Meant To Be

chapter 18

*ring*ring*ring*ring*

Tanging pag tunog ng phone ko ang pumukaw sa aking atensyon habang ako ay nag mamaneho patungo sa pupuntahan ko. Tiningnan ko muna kung sino ang tumatawag at ng makita ko pinatay ko agad ito.... Swan....tsssk

Nang malapit na ako sa pupuntahan ko agad kung punaharurot ang sasakyan ko at pinarada ito ng matanaw ko na pati mga sasakyan nila ay nandito na.... pag parada ko agad kung binuksan ang driver seat at bumaba sa sasaktan ko at agad na pumasok sa malaking bahay na nasa harap ko..

Katahimikan... yan ang sumalubong sa akin ng pumasok ako mula sa pinto. Kita sa mga mukha nila na pinaksakluban sila ng langit at lupa.... anung nangyari..??

Agad akong lumaput kay hyung at tingingnan ito. Kita sa mukha nito ang pasa na hindi ko alam kung saan nya nakuha. Lumapit ako kay Swan para magtanong kung anung nangyayari dahil hindi ko gusto ang katahimikan na binibigay nila .....masyadong nakakabingi.....

"What is happening?" I ask with my very calm voice. She just give me a sad look then a couple of seconds. She just bow her head like saying sorry...

I felt worried with something that I dont know. I try to search the surrounding when I realized that my ate is not here. I walk closer to hyung and ask where she is...

"Where is my noona.....hyung???" He didnt bother to answer me beside he just look at me with his pleading eyes..

"Im sorry I didnt protect your ate to--" before he finish what he was saying I punch him straight to his face that made him face the floor.

"What the .... Miyaka why did yoy hit Lee San..?" Swan help hyung to get up then ...when she tried to say something I turn my back and walk away..

"Miyaka" I didnt bother to face them. Im not angry with hyung Im just dissapointed because he didnt protect my ate. Even she is strong still she is a woman who also have a weakness.... knowing her she is strong outside but inside she is fragile..

When I reach my car I open the passenger seat and when I was enter it someone grab my hand. I fave who the hell she/he is when i saw how sadness draw on her face.

"What do you want now?" She didnt answer me beside she just cry like a child who lost her/his candy then a couple of minutes she talk..

"Lets talk" she tirn her bact at me and start to walk with no direction. I decided to follow her so that Ill know what shes talking about.

Then I saw her stop and sit to the nearest bleacher then I cime closer to her and ask..

"What do you want" she just look at me and give me a fake smile tsssk...

"Just have a seat" I follow her.. I sat beside her.

"Lee San didnt want what happen to Cat" she started . I didnt talk beside Ill just listen to her.

"Kasalukuyan silang nasa daan patungo sa hide out natin ng may humarang sa daan nila....." pagsisimula nya sa nangyari bago mawala si ate... nakinig lang ako dito hanggang sa marapos ito sa pag papaliwanag. Nakaramdam ako ng guilt sa ginawa ko kay hyung pero wala na akong magagawa kundi ang iligtas sya.

Nang aalis na ako bigla na lang nyang hinawakan ang kamay ko kaya napalingon ako sa kanya. Hindi ako nagsalita sapagkat hinihintay ko na umimik ito.

"About Laxus... were already engaged"  ohhh bakit parang may sumakit ... tsssk ngumiti na lang ako kahit pilit..

"Ganun ba... congrats" yan na lang ang nasabi ko. Sa ngayon nakatungo na ako di ko alam pero wala na kami diba.

"Pwede ba na pakawalan mo na sya" out of nowhere nasabi nya yan sakin. Agad ko syang tiningnan sa mata. At bigla kong natanong sa sarili ko.. nakamove na nga ba ako...

Ngumiti na lang ako sa kanya at sinabi ang mga salitang nag papatunay na wala na talaga akong nararamdaman sa kanya.

"Matagal na kaming wala.. Swan.. at alam ko na mahal ka nya wag kang mag alala wala kang dapat na ipangamba..."

Ngumiti ito sa akin pero alam ko na pilit iyon. "Alam ko na wala na sayo pero sa ... kanya" hindi na nya tinuloy ang sasabihin nya bagkus tumungo na lang ito sa harap ko.

"Maniwala ka mahal ka nya. At alam ko yun siguro ngayon naguguluhan lang sya." Matapos kung masabi ang mga salitang iyon tumingala na ito sa akin at ngumiti ng maganda. Bago pa man ako makaalis nag salita sya dahilan para pudo at isipan ko ay maguluhan.

"Mahal ka nya Miyaka.. alam ko at nakikita ko.. sana makita mo rin yun." Hindi na ako humarap pa bagkus nagiwan nalang ako ng isang paalala para sa kanila.

"Be ready Ill jusr call you if I have already my plan."  At umalis na ako ng tuluyan. Habang nag lalakad patungo sa sasakyan ko naguguluhan parin ako sa mga tinuran nya.

When I was about to enter my car someone's calling. I didnt bother to check who is it cause I already slide the answer button.

"I already told you that I'll just call you if--"

"Hello to you my princess"

Fuck shit.....

Someone's POV:

"How is he ??" Tanong ng babarng kasalukuyang nakaupo at nakaharap sa bintana ng kanyang upisina.

"Maam okay lang po sya. At nasa akin na po ang mga papeles na kailangan nyo. " agad itong humarap sa lalaking nag sasalita at nginitian ito ng ngiting tagumpay..

"I nedd all the informatin that you have about her" agad naman tumango ang lalaking nasa harap nya at lumabas na ito sa opisina ng babaeng kausap nya upang makuha ang folder na nag lalaman ng impormasyon na nais nito.

Habang nag hihintay ang babae sa sa pagdating ng lalake kumuha muna ito ng sigarilyo at sinindihan nito sabay sa paglabas ng usok nito ay ang kakita sa litrato kung saan kasama niya ang anak nya. Minuto ang lumipas hindi rin nag tagal pumasok na ang lalaking hinhintay nya.

"Maam" agad na naagawa ng lalakr ang atrnsyon ng babae at ibinigay ang folder na kailangan.

Tahimik na pinagmasdan ng babae ang nilalaman ng impormasyon at agad na ipinukaw nito ang atensyon sa lalaking nasa harap nya.

"Nais nyo po ba na ipakuha ko sya"  agad na umiling ang babae at ngumiti dahilan para magsitaasan ang balahibo ng lalaking nasa harap nito.

"Nope. Let them be... hayaan mo silang maging masaya at dadating din tayo sa panahon na sila mismo ang maghihiwalay.."

At tanging pagtango na lang ang nagawa ng lalaking nasa harap nito..