Prologue

24 1 0
                                    

Naglalakad ako ngayon papunta sa bahay ng barkada ni kuya. Dahil ibabalik ko itong libro na hiniram ni kuya. Psh! Ako pa talaga ang inutusan.

Habang naglalakad ako ay bigla na lang may sumulpot na lalaki sa harapan ko. Napahinto ako at nagtatakang tumingin sa lalaki na nnaka hood. Maglalakad na sana ako ulit ng bigla niyang hawakan ang wrist ko. Nahulog tuloy ang mga libro na hiniram ni kuya.

“S-sino ka?!” Sigaw ko.

Sinubukan kong magpumiglas pero lalo niya lang hinawakan ng mahigpit ang wrist ko.

Tinanggal niya ang hood niya gamit ang isa niyang kamay. At nakita ko ang blurred niyang mukha. Nararamdaman ko na malungkot siya.

“S-sino ka ba? Bitawan mo na ako please?”

Pero tinitigan niya lang ako. I can feel that he's sad, my heart skipped a beat. Bat ko ba nararamdaman 'to?

He just ignored me. “Why i can't see your face.”

“I can't see you too.”

He sighed and binitawan ang wrist ko.

Unti-unti kong naramdaman ang mga patak ng ulan sa aking balat. Pinulot ko ang mga libro at nagsimulang tumalikod at naglakad.

“Wait, i have something to tell you.”

Awtomatiko akong napahinto at humarap sa kanya. “What is it?”

Tumingin ako sa kanya pero sobrang blurred ng mukha niya.

Bigla siyang sumigaw. “Kung nakikita mo ito ngayon sa panaginip mo! Patawarin mo ako sa mga magagawa ko sayo nyan. At gusto ko rin sabihin sayo na handa na ako sa mga pwedeng mangyari sakin, sa atin.”

Naguguluhan ako. “T-teka! Sino ka ba talaga?! Bakit hindi mo sabihin ngayon?!”

He smiled a faint one. “I'm just a nobody. A lost one.”

Umiyak ako. “Bakit mo ba sinasabi 'to? Sino ka ba talaga?!”

“Malapit ng magsimula ang lahat. Malapit na malapit na. Handa na ako, handang handa na sa mga mangyayari.”

And then bigla na siyang naglaho. Hindi niya sinabi kung sino siya.

At anong sinasabi niyang magsismula?! Teka bakit ang gulo?! Dapat hindi ko siya makilala?! Paano?! Hindi ko nga alam pangalan niya.

Napaluhod ako at umiyak. Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak! Bakit bigla akong nakaramdam ng kirot sa dibdib. Bakit parang nasaktan ako sa mga sinabi niya. Bakit hindi kami pwede magkakilala o magkita man bakit ang gulo?! Bakit bigla na lang siya naglaho bigla? May powers ba siya.

At dun biglang umulan ng malakas.

Napabangon ako ng di oras sa kama ko. My God! Panaginip lang pala! Pero bakit parang totoo. Napahawak ako sa dibdib ko bakit ganun na lang ang nararamdaman ko.

Parang ang sakit sakit

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 25, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

He's Just A Lost OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon