Dopisali do Scenariusza

Prolog

,,Skończyła się literatura piękna - czas na dramat"

Ostatnio gdziekolwiek bym się nie odwróciła widzę dramaty. Małe lub większe. Pytam samą siebie - dlaczego tak jest? Odpowiedź jest zaskakująco prosta: Ludzie lubią dramaty. Traktują życie jako sztukę, a siebie samych jako aktorów. Wydaje się śmieszne? No trudno, ale tak właśnie jest. Z każdym z nas. I do tego te cholerne maski, choć to nie one są tutaj największym problemem, a scenariusze, które trzymamy na widoku, tak żeby każdy mógł przeczytać i dopisać to, co mu się rzewnie podoba. Bliscy nam ludzie dodają tam to nowe historie i nie myślą nawet, jaki ciężar na nas kładą. Niektórzy sobie z tym radzą, a inni nie.

Weźmy mój przykład. Nie umiem tego dźwigać, bo mój scenariusz jest naprawdę długi. Ludzie napisali mi długi dramat. Może trochę w tym mojej winy. Teraz ja chcę napisać kilka dramatów im. Każdy rozdział tyczy się innej osoby, ale uwierzcie... Zawiniliście wszyscy, że stało się to, co się stało. Co? Tutaj zostawiam was w niepewności. Dowiecie się na końcu, jeśli dotrwacie.