Meant To Be

chapter 23

Gray's POV:

I'm on my way papunta sa headquarters namin... I damn miss seeing Miyaka now... Alam kung may ngiti sa aking nga labi .. Kahit na Mali ang paaraan para mapasaakin sya wala akong pakeilam basta  kasama ko sya at ako ang kasama nya masaya na ako...

Hindi man sa kalayuan tanaw ko na ang aking pupuntahan ... Agad kung pinarada ang sasakyan ko... Pagkatapos ay bumababa na ako ... May ngiti paring bitbit sa aking labi habang nag lalakad ako...

Ngunit napawe lahat ng to ng makita ko ang loob ng pakay kung lugar.. Walang tao, Panay dugo... At ang malala wala sya dito..

"Fuck!!!"

Agad akong pumunta sa office ko at nagtipa sa aking cellphone.. Mabilis kung nahanap ang pangalan ng taong makakasagot sa mga tanong ko...

To: Julie

Go to headquarters now.. I need a damn explanation...

*send*

Umupo muna ako sa at aking upuan... Naghintay ako ng ilang minuto sa pag dating nya.. Kinuha ko muna ang kaha ng sigarilyo ko at nag sindi ng isa.

Maya maya dumating na ang hinihintay ko

"G .. A-anong kailangan ny---"

Hindi ko na sya pinatapos pa at nasigawan ko sya ng hindi ko sinasadya .

"Kailangan ko ay si Miyaka.... ????? NASAN SYA AT BAKIT PANAY MGA DUGO ANG BUMUNGAD SAKIN!!!!!"

"G... S-si Max po ang nag p-patakas sa kanila... "

"Damn that jerk!!!! Nasan sya ...?? At si Miyaka.."

"W-wala na po sya... At s-si Miyaka po... N-nakatakas po s-sila"

"WHAT!!!!!"

Julie's POV:

Bakit ba nagagalit sya. Anu nanan kung nakatakas ang babaeng yun anu bang meron si Miyaka ..??

Anu bang meron ang best fried ko na wala ako???

"Bakit ba nagagalit ka hah... Anu bang meron sa kanya.  Nandito naman ako .. Bakit sya parin ang---"

*PAAAAAK!!!*

Natigilan ako... Natulala ako sa ginawa nya . oo matagal ko na syang kasama.. At matagal ko na syang mahal pero first time nya lang akong nasaktan... Bakit??

"Julie im sorry i didnt mean to hurt you im r-really s-sorry"

Hindi ko alam ang gagawin ko... Nakatingin lang ako sa kanya habang humuhingi sya ng tawad... At tangi ko na lang alam mag ka dikit ang mga labi namin..

"Fuck!!! What do you think your doing ?" Sabay tulak nya sakin dahilan para bumalik ako sa katinuan

"Damn you Gray... I love you... I love you so please... Ako na lang ako na ---"

"Stop being dimwit julie... I love miyaka and no one can replace her!!"

"Bakit sino ba sya hah... Isa lang naman syang walang kwent---"

*PAAAAAAK!!!*

B-BAKIT!!!??

"i know why you act like that but... Im sorry Julie your love from me is forbidden"

Anung ibig mong sabihin!!!! W-why.... B-bakit!!!?

"Ako at ang kapatid mo ay iisa "

A-anu!!!! Hindi hindi to pwede .. Patay na kapatid ko... M-matagal na !!!

"Stop being kidding.... Gray... Your just saying that shit... So that ill stop loving you ha-ha-ha"

"Fuck Julie im not fucking kidding here"

Unti unti syang lumapit sa akin at hinawakan ako sa balikat..nakatitig sa mga mata ko.. At muli... Pag kalipas ng 2 taon nakita ko na naman ang nga mata ng taong akala ko ay matagal ng pumanaw ....

"Jules. Ako to ang kuya mo... Im sorry to say but the true Grey is already dead two years ago"

P-pano???

Flashback (2 years ago)
Gray's POV:

Masakit makitang may ibabg mahal ang taong mahal mo. Yung kahit na anong gawin mo hindi ka nya kayang mahalin pabalik tulad ng pag mamahal mo sa kanya.. Pero kahit na ganun hindi ako titigil ang akin ay akin....

Kasalukuyan akong nakatayo dito sa likod ng puno at pinapanood kung pano wasakin ng babaeng mahal ko ang puso ng minamahal nya.

Pero hindi ito sapat dahil ang nais ko ay ang mawala ng tuluyan ang taong mahal nya.... At para mangyari yun kailangan kung kumilos...

Natapos ang kadramahan ng dalawa nakita kung sumaky na ng sasakyan si tamahome kaya nag isip ko ng paraan para mawala na sya ng tuluyan sa mundo ni miyaka.

Saktong may nakita akong nakaparadang truck , alam kung masyadong masama ang gagawin ko pero para sa taong mahal ko sisiw lang to.

Pinaandar ko na ang truck at sunadyang mabangga si tamahome dahilan kung bakit sumbog abg sasakyan nya .. At dahil sa nangyari may ngiti sa aking labi...

Gusto ko mang lapitan si miyaka para pakalmahin naisipan ko munang palipasin ang mga nangyayari... Naisipan ko na lang na umuwe at mag celebrate ng aking mumunting tagumpay..

Andito na ako sa aming bahay ... At tanging pagupo lang ang aking ginagawa.. Habang inaalala ang mga pangyayaring naganap...

Hanggang may ng txt sakin dahilan para matakot ako ...

"Ikaw ang pumatay sa kanya"

From:unknown number

Ilang sandali lang naka amoy ako ng nasusunog. Agad akong lumabas sa aking silid at doon ko lang napagtanto na ang kwarto ng aking mga magulang ay nasusunog... Naluluha na ako dahil gusto ko silang tulungan .. Pero pano
.. Naisip ko na lang na siguro ito na ang karma ko... Buti na lang wala dito ang kapatid ko... Yan na lang ang naisip ko...

Sa aking pagiisip hindi ko namalayan ang pag laglag ng isang kahoy sa aking katawan dahilan para ako ay madag anan at hindi makagalaw... Nararamdaman ko ang pag iinit ng aking mukha at ang unti unti nitong pag kasunog.. Dahil sa mga pangyayari unti unti na akong nawalan ng malay...

Naramdaman ko na lang na para akong nakahiga sa isang madamong lugar ... Pinilit kung buksan ang aking mga mata ngunit tanging likod na lang ang aking nakita sa taong tumulong sakin ... At napansin ko rin ang sunog sa braso nito ....

"JUUULIEEEE"

ang tanging sinisigaw nya.. Bago sya bumalik sa loob ng bahay namin.. Dun ko lang napagtanto na si Gray yun... Pinilit ko na wag ng pumikit pa at hintayin sya para makapag pasalamat man lang ako pero.... Tanging luha na lang ang naramdaman ko ng sumabog na ng tuluyan ang bahay namin at alam kung wala na sya.....

Naisip ko na lang ... Ito na ba talaga ang karma ko.... Kailangan pang may madamay na ibang tao...

And everything went black!!!