Revenge? Kaya ko kaya?

Love 4

Lunch break namin ngayon at syempre ano ba ang ginagawa pag lunch break, edi kumakain.

Oorder pa sana ako ng pagkain dahil nga magcecelebrate ako sa hindi namin pagkakabati ni Bess. *mark the sarcasm there*.

Patayo na ako ng bigla kong nakita si Lezter na papunta dito.

Hala! What to do?

Malapit na siyang makalapit ng bigla akong tumakbo.

"ANGELA! WAIT!" sigaw niya.

Arrrgggg! Ayoko muna siyang makita at makausap ngayon. Dahil sa kanya hindi kami bati ni Bess eh! Huhu!.

Hindi ko namalayan na dinala pala ako ng paa ko sa Library, okay rin pala ang mga paa ko, marunong pumili ng pupuntahan.

As I enter the library, I heard the silence. Ito ang hinahanap ko.

Dinama ko ang lamig at ang katahimikan. Ang Sarap.

I am going take a step when someone hit me. Nagkahulog ang mga libro na hawak niya na nagcause ng ingay, Everyone is looking at us.

"Ah Sorry po" I said.

Umiling naman siya habang nakayuko. "Hindi, ako ang may kasalanan, I'm sorry for Everything I've caused." He murmured.

"Nah, its okay" I smiled.

But wait!, Everything I've cause? Huh?. And also his voice, his voice sounds familiar.

Is he..?

No! Not today Please. [AN: BTS fan here! Akin lang si V (뷔) Kim Taeyhung my loves hihi.]

Unti unti naman siyang tumingala at humarap sa akin.

"I'm sorry Angela" he said.

Si Collin nga!.

Humanda ang mga paa ko mamaya!.

"Ow! Tingnan mo nga naman. Nilalagnat ka ba at nagbabasa ka na ng libro. This is a Miracle!" I shouted at hindi pinansin na nasa library kami.

"Hey! Lumabas kayo rito kung mag-iingay kayo!" The Librarian said.

Kinuha niya ang kamay ko at hinila palabas, pinabayaan na lang niya ang mga libro na kinalat NIYA!.

And Who is he to hold my hand?!

Pinilit kong tanggalin ang kamay ko pero mas lalo niya lang hinihigpitan.

"Hoy Collin! Bitawan mo nga ako!" I shouted angrily.

Namalayan ko na lang na huminto siya sa hidden place na palagi namin pinupuntahan noong kami pa.

How dare he?!

"Angela please, I'm so sorry" He plead.

"Collin! Alam mo, okay sana kung dati mo pa sa akin sinabi  yan eh! Many years had passed! Tapos ngayon ka lang sa akin magsosorry?! Nung iyak ba ako ng iyak at nagmamakaawa sa iyo, nagsorry ka ba sa akin?! Hindi diba!" I shouted.

Lumuhod naman siya sa akin. "Angela please, I'm sorry, Akala ko kasi hindi kita mahal pero mahal na mahal pala kita" He cried.

Kumirot naman ang puso ko sa nakita ko, umiiyak si--- No! Hindi ako magpapauto ulit sa kanya!.

"Wow ha! So ibig sabihin nga noong naging tayo hindi mo ko mahal!" I cried also.

"No! Hindi mo naiintindihan." He said.

"Anong hindi?! Tsura mo naman! Wait naiintindihan ko na! Noong naging tayo ang alam mo hindi mo ko mahal in short pinaglalaruan mo ako tapos noong nakita kitang may kahalikang iba at sinabi mong kayo na, noon mo lang nalaman na mahal mo ako! Loko ka pala eh!" I shouted then slapped him.

"Sige sampalin mo pa ako! Ilabas mo lahat ng galit mo sa akin!" He shouted.

Sasampalin ko na sana siya ng biglang may humawak sa kamay ko.

"Lezter.." I cried.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

"So Collin, si Angela pala ang sinasabi mo sa akin dati na pinaglalaruan mo! Napakaloko mo talaga!" Lezter shouted.

Hindi ko na sila pinansin dahil pakiramdam ko mahihimatay ako. Unti unting umiikot ang paningin ko.

"Lezter tulong.." I murmured.

Yan ang huli kong nasabi ng biglang...

Black out.

****

AN: OMO! So intense! Charot Purorot! Sorry po sa mga typos. Napudpod ang kuko ko kaka-type. Grabe!

P.S. Hi! Insan Lance! Comment ka naman oh tsaka vote na rin hahaha! OTAKU!