hoofdstuk 28

25 2 0
                                    

Nina POV

Na een paar dagen mochten we naar huis. Ik zat nu op mijn bed te wachten tot ik naar huis mocht. Ze moesten Aniek nog hebben van een paar testjes. Na een half uurtje was Aniek klaar. "zullen we gaan?" Vroeg Aniek vrolijk. We knikte en pakte onze tas. We liepen de deuren uit en overal stond paps... Ugh nu heb ik echt ff geen zin in hun. We liepen snel naar de bus toe.. Die alweer gemaakt was. We kwamen binnen en Tygo begroette ons vrolijk. Hij verontschuldigde zich meteen voor wat er gebeurd was. Eingenlijk ben ik best bang voor de komende 7 maanden. We moeten wel bij hem in de bus zitten, maar ik kan toch niet anders. Ik ging zitten en de bus kwam in beweging. Ik ging met mijn hoofd op Niall'schoot liggen. Hij keek me vrolijk aan met zijn blauwe kijkers. Ik glimlachde terug en sloot mijn ogen. Man ik ben best moe en gaar geworden door het ziekenhuis. Ik viel inslaap en droomde over Aniek. Precies hetzelfde als nu maar Aniek werd steeds zieker en zieker en belandde uiteindelijk weer in het ziekenhuis. Ik zag het ziekenhuis voor me. We stonden in een kring om een bed. Ik keek op van mijn schoenen en zag Aniek met allemaal slangetjes en aan het infuse. "Ik KUCHKUCH ben bang" zei ze en keek naar Harry, die haar hand vast hield en hem zo te zien ook niet meer los te laten. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Harry was volop aan het huilen, net zoals Aniek, Perrie, Eleanor, Danielle. Liam kreeg ook steeds meer tranen in z'n ogen. What is happening?! Ik schrok wakker. Niall keek me raar en bezorgd aan. Mijn wangen waren nat, dus blijkbaar heb ik gehuild in mijn slaap. what happend babe?" vroeg Niall bezorgd. Ik ging rechtop zitten en begon te vertellen. "Babe het was maar een droom" zei Niall en sloeg en arm om me heen. Ik kroop dicht tegen hem aan. "Iknow but it looks so real" zei ik snikkend. Aaaww zei Niall. Ik sloot weer mijn ogen, maar viel niet in slaap.

Anik POV

Ik mocht EIN-DE-LIJK weg uit het ziekenhuis. Ik lag nu op de grond in de bus. Ooeehh wat heb ik de vloer gemist. Het klinkt raar, maar ik kon niet in het ziekenhuis op de grond zitten. Hier ligt ten minste vloerbedekking. Ik lag nu languit op de grond te genieten van de bus lucht. Het is tenminste beter dan het ziekenhuis lucht.. Ik zat op twitter te kijken en zag allemaak tweets als "Stay strong! get better pleas!! We gonna miss you" en dat allemaal, maar ook "Ha better for yyou, you gonna die! >:)"  Dat raakte me wel. ik kon nog net de tranen in houden. Ik klikte het weg. ookal zeiden ze dat ik er niet naar moest kijken... maar soms doe ik het toch.  ik deed oortjes in en sloot me even af van de wereld. Even alleen ik en mijn muziek. Ik kan niet zonder muziek leven. Zonder muziek zou mij leven saai en hopeloos zijn. maargoed... Back to realitie. Ik sloot mijn ogen en genoot van de muziek. "Ugh" zei ik toen er iets zwaar op mijn buik ging zitten. Ik liet mijn ogen dicht. De persoon bewoog en voor ik het wist lag het op me. Ik voelde haar in mijn gezicht kriebelen, waardoor ik wist dat het Harry was. Voor de zekerheid voelde ik nog even aan het haar. hmm een bos haar... Jaa dat is Harry. Ik voelde een stel lippen op de mijne. Ik grinnekte. Ik deed een oog half open en keek recht in de ogen van Harry. Hij lag, met een grote grijns op zijn gezicht, bovenop mij. Ik lachde terug en sloot mijn ogen weer. Ik genoot van de tonen van Imagine Dragons- Demos dat door mijn oortjes ging. Ik word zo rustig van dit lied. Harry bewoog wat, maar het boeide me even niks. Hij pakte mijn mobiel uit mijn handen en deed iets. Ik deed weer een oog open en keek naar Harry die druk bezig was op mijn mobiel. Hij gaf mij mijn mobiel weer terug en gaf me een knipoog en stond op en liep weg. Ik keek wat hij had gedaan. Op mijn achter stond nu een hele leuke foto van Harry en mij kussend. "Aaaww" zei ik zacht. Ik klikte hem weer uit en ging weer liggen. We waren onderweg naar Parijs. Belgie was afgelast, want anders liep alles fout. Sorry Belgie, maar het kon gewoon niet anders. De jongens hadden vertelt dat de Directioners uit Parijs echt gek zijn. Okay ik bereid me alvast voor. Ik zette mijn afspeellijst met liedjes die we zingen. Ik luisterde alle liedjes en zong zacht mee. (nog steeds liggend met ogen dicht) het boeide me echt even niks wat de andere vonden. Na een tijdje voelde ik de bus tot stilstand komen. Ik keek op en zag dat we op een parkeerplaats stonden. "We are in Paris" zei Timo en opende de busdeur. Ik stond op, pakte mijn tas met spullen voor in het hotel en liep de bus uit. Het was 4 uur s middags en we hadden besloten om straks naar de Eifeltoren te gaan enzo. Ik stond buiten naar het hotel te kijken. Ik zette een stap verder en hoorde keihard gegil. Geschrokken keek ik om en zag duizende fans. Ik zwaaide naar hun. Ik draaide me om naar de bus opening. Nina kwam naar buiten lopen. Ik wees naar alle fans. Nina keek hun kant op en haar mond viel open. "Zullen we naar binnen gaan" vroeg Harry die een arm om me heen sloeg. Ik knikte en we liepen het hotel binnen. Paul haalde onze passen en gaf ze daarna aan Liam. "Jij bent het verstandigst van de groep" zei Paul. "HE!" zeiden Nina en ik. Paul haalde zijn schouders op en lachtte. Ik pakte snel een pasje en trok Harry mee naar de lift. "Hee rustig aan doen jullie vanavond he" zei Louis en keek ons aan met een grijns. Harry grijnsde terug en we stapten in de lift. Ik keek op het pasje, welke kamer we hadden. "Hmm.. 340.. Derde verdieping" zei ik tegen mezelf en drukte op de drie. Harry zijn hand voelde ik kruipen bij mijn heupen, zoekend naar mijn hand. Hij had hem gevonden en verstrengelde onze vingers. Plieng We waren er. Harry liep snel, nog steeds met mijn hand, naar onze kamer. Ik hield hem net voor de deur tegen. "Rustig aan bigboy! We hebben de hele avond nog" zei ik met een knipoog, waardoor Harry zijn grijns groter werd. Ik opende de deur en keek rond. Super mooie kamer.. Jaa okay we hebben een suite maar alsnog. Ik draaide me om en daar stond Harry met grote grijns. It's gonna be a wonderfull night :)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

YEAAAAYY ZE ZIJN UIT HET ZIEKENHUIS! Wie is er nu blij? IKKUUHH!! haha Hoofdstuk 28 alweer. Wauw ik ben trots op mezelf dat ik al 28 hoofdstukken heb!

HE 28 is mijn lievelings getal HAHAHA!!! :'D

Maargoed is het boek nog wel leuk?

Vote^^ Comment^^ Share^^

I always love youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu