TESADÜF

6.Bölüm

Gözlerine bakınca kendini kaybetmekti belkide;nefesinin sıcaklığı,teninin dokunuşu, söylediğin her kelime soguktan çatlamış dudakların...hiçbitmeyen kalp atışalarım gibiydi uzaktan gördüğümde beynimde canlanan o his o düşünce uzaklaşınca hissettiğim özlem hiçbiri tarif edilemez....Hele hele kurduğum hayaller haddi hesabı yok hani bana sen nasıl bişeysin demiştin ya ben böyleyim işte sevipte unutmam gereken özleyipte özlememiş gibi yapan veya mutsuz olupta mutlu gibi görünen...seni o kadar özledim ki hiçgörmediğim halde kokunu merak ediyorum üzüldüğünde dolan gözlerini,korktuğunda hızlıca nefes alıp verişini ben çok özleim ya seni yaşadıklarımızı düşününce gülüyorum,5 dk sonra ağlıyorum sonra üzüldüğüm halde dans ediyorum gelecekle ilgili hayaller kuruyorum ve her hayalimin içinde sen varsın sen benim unutamadığım sırrımsın içimde yaşadığım,her göz yaşımda aklıma geldiğin.o kadar seviyorum ki anlayamazsın anlayamazsınız...."
Bu sözü en son erkek arkadaşım için annemle kavga ettiğimizde yazmıştım.Değerini bilemedim,Ona daha yeni kavuşmuşken kaybetmek canımı çok acıtıyor,eski anılarımız aklıma geldikçe ağlıyorum,Anne sana çok ihtiyacım var...
10/03/2017
günlüğümün son sayfasında bulmuştum bu yazıyı büyük ihtimalle okulumun son günlerinden yani o iğrenç günü yaşamadan önceydi.Gözyaşlarım yavaş yavaş süzülüyordu,hıçkırıklarıma engel olamıyodum bir an omuzumda bir el hissettim.
-Şşşş...Sakin ol ağlama ben senin yanındayım edizin sesini duyduğumda az da olsun rahatlamıştım ona gerçekten güveniyodum.
-Hadi bakalım canım,Kahvaltıya inelim abim ilk defa kahvaltı hazırladı biliyomusun, Galiba senden hoşlandı.Bu son cümlesi gözyaşlarımı silip kafasına yastık yemesine sebep olmuştu.
-Edizz...kaçma gel buraya
derken bir yandan da kahkalara boğulmuştum Çünkü ediz kaçarken yere kapaklanıp düşmüştü.
-Bişeyin varmı?
-Gülme kızıl canavar gülme
kahkalarımı durduramıyordum ve galiba gülerken edizin üzerine düşmüştüm.
Uraz:
-Oha!! Yavaş gelin bu nasıl bi pozisyon
-sevdiceğimle romantizmimizi geliştirelim dedik kötümü yapmışız
sağ elimle edizin koluna tokat atıp gülmeye başladım.
-daha böyle durmaya devam edicek misiniz?
bikaç saniye uraza baktıktan sonra kalkmak için yeltendim.Uzun uğraşlar sonucunda kalkmayı başarmıştım.
-Hadi bakalım Soykan valileri kahvaltıya :)
Aşağı indiğimizde ağzım açık kalmıştı Uraz beni şaşırtıyordu dün şarkı söylemesi bugün yemek yapması vay be!
Ediz yine herzamanki nazikliğiyle sandalyemi çekip oturamama yardım etti.
Uraz:
-yemeklerde benden...
diyip elinde pankeklerle geldi.Ediz de çaylarımızı doldurdu.Yemek boyunca Ediz çocukluk anılarını anlattı güldük eğlendik ama uraz tüm kahvaltı boyunca beni izledi...

** BİRAZ KISA OLDU AMA DİĞER BÖLÜMDE TELAFİ EDİCEM TAKİPTE KALIN YAKINDA YENİ BÖLÜM GELİCEK**