Sabah kalktığımda 14 tane mesaj vardı. Hepside Aslı'dandı. Ama sadece bir tanesi Armağan'dandı mesajta "Elveda gözlerini sevdiğim hatun" yazıyordu. Bu ne demek oluyordu. Mesajı atalı 5 dakika olmuştu. Hemen koşar adımlarla her zaman buluştuğumuz yere gittim. Uçurumun kenarında atlıcakmış gibi duruyordu.
-Armağan! Diye bağırdım. Arkasına döndü ve
-Gözlerini sevdiğim hatun ben sensiz yaşıyamam ki, sakın ağlama ben senin ağlamandan nefret ederim.
-Armağan lütfen yapma gitme. Dedim.
Tam o sırada yağmur yağmaya başladı ve birden hızlandı. Armağan'ın yanına gittim ve şarkımızı mırıldandım. "Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir, ne de ben sensiz kalmayı".
-Sus artık Almila beni böyle bırakıp gidersen ben yaşayamam. Dedi.
Daha sonra saniyeler içerisinde birden kendini uçurumun boşluğuna bıraktı. Arkasından "Armağann!" diye bağırdım. Ama ben atlıyamadım. O ise ölmüştü, ben ağlamamaya söz vermiştim ama kendimi tutamıyordum. O günden sonra annemlerin yanından ayrıldım. Zaten o gün onların beni umursamadığını anlamıştım. Ne zaman kendimi kötü hissetsem Armağanın yanına giderdim "Yani atladığı yere" onun yanında durur ve konuşurdum.
Bölümlerin biraz kısa olabilir ama zaman geçtikçe uzatmaya çalışacağım arkadaşlar diğer bölümde görüşmek üzere yorum yapmayı unutmayın. :)
