok merak  ediyordu . Aslında yüzü nasıl , gözleri nasıl diye geçmiyor değildi içinden , bir süre gittikten sonra aniden arkasına döndü , ne yapacağını şaşırdı , yavasca yanına yaklaştı ,  boynundan öpecekmişçesine kulağına doğru kafasını uzattı gözlerin dedi ve gitti . Gözleri o kadar güzeldi ki gelmese bile gözlerini içi patlıyordu . İlk defa böyle bir şey yaşadı doğrusu çok da şaşkındı , hala o çocuğu düşünüp duruyordu , insan niye düşünür ki hiç tanımadığı birini , ses tonu niye sürekli kulaklarında yankilanir , kulağına yöneldiği zaman ki o his niye gulumsetir ki insanı , eve dönmek için yavaşça tekrardan koşmaya başladı . Kulağında çalan güzel bir melodi evine kadar eşlik etti ona , hafifçe gülümsedi sadece , aşık olacağından o kadar habersizdiki küçük bir his diye kendini kaldırıyordu .